Ναι, δεν αντέχεται η τερατώδης επέκταση του AirBnB, όμως, υπάρχουν και μερικές δυσάρεστες αλήθειες
Στις 21 Ιουνίου, ο δήμαρχος της Βαρκελώνης Jaume Collboni ανακοίνωσε σχέδια για την απαγόρευση των βραχυχρόνιων μισθώσεων στην πόλη από τον Νοέμβριο του 2028 και την πλήρη πάταξη του AirBnB. Η απόφαση αποσκοπεί στην επίλυση αυτού που ο Collboni περιέγραψε ως «το μεγαλύτερο πρόβλημα της Βαρκελώνης» - την κρίση στέγασης που έχει οδηγήσει στην «εκπαραθύρωση» των κατοίκων και των εργαζομένων από την αγορά. Ο τοπικός άρχοντας ελπίζει ότι κάπως έτσι θα επιστραφούν στην πόλη και τους κατοίκους της περί τα 10.000 διαμερίσματα που είναι σήμερα καταχωρημένα ως βραχυχρόνιες μισθώσεις στην Airbnb και σε άλλες πλατφόρμες στην αγορά κατοικίας.
Η Βαρκελώνη δεν είναι η μόνη πόλη που προχωρά σε δραστικές ρυθμίσεις - ή και απαγορεύει εντελώς - τις βραχυχρόνιες μισθώσεις. Από τον Σεπτέμβριο του 2023 είναι παράνομο να νοικιάσει κανείς ένα διαμέρισμα ως βραχυχρόνια μίσθωση στη Νέα Υόρκη, εκτός αν είναι εγγεγραμμένος στα μητρώα της πόλης ή βρίσκεται εκεί, όταν κάποιος άλλος μένει στο διαμέρισμα, να μια αλλαγή που έγινε επίσης για να «καταπραΰνει» τη στεγαστική κρίση στην πόλη. Ομοίως, το Βερολίνο απαγόρευσε τα Airbnb καταλύματα και τις βραχυχρόνιες μισθώσεις το 2014, επαναφέροντάς τα υπό αυστηρούς περιορισμούς το 2018- και σε πολλές από τις παράκτιες πόλεις της Καλιφόρνια, συμπεριλαμβανομένης της Σάντα Μόνικα, οι βραχυχρόνιες μισθώσεις είτε απαγορεύονται είτε περιορίζονται σε μεγάλο βαθμό.
Δημιουργεί μόνο προβλήματα η AirBnB; Ας το δούμε λίγο
Όλα αυτά είναι μέρος ενός ευρύτερου θέματος: σε όλο τον κόσμο, η Airbnb - η οποία κυριαρχεί στην αγορά βραχυχρόνιων μισθώσεων με πάνω από το 50% όλων των online κρατήσεων - και άλλες, όπως η VRBO, η Booking.com και η Expedia.com, ελέγχονται εξονυχιστικά την ίδια στιγμή που τίθενται ερωτήματα σχετικά με το ποια είναι η πραγματική αποστολή του τουρισμού και πού βρίσκεται η ισορροπία για τα οφέλη που αντιστοιχούν τόσο στους τουρίστες όσο και στους ντόπιους.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια όλο και πυκνώνουν οι σοβαρές αντιδράσεις εναντίον της πλατφόρμας, οι επικεφαλής της οποίας κατηγορούνται ότι ανεβάζουν τις τιμές των κατοικιών και επηρεάζουν την ντόπια ζωή, απ’ όπου και αν έχουν βρεθεί. Η πλέον σοβαρή συνέπεια είναι ότι στο σύνολο των περιοχών όπου ανθίζει η AirBnB οι ντόπιοι είτε να αισθάνονται σαν φιλοξενούμενοι στην ίδια τους την πατρίδα είτε να νιώθουν ότι απλώς φυτοζωούν δίπλα σε ανεξέλεγκτες ξενοδοχειακές υπηρεσίες.
«Οι βραχυχρόνιες μισθώσεις σας δίνουν την ευκαιρία να μείνετε σε μια τοποθεσία [που είναι] λίγο πιο αυθεντική», λέει η Lucy Perrin, συντάκτρια ταξιδιωτικών εκδόσεων και ειδικός στην κριτική ξενοδοχείων στους Times. «Είναι συνήθως μια λιγότεροαποστειρωμένη, πιο τοπική εμπειρία και προφανώς οι τιμές μπορεί να είναι καλύτερες. Τείνουν να λειτουργούν καλά με οικογένειες, ομάδες και πιο περιπετειώδεις ταξιδιώτες. Όσοι αναζητούν μια δικλείδα ασφαλείας, όπου ξέρουν ακριβώς τι θα παροχές θα λάβουν, τείνουν να μένουν σε ξενοδοχείο», εξηγεί.
Μετά τις υπηρεσίες τύπου AirBnB, τι;
Ας υποθέσουμε, όμως, ότι... γλιτώνουμε εμείς και οι πόλεις από το AirBnB και τις παρόμοιες ταξιδιωτικές υπηρεσίες. Τι θα συμβεί αμέσως μετά; Για πολλούς θεωρείται προφανές ότι η απομάκρυνση των βραχυχρόνιων μισθώσεων από την ταξιδιωτική αγορά θα οδηγήσει σε υψηλότερες τιμές διαμονής για τους τουρίστες. «Θα με εξέπληττε αν τα ξενοδοχεία δεν επωφεληθούν από αυτή την κατάσταση», προσθέτει η δημοσιογράφος των Times.
Για την Caitlin Ramsdale της πλατφόρμας οικογενειακών ταξιδιών Kid & Coe, υπάρχει ένας (επίσης) προφανής χαμένος: οι οικογένειες.
«Υπάρχουν πολλές κατηγορίες ανθρώπων για τις οποίες τα ξενοδοχεία ως μοναδική επιλογή, απλώς δεν λειτουργούν! Ενώ η ξενοδοχειακή βιομηχανία έχει κάνει σχετικά σκληρή δουλειά για να μπορέσει να εξυπηρετήσει οικογένειες, η διαρρύθμιση των δωματίων και οι τιμές δεν βολεύουν την πλειονότητα των οικογενειών (ειδικά εκείνων με 2+ παιδιά) που προσπαθούν να κάνουν σύντομες διακοπές σε πόλεις. Πρέπει να υπάρχει ένας τρόπος να εξισορροπηθούν οι στόχοι της πόλης και παράλληλα να εξυπηρετείται αυτή η κατηγορία ταξιδιωτών - είναι μια τεράστια απώλεια για τους γονείς που θέλουν να γνωρίσουν τα παιδιά τους τον κόσμο», εξηγεί.
Το ερώτημα είναι: η απαγόρευση ή ο περιορισμός των βραχυχρόνιων μισθώσεων μειώνει πράγματι τις τιμές των κατοικιών ή επηρεάζει το απόθεμα κατοικιών; Η μελέτη του Harvard Business Review σχετικά με τον αντίκτυπο της απαγόρευσης της πόλης της Νέας Υόρκης, που δημοσιεύθηκε νωρίτερα φέτος, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι σε αυτή την περίπτωση, οι βραχυχρόνιες μισθώσεις δεν είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας που συμβάλλει στα υψηλά ενοίκια και ότι οι κανονισμοί, αντί της απαγόρευσης, θα προσέφεραν καλύτερα οφέλη τόσο στην πόλη όσο και στους ντόπιους. Ένα σαφές αποτέλεσμα της απαγόρευσης της πόλης ήταν ότι οι τιμές των δωματίων των ξενοδοχείων αυξήθηκαν σε ένα μέσο όρο ρεκόρ των 300 δολαρίων ανά διανυκτέρευση.
Γιατί, λοιπόν, οι τουριστικές αρχές και τα δημοτικά συμβούλια το κάνουν αυτό; Ίσως ο πραγματικός λόγος είναι ότι δεν πρόκειται μόνο για τους αριθμούς, αλλά και για το πώς αισθάνονται οι ντόπιοι για τον τουρισμό. Η Ισπανία βρίσκεται στο επίκεντρο της κρίσης υπερτουρισμού στην Ευρώπη, με τους ντόπιους να αντιδρούν έντονα σε αυτό που θεωρούν ότι είναι μια τουριστική βιομηχανία που δεν τους ωφελεί, σε προορισμούς όπως η Μάλαγα, η Μαγιόρκα και τα Κανάρια Νησιά και φυσικά τη Βαρκελώνη.
Άβολες αλήθειες και εξοργιστικές απόψεις
Τι κάνουμε, λοιπόν, με αυτό το... δίλημμα; Οι πιο ψύχραιμοι διακρίνουν και μία εναλλακτική: σε πολλούς προορισμούς, συμπεριλαμβανομένου του Βερολίνου, οι τοπικές αρχές περιορίζουν τους ιδιοκτήτες σε μια μέγιστη περίοδο ενοικίασης 90 ημερών μέσα σε ένα έτος, επιτρέποντας ουσιαστικά στους οικοδεσπότες μερικής απασχόλησης να συνεχίσουν να αποκτούν συμπληρωματικό εισόδημα, ενώ ταυτόχρονα εμποδίζουν τους «επαγγελματίες οικοδεσπότες» να αγοράζουν το απόθεμα κατοικιών και να το μετατρέπουν σε βραχυχρόνιες ενοικιάσεις πλήρους απασχόλησης. Το ζήτημα για όλες τις χώρες που κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο προτείνει κάτι παρόμοιο, αφορά τη ρύθμιση. Πώς το κάνετε και πόσο επιπλέον κοστίζει αυτό;
Αλλά η Perrin –με μία κάπως εξοργιστική διατύπωση- μπορεί να δει τα οφέλη από την άποψη της εμπειρίας. «Νομίζω ότι η απαγόρευση των βραχυχρόνιων μισθώσεων θα κάνει τα ταξίδια σε πόλεις όπως η Βαρκελώνη πιο αυθεντικά», λέει. «Όταν οι ντόπιοι εκδιώκονται από το κέντρο μιας πόλης, μπορεί να λείπει η ατμόσφαιρα και η κουλτούρα. Αυτό θα προσφέρει μια καλύτερη εμπειρία».
Και προσθέτει: «Νομίζω ότι θα κάνει τους ταξιδιώτες πιο εφευρετικούς με τις περιοχές στις οποίες μένουν τους οδηγήσει σε πόλεις όπου μπορείς να περιπλανηθείς. Μακροπρόθεσμα, νομίζω ότι θα προσφέρει μια πλουσιότερη εμπειρία για τους τουρίστες και λιγότερη εχθρότητα με τους ντόπιους, κάτι που είναι τελικά καλό».
Τέσσερις μέρες με συναυλίες εικαστικά, εκθέσεις ζωγραφικής, γλυπτικής, φωτογραφίας, αγώνες δρόμου, Yoga, φαγητό, παιχνίδια για παιδιά, πεζοπορία, αναρρίχηση
Γιατί αυτές οι δύο φωτογραφίες από την πόλη τους Φωτός, που είναι τραβηγμένες με απόσταση ενός και πλέον αιώνα, μάς εντυπωσιάζουν; Γιατί δεν έχει αλλάξει τίποτα σ’ αυτές
Η «νύμφη του Βορρά» με τα στραβά αλλά και τα εκατό καλά της, η πόλη μέσα από αντιφάσεις, συνονθυλεύματα, γκρίνιες για τα χρωστούμενα και κατάλοιπα αιώνων
25°
