Πολεις

Ο Αισχύλος στο Ντορέ

Στην πόλη θα μείνει μόνο ο «Κωνσταντής» το καραβάκι, να πηγαινοφέρνει τους τουρίστες στην Περαία

Στέφανος Τσιτσόπουλος
ΤΕΥΧΟΣ 491
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Οι πιτσιρίκες έχουν στο μυαλό τους τη Λάνα Ντελ Ρέι, οι μεσόκοπες την εξαδέλφη Ντέζι των Dukes, Τσιμισκή όπως Hazzard County, Μητροπόλεως όπως Beverly Hills, παιχνίδια με το στιλιστικό χωροχρόνο, καυτά σορτς, οι ταρίφες στη ζώνη αναμονής της Αριστοτέλους τρελαίνονται, τι μόδα κι αυτή! «Μπουτάκια έξω λοιπόν, γοργόνες τέτοιων καιρών, στο χάος που μας ενώνει», σαν βιντεοκλίπ της Μελίνας Τανάγρη είναι οι δρόμοι του Ιουλίου στη Θεσσαλονίκη, αν παραφράσεις το ρεφρέν της.

Έπιστροφή στη μεταμουντιαλική ζωή, μελαγχολικά άδειες από σουτ και ρέφερι οι οθόνες στο Ναυαρίνο και την Κρήνη, και τώρα τι θα απογίνουμε χωρίς τον Μέσι; Για ποιον θα μιλάμε, για ποιους θα ουρλιάζουμε, προς δόξα και τιμήν ποιων θα παραγγέλνονται παγωμένες μπίρες και ποικιλίες ούζου στα καφέ της Κασσάνδρου και στα μπαλάδικα της Τούμπας; Σιγή ασυρμάτου! Μια σταγόνα από ελλειμματικά συντηρημένο ερκοντίσιον πέφτει από ένα από τα «μπαούλα» που κρέμονται στις οικοδομές της Κουντουριώτου, άψογο σημάδι, σαν πιτσιρικάς από μπαλκόνι της Βασιλίσσης Όλγας που στοχεύει με νεροπίστολο και καρφώνει το νερό ίσα μέσα στο μπούστο της κυρίας που κοιτά τις εκπτώσεις της μπουτίκ «Κυκλάμινο».

Κρατώ σημειώσεις για το θέρος στο βορρά, κάνω μια στάση στα παγωτά «Gelati e Amore» του Φλωρεντίνου Φράνκο στην Αλέξανδρου Σβώλου, έχω εξάρτηση από τη στρατσιατέλα, τη μόκα, την κρέμα παρφέ και τη σοκολάτα του. 

Ιταλιάνος που παντρεύτηκε Θεσσαλονικιά και άφησε τον Τζιότο για να ξενιτευτεί στα μέρη του Ερνέστο Εμπράρ και του Άγγελου Αναστασιάδη. Με τη βοήθεια του Θεού ο Δικέφαλος θα τα καταφέρει, είναι γνωστή η προπονητική αξία του κόουτς, ήδη στα στοιχηματζίδικα της Βασιλέως Ηρακλείου ποντάρουν πως η ομάδα δεν έχει ανάγκη από προετοιμασία ούτε στα 3-5 Πηγάδια, ούτε στο Σέλι, ούτε να τρέχει στας Αυστρίας, που θα του κοστίσει του Ιβάν Σαββίδη ένα σκασμό λεφτά! Την εικόνα της Παναγίας της Σουμελά φτάνει να σηκώσουν οι παικταράδες (που δεν αποκτήθηκαν) κι όλα θα πάνε με την ευχή της.

Καλοκαίρι αγνό, παραδοσιακό, αθλητικά πρωτοσέλιδα, ίσως τρώω πολλά παγωτά όχι μόνο για τη γεύση της σκόνης ανάμεικτης με το γάλα και τη ζάχαρη, αλλά και για το μπισκότο σε σχήμα πυραύλου, που εντός του κρύβεται ο θησαυρός, πριν τα δαγκώσουν και τα δυο τα κοριτσίστικα χείλη! «Τα παγωτά είναι ένας από τους εννέα λόγους μετενσάρκωσης, οι υπόλοιποι οκτώ είναι άνευ σημασίας», παραφρασμένος Χένρι Μίλερ ήταν αυτό. Ήθελα πολύ να πάω και στον Tiga στο πάρτι του Ιson και των Non στο «Met hotel», αλλά δεν έκατσε, ήθελα να δω τον ήλιο να ξεψυχά χυμένος σαν απόσταγμα πάνω στις λαμαρίνες του λιμανιού και να ακούσω το ρεμίξ του στο «Drinking in LA», δεν πειράζει άλλη φορά, έχουμε χρόνο. Αλλά στους «Πέρσες» του Κρατικού Θεάτρου, στο Θέατρο Δάσους υποσχέθηκα πως δεν θα πάρω απουσία.

Κοίτα σύμπτωση, προχθές βράδυ μετά τα μεσάνυχτα, είδα σε κάποιο κανάλι και τους «Αντάρτες των Πόλεων» με τον Γιάννη Φέρτη να παίζει τον Θέμη, το διπλό κατάσκοπο από την Άπω Ανατολή που έρχεται με ειδική αποστολή από το στρατηγείο για να μπερδέψει τους ναζί. Αν και στους «Πέρσες» ο Φέρτης, που πρωταγωνιστεί, δεν σκοτώνει Γερμανούς αλλά θρηνεί, μέρος κι αυτός της οδύνης των υπηκόων του Ξέρξη όταν πληροφορήθηκαν από τον Αγγελιοφόρο για τη συντριπτική ήττα τους στη Σαλαμίνα.

Ύστερα έρχεται Σαββατοκύριακο και οι άσκοπες βόλτες στη Θεσσαλονίκη παύουν προσωρινώς έως την άλλη Δευτέρα, στην άσφαλτο, αντί για τα μπούστα, καρφώνονται οι σταγόνες από τα ερκοντίσιον της Κουντουριώτου, αφού οι Λάνες Ντελ Ρέι και οι ξαδέλφες Ντέζι την κοπανούν για Χαλκιδική. Μαζί τους κι εμείς, το καλοκαίρι τον πρώτο λόγο έχουν πάντα τα κορίτσια κι εμείς τοις κείνων ρήμασι πειθόμεθα! Κι όλα κυλούν θερινώς προβλέψιμα, οδηγώντας στην καρδιά του καλοκαιριού, όπου όλοι θα φύγουν για τα κάπου τους και στην πόλη θα μείνει μόνο ο «Κωνσταντής» το καραβάκι, να πηγαινοφέρνει τους τουρίστες στην Περαία και τους Νέους Επιβάτες, τιμή εισιτηρίου 2,5 ευρώ. Ακόμα δεν ανέβηκα, πανάθεμά με, αλλά είπαμε... The summer is still young! Έχουμε χρόνο.


Φωτό: Γιώργος Χρυσοχοΐδης