Τσοολόγκισερ Γκάρτεν! Ξαφνικά, μία ωραία πρωία, η Θεσσαλονίκη γέμισε ποδηλατόδρομους: για την ακρίβεια, λωρίδες πίσσας επί των κεντρικών δρόμων βαμμένες σε χρώμα κεραμιδί (θα μπορούσες να το πεις και βαθύ γουρουνί), διαχωρισμένες από το οδόστρωμα με στρατιές πλαστικών πασσάλων. «Μα τα χίλια Κρόιτσμπεργκ», ανέκραξαν οι εκατοντάδες ποδηλάτες που κυκλοφορούν στον Βορρά, «την έκανε Βερολίνο την πόλη ο δήμαρχος Βασίλης»! Μόνο που εδώ σταματάει η πλάκα, τελειώνουν οι συγκρίσεις Βαρδάρη και Βερολίνου.
Οι νέοι ποδηλατόδρομοι για την ώρα ξεκινούν από το πουθενά και τελειώνουν σε ένα υπερπέραν που κανείς δεν γνωρίζει τα όριά του. Οι νέοι ποδηλατόδρομοι είναι επικίνδυνοι. Κανένας από όσους τους σχεδίασαν δεν σκέφτηκε να βγάλει εκτός των συντεταγμένων τους τους πλαστικούς κάδους απορριμμάτων, με αποτέλεσμα όποιος τολμήσει να τους διασχίσει να κινδυνεύει με μετωπική!
Είδα θρασείς και εξαγριωμένους από την έλλειψη πάρκινγκ Θεσσαλονικείς οδηγούς να τσακίζουν τα πλαστικά πασσαλάκια-φρουρούς, παρκάροντας κατά το συνήθη παλιό τρόπο: όπου βρουν. Είδα εξαγριωμένους ποδηλάτες που τόλμησαν να τσουλήσουν εντός τους να ρωτούν ανενημέρωτους προφανώς τροχονόμους για τα δίκια τους. Ποιος τα σκέφτηκε όλα αυτά; Με βάση ποιες προϋποθέσεις σχεδιάστηκαν οι ποδηλατόδρομοι; Αποτελούν μέρος ενός συνολικότερου σχεδιασμού για το κυκλοφοριακό της πόλης ή πρόκειται μόνο για ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα; Μα το τρελό Πρεντζλάουερμπεργκ! Όλη η Θεσσαλονίκη αναρωτιέται: Τι βαρούμ ντε νίχτεν συμβαίνει εδώ;
Δώσε και μένα, μπάρμπα
Για τους ερασιτέχνες κοινωνιολόγους σαν και του λόγου μου, που έχουμε το χούι να παρατηρούμε τους ανθρώπους και να τους εντάσσουμε σε φυλές, τα νέα είναι υπέροχα. Δίπλα στους Φραπεδίτες, τα Μπαοκί και τις Ξανθοτσιμισκίνες, και σφήνα ανάμεσα στους Τζίβες και τους Κασκολάκηδες, ο «Βουλευτοφλαϊεράκιας» είναι το νέο εκλογοhomo sapiens. Αυτός δηλαδή που μετά τα μεσάνυχτα ξαμολιέται στους δρόμους και παίρνοντας σβάρνα τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στερεώνει στο παρμπρίζ τους φυλλάδια υποψηφίων βουλευτών. Ξυπνάς το πρωί και στους υαλοκαθαριστήρες σου χαμογελούν με όραμα κι ελπίδα η Μαίρη Ακριβοπούλου και ο Παναγιώτης Κοκκόρης. Η μάχη για την ψήφο κυριολεκτικά διεξάγεται στους δρόμους και ο Βουλευτοφλαϊεράκιας είναι ο μισθοφόρος G. I. Joe τους. Κάνοντας ρεπορτάζ και θέλοντας να κρατήσω ανώνυμες τις πηγές μου, μαθαίνω πως οι Βουλευτοφλαϊεράκηδες πληρώνονται ατάκα κι επιτόπου, γιατί ως γνωστόν «ποιος τους είδε και ποιος σε θυμάται μετά, αφού, είτε εκλεγούν είτε όχι, ρίχνουν εξαφανιζόλ».
Σε μια Θεσσαλονίκη όπου όλα κινούνται σε νωχελικούς ρυθμούς κι όπου η μόνη αλλαγή που μπορείς να περιμένεις είναι η διακόσμηση των μπαρ, ο εμπλουτισμός των ρέστο καταλόγων με νέα κοκτέιλ και νέες γεύσεις, κάποιοι επιμένουν να μην το βάζουν κάτω και να μηχανεύονται τρόπους για να πάρει αλλά και να πάει η πόλη μπροστά. Το εικαστικό ντουέτο Kalos & Klio είναι γνωστό χρόνια τώρα στους κύκλους του θεσσαλονικιώτικου καλλιτεχνικού αντεργκράουντ. Από τις προβολές εντόμων με προτζέκτορα στους τοίχους των πολυκατοικιών της Προξένου Κορομηλά, αφού τα γέρικα κτίριά της είναι κάτι σαν το Μαρακανά τους, έως το τελευταίο τους πρότζεκτ 2310 Vector City, που προβλήθηκε στην Ισαύρων στο πλαίσιο της δράσης τους την Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου με τους Φίλους των Δημητρίων, οι Kalos & Klio δουλεύουν ακούραστα και ακατάπαυστα. Το think tank τους βασίζεται στα δισεκατομμύρια πίξελ του ψηφιακού κόσμου και στις άπειρες εικόνες του, που τις οικειοποιούνται χρησιμοποιώντας τις ως πρώτη ύλη για να στηρίξουν τις χειροπιαστές δημιουργίες τους.
Αποφασίζοντας να βγουν από το προστατευτικό κέλυφος του σπιτιού-εργαστηρίου τους και να παίξουν πιο διαδραστικά και πιο οργανωμένα – πριν λίγες μέρες εγκαινίασαν το Showroom, ένα art space επί της Τσιμισκή 96. Έχοντας στο καλλιτεχνικό αλλά και το προσωπικό DNA τους το ευγενές γονίδιο D.I.Y., κατάφεραν να μεταμορφώσουν ένα νεοκλασικό γκρεμίδι διαμέρισμα σε νεωτερικό παλατάκι. Λουδοβικιανά έπιπλα παρέα με Mac, εξώπορτα με θυροκρούστη λιοντάρι, τραπέζι που τα τέσσερα πόδια του είναι φτιαγμένα από επιχρυσωμένα πιστόνια και καρμπιρατέρ αυτοκινήτων και χειροποίητα πλακάκια που, αν επικεντρώσεις επάνω τους, μπορούν να σε ρουφήξουν και να στροβιλιστείς στη δύνη των λεπτομερειών τους. Τα εγκαίνια του Showroom ξεκίνησαν με τη σειρά Virtual Vanitas. Εννιά αρχαιοελληνικοί μύθοι ιδωμένοι μέσα από τα μάτια τους, έτοιμοι να αποτυπωθούν σε δεκάδες χειροπιαστές παραλλαγές. Τους θέλεις φόρεμα; Ταπετσαρία; Γραβάτα; Πλακάκι; Πίνακα ζωγραφικής; Θα τους έχεις, αφού οι Kalos & Klio πιστεύουν στη χρηστική και διακοσμητική διάχυση της τέχνης. Το Virtual Vanitas είναι ικανό να κάνει τον Τζιάνι Βερσάτσε να ζητήσει άδεια από τον Θεό για να αναστηθεί για μία μέρα. Αρχαίοι ημών πρόγονοι με Ray-Ban, σέξι Απόλλωνες με πιστόλια, ποπ, κιτς, τρας δομημένα με απίστευτη γεωμετρία. Οι τύποι έχουν φαν αλλά και ταυτόχρονα μια ολοκληρωμένη άποψη για την τέχνη. Το Showroom φιλοδοξεί να είναι ανοιχτό για όλους τους «αποκλεισμένους» έως τώρα ομοϊδεάτες τους στην πόλη, που βρίσκουν καταφύγιο για να εκθέσουν μόνο σε μπαρ και σε καφέ. Οι Kalos & Klio σε αυτή την πόλη, που το να είσαι καλλιτέχνης, πλην εξαιρέσεων, θεωρείται επικίνδυνη αποστολή για χαρισματικούς κασκαντέρ, όπως, επαναλαμβάνω, και το να κινείσαι στους νέους ποδηλατόδρομους, αποδεικνύουν ότι στη Θεσσαλονίκη μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Αρκεί να μη βασίζεσαι στους άλλους, αλλά στον εαυτό σου και την τρέλα σου. Γκλούκβούνσε!
20°
