Θεσσαloveνίκη #7

  31  Έλενα Αγγελίδου: The voice (Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς)

Η «πρωινή» του Republic 100,3 έχει μια ιερή αποστολή κάθε μέρα. Σε μια μποτιλιαρισμένη πόλη, όπου κάθε αμάξι κουβαλάει φρίκη για την προηγούμενη βραδιά και τρέλα για τον εργασιακό πανικό που έρχεται, πρέπει να δώσει ρυθμό και αισιοδοξία. Το κάνει, γιατί τη βοηθούν οι αναμνήσεις της από την Ινδία ή τη μογγολική στέπα, η μπάσα φωνή της και η αισιοδοξία της. Το τρίωρο μυοχαλαρωτικό της 8-11 λειτουργεί και ως συναισθηματικός φορτιστής για τους ακροατές της, για να αντεπεξέλθουν στο μουρλοκούκου της πόλης.

  32 Γιώργος Γιαννός: Jukebox heroes (Φωτογραφία: Χρύσα Νικολέρη)

Η ταμπέλα «Ιδιοκτήτης του καφέ-μπαρ “Spirto” της Ζεύξιδος και συνιδιοκτήτης του “Partisan” της Βαλαωρίτου» περιγράφει μόνο τη βιοποριστική επαγγελματική του ιδιότητα. Πέρα από τις μπίζνες, όμως, υπήρχε και θα υπάρχει πάντα η τρελή καψούρα του με τη μουσική. Είναι χάρμα να πετύχεις νύχτα που παίζει σε ένα από τα δύο μαγαζιά. Ο τρόπος του να ρίχνει σάουντρακ του Μορικόνε δίπλα στο νέο του Quantic με τους Combo Barbaro, Tricky και Novac δίπλα σε Your Hand In Mine και Vitalic κολλητά με παλιά των Stereo Nova είναι αξεπέραστος. Πώς το κάνεις, ρε φίλε;

  33 Θανάσης Τσίτωρας, Γρηγόρης Κουρέας: 2 live crew (Φωτογραφία: Χρύσα Νικολέρη)

Η κουλτούρα τους είναι και η κουλτούρα του μαγαζιού τους, του “Urban”: Μπρους Λι και κάσκες κομμωτηρίου, ταπετσαρίες και τραπεζάκια φορμάικα, τρελό ροκ στα πικάπ. Η νέα τρέλα τους λέγεται «Ξένα Διάφορα», άνοιξε στη Συγγρού, είναι μικρό σαν σκυλόσπιτο, αλλά ψυχωμένο όπως οι Last Drive. Για σήμα μια παλιά κασέτα μαυροκίτρινη, όπως εκείνες της BASF.

34 Βασίλης Κεχαγιάς: Split screen (Φωτογραφία: Κώστας Αμοιρίδης)

Την Πέμπτη το πανελλήνιο καθηλώνεται από τις ιστορίες των πρωταγωνιστών του «Μίλα μου βρώμικα». Στους τίτλους γράφει «Σκηνοθεσία: Μυρτώ Κοντοβά, Βασίλης Κεχαγιάς». Νευρικά πλάνα, γρήγορα περάσματα, ακροβατικά με την κάμερα, κομιξίστικα τέλειο δέσιμο κτιρίων και ανθρώπων. Είναι Θεσσαλονικιός. Η ιστορία του κουβαλάει εκατοντάδες ώρες φιλμ από τα πρώτα χρόνια των Ξύλινων Σπαθιών έως τη σημερινή σόλο καριέρα του Παύλου Παυλίδη, τόνους καφεΐνης από το “Don’t tell Mama” της Καλλάρη, βραβευμένα ταινιάκια μικρού μήκους στη Δράμα, ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές εκπομπές. Αυτή τη στιγμή κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι είναι ο πιο προχώ και μπροστά σκηνοθέτης του ελληνικού prime time. Μωρέ, μπράβο!

35 Ομάδα Stereosis: The studio (Φωτογραφία: Χρύσα Νικολέρη)

Στο υπόγειο στούντιο-σχολή στη Ζεύξιδος εκατοντάδες νέοι φωτογράφοι εκπαιδεύονται, για να ξεχυθούν μετά στην πόλη και να κλέψουν τις στιγμές της. Ταυτόχρονα γύρω τους αναπτύχθηκε ένας καλλιτεχνικός πυρήνας εικόνας, που συνδυάζει urban φωτορεπορτάζ με ασπρόμαυρης «σκληρής αφηρημάδας» τέχνη. Η υπαίθρια έκθεσή τους κάθε που μπαίνει καλοκαίρι δίνει την ευκαιρία σε όλα τα παιδιά της πόλης να δείξουν την ψυχή και το ταλέντο τους.