Αίθουσες αναμονής

Διαβάζεται ακούγοντας αυτό:

«Γνωστή παρουσιάστρια χώρισε», «γνωστός ηθοποιός εθεάθη με γνωστή τραγουδίστρια σε γνωστό μαγαζί της πόλης», «μοντέλο με διεθνή καριέρα γίνεται το κεντρικό πρόσωπο καμπάνιας ελληνική εταιρείας υποδημάτων», και άλλοι πολλοί τέτοιοι τίτλοι περιοδικών έχουν κατακλύσει την αίθουσα αναμονής σε ιατρείο της πόλης. Οι ασθενείς και οι συνοδοί τους ξεφυλλίζουν τα περιοδικά, παίζουν με το κινητό τους και όταν η αναμονή δε γίνεται υποφερτή μοιράζονται τις προσωπικές τους ιστορίες, τους γάμους των παιδιών τους, τα κατορθώματά τους, την ασθένεια που τους βαραίνει, τα σίριαλ που παρακολουθούν, απορίες και ερωτήματα για το αν ο γιατρός είναι καλός ή Τζaκ ο αντεροβγάλτης. Δημόσιοι υπάλληλοι, οδηγοί ταξί, ανθοπώλες και βιβλιοπώλες, συνταξιούχοι από τη Χαλκιδική ή από κάποια γειτονιά της Θεσσαλονίκης. Οι θέσεις στον καναπέ αλλάζουν, όπως και οι ιστορίες των ανθρώπων που κάθονται πάνω σε αυτόν, μόνο τα κουτσομπολίστικα περιοδικά παραμένουν ίδια.

Στην Αγία Σοφίας οι πιτσιρικάδες κάθονται στα τοιχάκια που χωρίζουν την εκκλησία από τον υπόλοιπο κόσμο. Τα μαγαζιά είναι ανοιχτά και άνθρωποι προχωράνε κρατώντας τσάντες με ψώνια. Μια τυφλή κοπέλα γύρω στα 25 μαθαίνει να χρησιμοποιεί ένα μαγικό σιδερένιο ραβδί που ακουμπάει πάνω στις σχισμές του πεζοδρομίου. Η συνοδός της, δίπλα της, την καθοδηγεί δίνοντάς της συμβουλές για το πώς πρέπει να κινηθεί. Και δυο τους αστειεύονται και γελάνε. Λίγους μήνες πριν έξω από τη Σχολή Τυφλών είχα συναντήσει δυο φίλες, κάπου στα 16. Κρατούσαν τα ραβδιά τους και περπατούσαν συζητώντας. Αν η πόλη δεν ήταν γεμάτη «λακκούβες» πραγματικές και μεταφορικές, και κατακρεουργημένα πεζοδρόμια, ίσως θα βλέπαμε περισσότερους ανθρώπους με «μαγικά ραβδιά» έξω.

Βγήκε η δεύτερη σεζόν του «Sex Education» στο Netflix. Βλέποντας τη σειρά θυμήθηκα σχολικά χρόνια δεκαετία του 90. Θα ήμασταν 15, 16 χρονών. Είναι η εποχή που νομίζεις ότι τα λάθη δε συγχωρούνται και ότι κι αν κάνεις θα σε στιγματίζει για όλη σου τη ζωή. Μια κοπέλα είχε μείνει έγκυος και έκανε έκτρωση, σε μια καλή κλινική. Όλοι στο σχολείο μετά έβγαζαν φήμες για αυτήν. Της πήρε καιρό να συνέλθει, ήταν όμως τυχερή, οι γονείς της ήταν δίπλα της, όπως και ο τότε φίλος της. Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στην Ελλάδα έχει αργήσει παραπάνω από μισό αιώνα. Διάβαζα ένα ρεπορτάζ της ΕΦΣΥΝ που ανέφερε, ότι πρώτη φορά το 1964 ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας Ευάγγελος Παπανούτσος μίλησε για ένταξη του συγκεκριμένου μαθήματος στη διδακτέα ύλη του σχολείου, αλλά όλες οι προσπάθειες σταμάτησαν λόγω αντιδράσεων της εκκλησίας. Στο «Sex Education» οι έφηβοι μαθαίνουν από τα «λάθη» τους, σε έναν κόσμο που τα συγχωρεί.

Τα λέμε την επόμενη Κυριακή…