Η διπλή ψυχή της Καρόλου Ντήλ

Η οδός Καρόλου Ντηλ στη Θεσσαλονίκη έχει δύο ψυχές, μία αστική και μία άλλη εναλλακτική. Όταν θέλω να πάρω μία σύντομη γεύση της κυμαινόμενης εσωτερικότητας και του πολύπτυχου ψυχισμού της πόλης, γλιστράω εναλλάξ στα πεζοδρόμια της Καρόλου Ντηλ με κατεύθυνση από τη θάλασσα προς τα πάνω. Χρειάζονται μόνο 10 λεπτά για να ακούσω την ποίηση της πόλης, από έκκεντρες γωνίες και διασταυρούμενες οπτικές φυγές.

Είναι κάποιοι δρόμοι της πόλης που το ίχνος της γεωμετρίας τους δεν εκπέμπει εκ πρώτης την πυκνή γραφή που φέρουν στο σώμα τους. Η Καρόλου Ντηλ είναι τέτοιος αλλά ταυτόχρονα κάτι σαν ο πυρήνας της καρδιάς της Θεσσαλονίκης. Παρότι σύντομη στη διαδρομή της, όπως όλες οι κάθετες στη θάλασσα, αυτοαφηγείται σε όλες τις δυνατές εκδοχές της μυημένης αστικής ζωης, μέσα από τις γοητευτικές της διασταυρώσεις με 6 δρόμους και 2 πεζόδρομους μέσα σε λίγες δεκάδες μέτρα.

Αστική σπινθηροβόλα αίσθηση μέχρι την Τσιμισκή. Ρομαντική και στοχαστική στην ενωσή της με τη θάλασσα, κινηματογραφική και μποέμ καθώς συναντά την Προξένου Κορομηλά, ψυχαγωγική και κοσμοπολίτικη όταν κόβει τη Μητροπόλεως, εμπορική και μεγαλοπρεπής όταν ταυτίζεται κομβικά με την Τσιμισκή.

Και μετά πάνω από την Τσιμισκή γίνεται πιο ελευθεριακή, πιο υπαινικτική και πιο εναλλακτική. Στα αριστερά η δίοδος της Βασ. Ηρακλείου οδηγεί απευθείας στα άδυτα των ιστορικών αγορών Καπάνι και Μοδιάνο, και στα δεξιά δύο χαμηλόφωνοι πεζόδρομοι της Αγ. Θεοδώρας και Γεωργίου Σταύρου με καλιτεχνική αύρα μαζί με τα ιστορικά, σοφιστικέ bars σαν ακίνητα στο χρόνο. Ευθεία σβήνει τη διαδρομή της στην Ερμού, ανοίγοντας όμως το σκηνικό μίας ακόμη θρυλικής και πολυδαίδαλης αγοράς  στην πλ. Άθωνος.

Για πολλούς είναι γειτονιά, είναι παιδική μνήμη και άρα μία μικρή πατρίδα. Για μένα είναι προορισμός γιατί επί δύο δεκαετίες ζει εκεί ο απλόχωρος και φιλελεύθερος μικρόκοσμος των ανθρώπων και φίλων του café Stretto. Οι δρόμοι μένουν ανεξίτηλοι όσο μπολιαζόμαστε, μέσα τους. Δεν είναι η γεωμετρία, και η φινέτσα των ισογείων, είναι τα ίχνη και οι μνήμες των πατημάτων.

Η Εμιλία Ξανθοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε ζωγραφική στο Τμήμα Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ(2003-2008) όπου αποφοίτησε με άριστα . Το 2006 και για ένα χρόνο φοιτά με πρόγραμμα ανταλλαγών στη Σχολή Καλών Τεχνών της Μαδρίτης. Το 2009-2010 συμπληρώνει την εικαστική της παιδεία με μεταπτυχιακές σπουδές στο Central Saint Martins College του Λονδίνου, όπου και βραβεύτηκε με το βραβείο Mishcon De Reya Art Prize. Στην μέχρι τώρα πορεία της έχει πραγματοποιήσει πέντε ατομικές εκθέσεις και έλαβε μέρος σε πολλές ομαδικές.