Είσαι βέρος Θεσσαλονικιός αν...

Έχεις ψωνίσει αθλητικά από τον «Κατράντζο» και παλτουδάκι από τον «Κλαουδάτο», στην Τσιμισκή.

Αλλά η νονά σου σού ψώνιζε ρούχα από τη «Χριστιάνα» της Αγίας Σοφίας και παπούτσια από τον «Μούγιερ» της Καρόλου Ντηλ.

Και μετά, όταν μεγάλωσες λίγο περισσότερο, η αδελφή σου σε πήγαινε για λαχουρέ new wave πουκάμισα στο «Biscotte» της Μητροπόλεως.

Ξέρεις τι είναι το τονωτικό ενεργειακό ξυνόγαλο κεφίρ και η κυρία Κατερίνα. Γιατί κεφίρ έπινε ένας πολιτικός, ο ξέρεις ποιος, αφού είσαι Θεσσαλονικιός, για να στυλώνεται για να την «κανονίσει». «Βρώμα» που έβγαλαν κατά παραγγελία, μιας και ήταν περίοδος «Αυριανισμού», οι θυμάσαι ποιοι!

Είχες χορέψει στου «Καλκάνα» στην Αγίας Σοφίας.

Έχεις προλάβει την Τσιμισκή διπλής κατεύθυνσης και την πλατεία Αριστοτέλους μη πεζοδρομημένη, να τη διασχίζουν αυτοκίνητα.

Σε έχει εξυπηρετήσει ο Ρίτος, το καλύτερο προ Έβερεστ τοστ στην πόλη, γωνία Στρατού με Παπαναστασίου.

Έχεις κάνει σεξ (έστω μπατανά) στο γρασίδι δίπλα στο Παλατάκι.

Θυμάσαι το άγαλμα του Μέγα Αλεξανδροβουκεφάλα καθαρό, χωρίς γκράφιτι. 

Θυμάσαι τον Στράτο Διονυσίου να τρώει σούπες το ξημέρωμα στον «Ηρακλειώτη» της Στράτου.

Έχεις δει τους Stephenwolf στο Παλαί Ντε Σπορ και τον Τζόναθαν Ρίτσμαν στο σινέ Βακούρα, σόλο κιθάρα και σε ρόλο τύμπανου να βαράει η καουμπόικη μπότα του.

Έχεις φάει παγωτά στην «Ωραία» της Κούσκουρα, μετά το φροντιστήριο.

Ξέρεις τι υπήρχε εκεί που είναι σήμερα ο Μασούτης της Καλλάρη (το κλαμπ L.A.).

Έχεις πάει για ποτό, βράδυ στο «Blue», απέναντι από το γήπεδο του Άρη. Αλλά επειδή ήταν γεμάτο, είπες δεν πειράζει και πήγατε παραδίπλα στο «Sax on The Back».

Έπαιξες στο φίδι-λαβύρινθο στο πάρκο, που το αποκαλούσες «Λούνα Παρκ της Σαλαμίνας».

Έχεις ζητωκραυγάσει, αποθεώσει και παραστεί στις προεκλογικές συγκεντρώσεις του Βασίλη Ζαφειρόπουλου.

Έχεις ψωνίσει παρέα με τον Βασίλη Ζαφειρόπουλο χαβανέζικο πουκάμισα από το «Whispers» της Μητροπόλεως.

Έχεις πιεις ούζα κι έχεις παίξει μπουρλότο και ξερή στο «Majestic» της παραλίας. 

Κι όταν ήταν γεμάτο, έλεγες δεν πειράζει και πήγαινες στο παραδίπλα «Αιγαίο».

Έχεις φωτογραφηθεί μπροστά από τα αμερικάνικα τζουκ μποξ και τα φλιπεράκια που έφερνε ο Νίκος Βουκυκλαράκης στο «Decorama», στην Ανθέων.

Κι ήσουν από αυτούς που έριχναν στεκιές στα μπιλιάρδα του «Θερμαϊκού». 

Λες ακόμα τον Εύοσμο, όπως τον λέγαν πριν γίνει Εύοσμος: Κουκλουτζά.

Έχεις μια αγαπημένη αιωνόβια θεία στην Άνω Πόλη, με δυο γάτες και σπίτι φτιαγμένο handmade από τον παππού πρόσφυγα του 1922.

Όταν ακούς Άνω Πόλη, σκέφτεσαι «Τζότζο», «Δόμνα», «Σαΐτη» (τον παλιό).

Έχεις δει τους γονείς σου να κάνουν μπάνιο στο Καραμπουρνάκη. Μετά βούτηξες κι εσύ!

Δίνεις ακόμα ραντεβού και στίγμα, «μωρέ, στο Πατέ, απέναντι από το Μακεδονία Παλλάς». Κι όταν θέλεις να συναντηθείς στην Έκθεση, λες «ραντεβού στο Ανώμαλο».

Θυμάσαι τον Μάνο να κάνει πόρτα στην «Base Mobile» της Ανθέων. Έχεις φάει πόρτα από τον Μάνο. 

Θυμάσαι, στην Τούμπα, τη Λαμπράκη, που τότε την έλεγαν Κονίτσης, θεόστενη.

Δεν κάνεις ποτέ Πρωτοχρονιά στην πλατεία Αριστοτέλους.

Τη Μεγάλη Παρασκευή στήνεσαι στη γωνία Πελοποννήσου και Αγίου Δημητρίου για τη συνάντηση των τριών επιταφίων, του Αγίου Δημητρίου, του Αγίου Νικολάου του Ορφανού και της Λαοδηγήτριας.

Και μετά μόνο ταχινόπιτα από τον «Σκαντζέλη» (έκλεισε). 

Είδες Ρολς Ρόις από κοντά. Την καφέ της Βελλίδου. 

Διαλέγεις σε ποιο ουζερί στον Μπαχτσέ ή την Περαία θα πας, σαν να διαλέγεις γαλλική σαμπάνια.

Έχεις πέσει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή σου πάνω στον Λευτέρη Κογκαλίδη να πηγαίνει στα γραφεία του «Ελληνικού Βορρά» στην Τσιμισκή για να παραδόσει κείμενα. 

Ξέρεις ποιοι, έχεις και κασέτες, ραδιοπειρατές του τότε, έκαναν εκπομπές με ψευδώνυμα Στέφανος Δενδρινός, Λάζαρος Θαλασσινός, Στάθης Ουζουμπλουμής. Πάμε ανάποδα. Ουζουμπλουμής ήταν ο Παναγιωτόπουλος, Θαλασσινός ο Μπουκοβίνας και Δενδρινός ο Διαμαντόπουλος. 

Έχεις δει τσόντα στο «Ίλιον» στο Βαρδάρη, που για θέρμανση είχε μια σομπάρα ακριβώς στο κέντρο. 

Έχεις πιει καμικάζι σφήνους δια χειρός του μπαρμάνιου Μπούφι, στον «Κιχώτη».

Κι όταν τη βλέπεις στο κέντρο λες, ω, η Μαρούλα η σερβιτόρα του «Βελερεφόντη», που όμως ήταν στη Βασιλίσσης Όλγας.

Δεν κάνεις κλάμπινγκ τα Σάββατα, γιατί σου λείπει η «Αλυσίδα» της Παπαναστασίου.

Έχεις οικογενειακό εξοχικό στην Περαία, γιατί πριν το ’80 δεν υπήρχε Χαλκιδική. 

Υπήρχε δηλαδή, αλλά έπεφτε μακριά. Τρεις ώρες από τον παλιό στενόδρομο, που περνούσε από Τρίλοφα, Πλαγιάρια και δεν συμμαζεύεται. 

Πρόλαβες τον εισπράκτορα του 31, Βούλγαρη – Σφαγεία, να φωνάζει: «Λυσέ, θα κατέβει κανείς;». Και να το προφέρει σαν «Λύσσα, θα κατέβει κανείς;». Θυμάσαι το 31 χωρίς φυσούνα back stage.

Δεν ξέρεις τι θα πει «Σταθμός ΚΤΕΛ, Μοναστηρίου».

Η μαμά σου έχει φουστάνια ραμμένα από το ατελιέ «Φαμ Κιούκα» στην Τσιμισκή. Κι εσύ έχεις ακόμα φυλαγμένα κάτι παντελόνια κάπρι από το «Army Navy» της Καρόλου Ντηλ, μετά πήρες και τεξάνικες μπότες από το «Laredo», δίπλα, αφού ήπιες καφεδάρα στην «Τεκίλα».

Έχεις δοκιμάσει πρώτη φορά Σάουθερν Κόμφορτ με κόλα στη «Ματέρκα» στη Χαλκιδική.

Έχεις φάει με τη μαμά σου και τον μπαμπά σου στην «Κληματαριά» στην Παύλου Μελά, στο «Γέρο του Μωριά» στη Συγγρού και στο «Όλυμπος Νάουσα» της Λεωφόρου Νίκης. 

Αλλά και μια φορά, τότε που τρώγατε στους «Λύκους» στην Όλγας, απέναντι έτρωγε ο Νικ. Με το μικρό, γιατί ένας είναι ο Γκάλης!

Σε ξέρει με το μικρό σου όνομα ο Θεόφιλος ο περιπτεράς δίπλα από το Βασιλικό Θέατρο. 

Έχεις δει Βέγγο στο «Ιντεάλ» και Βουτσά στο «Αελλώ». 

Κι έχεις πάει σε μεταμεσονύκτιες του «Ρίο», που έσκαγε και κουλουρτζής εντός αιθούσης και φώναζε «φρέσκο το ’χω». 

Έχεις δει το «Καράτε Κιντ» στα «Ηλύσια» (μετά έγινε «FenaFresh», τώρα όλα κλειστά κι ο Πατ Μορίτα στον ουρανό).

Αγόρασες τον πρώτο σου υπολογιστή από τη Δωδεκανήσου, χρόνια πριν ακούσεις για τη Silicon Valley. 

Και το πρώτο σου στερεοφωνικό από το «Εικόνα και Ήχος» (φαλίρισε). 

Όλα τα χριστουγεννιάτικα παιχνίδια σου τα έφερνε ο Άγιος Βασίλης από τον «Νίκο» της Αγίας Σοφίας. 

Θυμάσαι θυμάσαι τους ναύτες του αμερικάνικου στόλου να διασκεδάζουν στο καμπαρετζίδικο «John Bull» στη Βενιζέλου. (εκεί που σήμερα είναι το «Γυράδικο»). Από εκεί έφευγαν τα λεωφορεία του «Κοτσίδη» φορτωμένα με φοιτηταριό για Ιταλία. 

Έχεις γράψει με μαρκαδόρο στον τοίχο της «Σελήνης», πίσω από το ΚΘΒΕ, «Λονδίνο Άμστερνταμ ή Βερολίνο», μετά που τελείωσε το λάιβ των Τρύπες. 

Ξέρεις πού ήταν το «Παρλαράμα», ποιος έκανε τον μπάρμαν πριν κάνει τον «Μύλο» και ποιοι Wire έπαιξαν - θενκ γκοντ και συνεχίζουν- το καλύτερο blues στην πόλη. 

Έχεις πάει στο εν πλω πάρτι «Μπλε Πορτοκάλι» του Ηλία Λόγγο. 

Αλλά σύχναζες και στο «Εν Πλω» της παραλίας.

Ακόμα πιστεύεις πως η Θεσσαλονίκη δεν είναι για μετρό, αλλά για τραμ. 

Τον λες ακόμα Βάσια και θεωρείς πως είναι ο μεγαλύτερος φουτμπολέρο του σύμπαντος. Ένας κι ο Χατζηπαναγής, μια και η Ηρακλάρα, κι ας είσαι Παοκαρειανάκι!

Νοσταλγείς τα μαγειρευτά των «Sofie's». 

Και πρώτη φορά πίτσα σε ξυλόφουρνο έφαγες στα «Corner» της Εθνικής Αμύνης. 

Σε κυνήγησε ο «κόραξ» Δαραβίγκας, γιατί μια νύχτα που διανυκτέρευε, άνοιξες μεθυσμένος πόρτα και του τραγούδησες καντάδα «Όπου ο νεκρός και να κρυφτεί, ο Δαραβίγκας θα τον βρει».

Ποιο La La Land; Ποστάρεις παλιές φωτογραφίες παρέα με τον Μάικ Τζόουνς, το μωρό του ελαφιού, να πίνετε μπύρες στο «La La's Island» της Σοφούλη.

Ξέρεις ποιος είναι ο Βόθρος. Και ποιο το «άθλημα» στο οποίο είναι τσαμπιόνι. Για να σε βοηθήσω: γκρααακ!

Πήγαινες Περαία για συγκεκριμένη μάρκα τυροπιτάκι. Ποιο; Μικρή βοήθεια: Κου Κου!

Έχεις πάρει τσίχλες και πατατάκια από το σούπερ μάρκετ του παικταρά Γιώργου Κούδα στην Όλγας.

Ξέρεις τι είναι ο παπάς: Απάτη!

Αλλά θυμάσαι τις υπαίθριες «συνεδρίες» του αλογομούρη Καραολάνη και τα «κρίμα, δεν είναι εδώ ο παπάς» στην Κολόμβου. Πόσα έχασες;

Έχεις διασχίσει μετά την πρόβα με το γκρουπ και με βιαστικό βήμα, γιατί είχε ποντίκια, τραβεστί και φάτσες περίεργες, την οδό Κατούνη στα Λαδάδικα, πριν εκπολιτιστεί, γίνει πεζόδρομος και eatland προσβάσιμη για όλους!

Σε έχουνε πάει τουλάχιστον μια φορά για μόκα και για παγωτό «Λευκό Πύργο» στο «Janni’s» του Πανοράματος ή της Σοφούλη.

Έχεις δει τους Άγαμους Θύτες στο «Βολτάζ». Με την ντριμ τιμ Σταρό, Ιερό, Παχί, Αθερί, Σακελαρί, Μητρέ και Μανισά. Γιατί έτσι συγκοπτόμενα τους έλεγε η πόλη, πριν ξενιτευτούν για Αθήνα. 

Έχεις προλάβει τα 100 τοις εκατό «κορίτσια» στο «κοσμικό» μπαρ «Καστοριά» στην Αφροδίτης και τα άλλα «κορίτσια», αλλά αυτά 50 - 50, να τραγουδούν στο λαϊκό μπουζουκομάγαζο «Σεχραζάτ», στη συνοικία Μπάρα, ως την έλεγαν ακόμα οι γκάγκαροι.

Έχεις πάει στα πρώτα καλλιστεία τραβεστί στον «Ελλήσποντο».

Διάβαζες Σκαμπαρδώνη πριν βγάλει το πρώτο βιβλίο του. Τα χρονογραφήματά του στη σελίδα 2 της εφημερίδας Θεσσαλονίκη.

Ήσουν ένας από τους 80.000 αναγνώστες που αγόραζαν φανατικά τη «Θεσσαλονίκη» της Δευτέρας. Για τον Αλέξη Δερμεντζόγλου στην κριτική σινεμά οι μεν και για το αθλητικό ένθετο οι δε.

Έχεις σταθεί έστω και μία φορά για να σχολιάσεις μαζί με άλλους «συναδέλφους» λαθραναγνώστες ένα από τα πρωτοσέλιδα των «Σπορ του Βορρά», αλλά τα ορίτζιναλ, του Μπούζα, που έβαζε τιτλάρες τύπου «Ήρωες λαβωμένοι, πάλι μας έσφαξε η Αθήνα». Τέτοιος ΠΑΟΚ, όχι λάουντζ.

Ξέρεις πού βρίσκεται η στάση «Κτηνιατρική». Κι η γιαγιά σου, κάθε που κατεβαίνατε, σου έλεγε πως «από εδώ έφευγαν τα τρένα για το Νταχάου». Και με ποιους.

Ξέρεις να δώσεις οδηγίες στην ερώτηση «Για Χαμόδρακα καλά πάω;» 

Έχεις φάει σουτζουκάκια στον «Σαλλιάρη» στη Νέα Τρίγλια. Γιατί ξέρεις πού είναι η Νέα Τρίγλια και γιατί ήταν γνωστή.

Περηφανεύεσαι πως «εγώ Κρήνη δεν πάω, τρε μπανάλ». Αλλά έχεις κάνει μεθυσμένος τουλάχιστον μία φορά σεξ στη μαρίνα της.

Όταν λες γύρο στα καθιστά, εννοείς «Διαγώνιο» στο κέντρο και, στα όρθια, μόνο γύρο από του «Γιώτη» στην Μπότσαρη.

Και ξέρεις επίσης τον θρύλο για το τι πάθαιναν τα παιδάκια που έτρωγαν γύρο από τον «Κόκορα» της Σβώλου, που τότε όμως την έλεγαν Πρίγκιπος Νικολάου. Όπως επίσης ξέρεις και γιατί δεν κυκλοφορούσε γάτα στη γειτονιά.

Α, και δεν θα φας στον αιώνα τον άπαντα καλύτερο σουτζουκάκι-ψωμάκι-ρωσική από αυτά του μετρ ντε ψηστ «Κοσμά» της Παύλου Μελά. Που όμως λίγοι ξέρουν πως τον ψήστη τον έλεγαν Στέφανο (συνιδιοκτήτης).

Έχεις έναν φίλο, που έχει μια ξαδέλφη, που ήταν κολλητή με μια συμμαθήτριά της «σου λέω» με την Τζένη Γκάλη και «ξέρει όλο το στόρι».

Έχεις μια φίλη, που έχει έναν φίλο, κολλητό με τον ξάδελφό του που πήγαιναν στο 5ο Γυμνάσιο και ξέρεις το πραγματικό του όνομα πριν το γυρίσει σε Κανάκης σουπερστάρ και «έκανε εκπομπές στην TV 100, με τον άλλον μωρέ, που μετά έγινε σκηνοθέτης βιντεοκλίπ»

Έχεις ακούσει Spandau Ballet, Aztek Camera και Smiths από τον Κώστα Καπετανίδη να τα μεταδίδει στο δημοτικό ραδιόφωνο, πριν κάνει εκπομπή με τον Κανάκη στην TV 100 και μετά ξενιτευτεί στην Αθήνα και γίνει σκηνοθέτης βιντεοκλίπ.

Σου την έχουν πέσει για να αγοράσεις σταφ στην Κορομηλά.

Αλλά εσύ δεν τσίμπησες, γιατί σε έφτιαχναν τα τοστ του «Σνούπυ». Άσε που μετά δεν θα περίσσευαν για μπίρες στο «Berlin». True story: εκείνη τη νύχτα έπαιζαν λάιβ οι Yell-o-Yell, εντάξει;

Έχεις αγοράσει Talking Heads από του Μιχάλη στο «Billboard». Θυμάσαι το «Billboard».

Έχεις τίσερτ «Μπιενάλε Θεσσαλονίκης 1986». Δεν σου κάνει τώρα, λογικό.

Έχεις κατάλογο με τα έργα του Καραβάτζιο στο Παλατάκι, «Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα 1997».

Έχεις το πρώτο σπάνιο, συλλεκτικό πλέον τεύχος του πρώτου εν Ελλάδι φρι πρες. Εδώ βγήκε. Και το έβγαλε εκείνος που δεν μένει πια εδώ. Τάσος Μιχαηλίδης R.I.P.

Διάβαζες Θωμά Σιώμο στον «Εξώστη» του Τάσου Μιχαηλίδη, πριν τον πάρει μεταγραφή η «Ελευθεροτυπία» και στείλει κείμενα στη στήλη «Όσα φέρνει ο Βαρδάρης».

Θυμάσαι την Μπουμπού στα πάρτι ρέιβ του «Troll».

Αλλά και έκανες τσιγάρο και μπίρα στο Ντορέ με το διάσημο πανκ ζεύγος των Έλμερ και Πιπίτσας.

Έχεις πιεις ρετσίνα κι άκουσες ρεμπέτικα στα «10 βήματα στην Άμμο» και μετά πήγατε και «Τήνελλα» που «παίζει ένα παιδί που το λένε Ζερβουδάκη, έχει μηχανή και μένει στην Άνω Τούμπα». 

Έχεις προλάβει να ακούσεις και να διαφωτιστείς για το ποιος σκότωσε τον Κένεντι στη γωνία Εγνατίας και Αγίας Σοφίας, όπου καθημερινά αγόρευση έβγαζε ο μετρ επί των πρωτοκόλλων της Σιών, ρήτορας και συνωμοσιολόγος Μαυραγάνης.

Κάθε φορά που βλέπεις έναν τους μόνο να περπατά, σφίγγεται η καρδιά σου και τρέχεις και ρωτάς, «ο άλλος καλά»; Καλά σου απαντά και λες ουφ, ναι, Δίδυμοι για πάντα.

Ξέρεις να βρεις το σημείο της πλαζ στην Περαία εκεί ακριβώς που ο Δαλιανίδης γύρισε το «Μερικοί το προτιμούν… κρύο». Σου το είπε η θεία σου που έπαιξε και κομπάρσα στο «Κάτι να καίει».

Έχεις κάνει γενέθλια στον «Θερμαϊκό» με τον Αλέκο Συσσοβίτη πόρτα.

Θυμάσαι τις άγριες νύχτες στο «Romance», μόνο με αγόρια πελάτες. 

Έχεις δει λάιβ τον Φλωρινιώτη στη «Λεμόνα» της Λαγκαδά και τον Sotis Volanis πριν γίνει σόλο άρτιστ, να παίζει πλήκτρα στο «Πειράζει που είμαι μεγάλη βεντέτα».

Έχεις ακόμα κρατημένη σακούλα «Sak's» Κατρακαλίδη, σχεδιασμένη από τον πάπα του ντιζάιν Στέργιο Δελιαλή.

Όταν ακούς «Ταμανί Ουταμανί» ή «Στατσιόνε Ραντιοφόνικα», σκέφτεσαι χαρμολυπικά με τη σειρά: ένα βαγόνι, ένα ράδιο και τον Γιώργο Χριστιανάκη πριν παίξει πλήκτρα στις Τρύπες.

Έχεις δει λάιβ στη «Θεσσαλονικιά» τον Κόκοτα κι έχεις σπάσει πιάτα στο «Αριγκάτο» στην Αρετσού. 

Ήσουν ΟΝΝΕΔίτης και σε έναν χορό της Νέας Δημοκρατίας, στην «Ταβέρνα του Χοντρού», άκουσες τον Ψωμιάδη να τραγουδάει. Αυτό δεν είναι κακό. Κακό είναι που είπες «καλός είναι, έχει ταλέντο». 

Αλλά στο τσακίρ κέφι ήρθες με Στανίση στο «Remember», μετά το αεροδρόμιο. 

Μια ζωή δεξιοί ήσασταν: ακόμα και όταν έγραφες πανελλήνιες, στην Παναγία Δεξιά της Καμάρας σε έταζε η μαμά σου για να γράψεις καλά!

Υποδέχτηκες τον Ριτζ του «Τόλμη και γοητεία» στο αεροδρόμιο μαζί με χιλιάδες γυναικών. 

Και σου έχει φτιάξει το αμάξι στο συνεργείο του στη Σταυρούπολη, πριν γίνει πρώτη φίρμα, ο Βασίλης Καρράς.

Σε έχει σερβίρει σοκολάτα η φοιτήτρια φιλοσοφικής Δέσποινα Βανδή στο «In Vivo» της Παύλου Μελά. 

Όταν ακούς «Δωδώνη», δεν σκέφτεσαι το μαντείο, αλλά με κιμά. 

Ξέρεις γιατί να μην παρκάρεις ποτέ από την πλευρά της Νομαρχίας όπως και τι παθαίνει όποιος το ξεχάσει. (του χέζουν πατόκορφα το αμάξι τα περιστέρια).

Έδωσες προφορικά για Lower στο ξενοδοχείο «ABC». 

Τον σχολικό χορό της Γ’ Γυμνασίου τον κάνατε στην «Crypton» και μετά σύχναζες στη «L’ Apogee». 

Έχεις ανέβει μια φορά στον Λευκό Πύργο με το σχολείο στην Στ’ Δημοτικού.

Αντί να λες «όχι», λες κλάιν.