Περιβαλλον

Η κλιματική κρίση κάνει τις ημέρες μεγαλύτερες - Πώς το ανθρώπινο αποτύπωμα επιδρά στον χρόνο

Τι αλλάζει στις οικονομικές συναλλαγές και την πλοήγηση μέσω GPS

Newsroom
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η κλιματική κρίση κάνει τις ημέρες μεγαλύτερες - Τι σημαίνει αυτό για τις οικονομικές συναλλαγές και την πλοήγηση μέσω GPS

Η κλιματική κρίση έχει ως αποτέλεσμα η διάρκεια της κάθε ημέρας να μεγαλώνει, σύμφωνα με έρευνα που αναλύει ο Guardian, καθώς το μαζικό λιώσιμο των πολικών πάγων αναδιαμορφώνει τον πλανήτη. Το φαινόμενο αποτελεί μια εντυπωσιακή απόδειξη του τρόπου με τον οποίο οι ενέργειες της ανθρωπότητας μεταμορφώνουν τη Γη, δήλωσαν οι επιστήμονες, αναφερόμενοι στις φυσικές διαδικασίες που υπάρχουν εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια.

Η αλλαγή στη διάρκεια της ημέρας λόγω της κλιματικής κρίσης είναι στην κλίμακα των χιλιοστών του δευτερολέπτου, αλλά αυτό είναι αρκετό για να διαταράξει δυνητικά την κυκλοφορία του διαδικτύου, τις οικονομικές συναλλαγές και την πλοήγηση μέσω GPS, τα οποία βασίζονται στην ακριβή μέτρηση του χρόνου.

Η διάρκεια της ημέρας της Γης αυξάνεται σταθερά κατά τη διάρκεια του γεωλογικού χρόνου λόγω της βαρυτικής έλξης της σελήνης στους ωκεανούς και της στεριάς του πλανήτη. Ωστόσο, το λιώσιμο των παγετώνων της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής λόγω της ανθρωπογενούς θέρμανσης του πλανήτη έχει αναδιανείμει το νερό που είναι αποθηκευμένο σε μεγάλα γεωγραφικά πλάτη στους ωκεανούς του πλανήτη, με αποτέλεσμα να υπάρχει περισσότερο νερό στις θάλασσες που βρίσκονται πιο κοντά στον ισημερινό. Αυτό κάνει τη Γη πιο λοξή - ή πιο παχιά - επιβραδύνοντας την περιστροφή του πλανήτη και επιμηκύνοντας ακόμη περισσότερο την ημέρα.

Ο πλανητικός αντίκτυπος της κλιματικής κρίσης καταδείχθηκε επίσης πρόσφατα από έρευνα που έδειξε ότι η ανακατανομή του νερού προκάλεσε τη μετακίνηση του άξονα περιστροφής της Γης - του βόρειου και του νότιου πόλου. Άλλες έρευνες αποκάλυψαν ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα της ανθρωπότητας συρρικνώνουν τη στρατόσφαιρα.

Η ανθρώπινη επιρροή στον χρόνο - Πώς ο άνθρωπος αλλάζει στο περιβάλλον

«Μπορούμε να δούμε τον αντίκτυπό μας ως άνθρωποι σε ολόκληρο το γήινο σύστημα, όχι μόνο τοπικά, όπως η αύξηση της θερμοκρασίας, αλλά πραγματικά θεμελιωδώς, αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο κινείται στο χώρο και περιστρέφεται», δήλωσε ο καθηγητής Benedikt Soja του ETH Zurich στην Ελβετία. «Λόγω των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, το έχουμε κάνει αυτό μέσα σε μόλις 100 ή 200 χρόνια. Ενώ προηγουμένως οι διεργασίες που τον διέπουν συνέβαιναν επί δισεκατομμύρια χρόνια, και αυτό είναι εντυπωσιακό».

Η ανθρώπινη χρονομέτρηση βασίζεται σε ατομικά ρολόγια, τα οποία είναι εξαιρετικά ακριβή. Ωστόσο, ο ακριβής χρόνος μιας ημέρας -μια περιστροφή της Γης- ποικίλλει λόγω των σεληνιακών παλιρροιών, των κλιματικών επιπτώσεων και ορισμένων άλλων παραγόντων, όπως η αργή ανάκαμψη του φλοιού της Γης μετά την υποχώρηση των παγετώνων που σχηματίστηκαν κατά την τελευταία εποχή των παγετώνων.

Αυτές οι διαφορές πρέπει να ληφθούν υπόψη, δήλωσε ο Soja: «Όλα τα κέντρα δεδομένων που λειτουργούν στο διαδίκτυο, τις επικοινωνίες και τις οικονομικές συναλλαγές, βασίζονται σε ακριβή χρονισμό. Χρειαζόμαστε επίσης ακριβή γνώση του χρόνου για την πλοήγηση, και ιδίως για τους δορυφόρους και τα διαστημόπλοια».

Η έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences των ΗΠΑ, χρησιμοποίησε παρατηρήσεις και ανακατασκευές σε υπολογιστές για να εκτιμήσει τον αντίκτυπο του λιώσιμου των πάγων στη διάρκεια της ημέρας. Ο ρυθμός επιβράδυνσης κυμάνθηκε μεταξύ 0,3 και 1,0 χιλιοστά του δευτερολέπτου ανά αιώνα (ms/cy) μεταξύ 1900 και 2000. Αλλά από το 2000 και μετά, καθώς το λιώσιμο επιταχύνθηκε, ο ρυθμός μεταβολής επιταχύνθηκε επίσης σε 1,3 ms/cy.

«Αυτό το σημερινό ποσοστό είναι πιθανότατα υψηλότερο από ό,τι σε οποιαδήποτε στιγμή τα τελευταία μερικές χιλιάδες χρόνια», δήλωσαν οι ερευνητές. «Προβλέπεται ότι θα παραμείνει περίπου στο επίπεδο του 1,0 ms/cy για τις επόμενες δεκαετίες, ακόμη και αν περιοριστούν σημαντικά οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου». Αν δεν μειωθούν οι εκπομπές, ο ρυθμός επιβράδυνσης θα αυξηθεί σε 2,6 ms/cy μέχρι το 2100, ξεπερνώντας τις σεληνιακές παλίρροιες ως ο μοναδικός μεγαλύτερος παράγοντας που συμβάλλει στις μακροχρόνιες διακυμάνσεις της διάρκειας των ημερών, είπαν.

Ο Δρ Santiago Belda του Πανεπιστημίου του Αλικάντε στην Ισπανία, ο οποίος δεν συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα, δήλωσε: «Η μελέτη αυτή αποτελεί μεγάλη πρόοδο, διότι επιβεβαιώνει ότι η ανησυχητική απώλεια πάγου που υφίστανται η Γροιλανδία και η Ανταρκτική έχει άμεσο αντίκτυπο στη διάρκεια της ημέρας, προκαλώντας την επιμήκυνση των ημερών μας. Αυτή η διακύμανση της διάρκειας της ημέρας έχει κρίσιμες επιπτώσεις όχι μόνο στον τρόπο μέτρησης του χρόνου, αλλά και στο GPS και σε άλλες τεχνολογίες που διέπουν τη σύγχρονη ζωή μας».

Πηγή: Guardian