Νέο παρασιτικό μύκητα που προσβάλει αράχνες στο τροπικό δάσος του Ατλαντικού της Βραζιλίας ανακάλυψαν επιστήμονες - Θυμίζει τα ζόμπι του «The Last of Us».
Eπιστήμονες πιστεύουν ότι ανακάλυψαν έναν νέο παρασιτικό μύκητα, που κυνηγά αράχνες στο τροπικό δάσος του Ατλαντικού της Βραζιλίας.
Ο σπάνιος οργανισμός, που είναι χρώματος μoβ, ανήκει σε μια ομάδα μυκήτων που προσβάλλουν τα ασπόνδυλα και καταλαμβάνουν τον ξενιστή.
Μια κοντινή εικόνα δείχνει τον μύκητα τυλιγμένο γύρω από το σώμα μιας αράχνης, που ξεπροβάλλει από το λαγούμι από το οποίο αρπάζει έντομα το αραχνοειδές.
Οι ερευνητές είπαν ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο νέος παρασιτικός μύκητας έλεγχε τη συμπεριφορά των αραχνών πριν τις σκοτώσει, όπως οι συγγενείς τους μύκητες ζόμπι-μυρμήγκια, που καταλαμβάνουν τα έντομα και τα ξεγελούν για να αφήσουν τις φωλιές τους, για να πάνε σε μέρη όπου μπορούν να διαδώσουν τα σπόριά τους, και έχουν γίνει διάσημοι από το μετα-αποκαλυπτικό τηλεοπτικό δράμα «The Last of Us».
Μύκητες «ζόμπι»: Νέο είδος στα δάση της Βραζιλίας;
Ο μύκητας βρέθηκε τον Νοέμβριο, κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής σε δάση βόρεια του Ρίο ντε Τζανέιρο, στόχος της οποίας ήταν να τεκμηριώσει τη βιοποικιλότητα της περιοχής και να αναζητήσει νέα είδη. Θα χρειαστεί μια επίσημη επιστημονική περιγραφή προτού επιβεβαιωθεί ως νέο είδος.
«Είναι πολύ όμορφο πράγμα», είπε ο Δρ João Araújo, ένας Βραζιλιάνος μυκητολόγος στον Βοτανικό Κήπο της Νέας Υόρκης, ο οποίος έκανε την ανακάλυψη, αλλά δεν έχει αποφασίσει ακόμη για το όνομά της.
«Μολύνουν τις αράχνες και είναι ένα από τα ελάχιστα κορντικέφαλα που είναι μoβ, κάτι που είναι ένα ωραίο χαρακτηριστικό.
»Δεν γνωρίζουμε πολλά για αυτήν την ομάδα μυκήτων, επειδή δεν έχει μελετηθεί πολύ καλά. Αυτό το είδος μύκητα έχει συλλεχθεί πολύ λίγες φορές στον κόσμο, κυρίως στην Ταϊλάνδη. Αυτή πιθανότατα θα είναι η πρώτη φορά που θα ακολουθήσουμε ένα είδος σαν αυτό στη Βραζιλία».
Το τροπικό δάσος του Ατλαντικού είναι ένα από τα πιο απειλούμενα οικοσυστήματα στον κόσμο. Κάποτε κάλυπτε το 15% της Βραζιλίας, αλλά έχει κατακερματιστεί σε μεγάλο βαθμό, με μόνο το 20% της αρχικής περιοχής να έχει απομείνει πλέον. Ένα hotspot βιοποικιλότητας, μπορεί να υπερηφανεύεται για πολλά είδη που δεν συναντώνται πουθενά αλλού στη Γη, συμπεριλαμβανομένου του «χρυσού λιονταριού» μαϊμού ταμαρίν και του «ζωγραφισμένου δέντρου» αρουραίου.
Η αποστολή, η οποία ήταν μια συνεργασία μεταξύ του Royal Botanic Gardens, του Kew, του Βοτανικού Κήπου της Νέας Υόρκης, του Βοτανικού Κήπου του Ρίο ντε Τζανέιρο και άλλων οργανισμών, περιλάμβανε ειδικούς σε φυτά, μύκητες, βατράχους, φίδια και πουλιά, οι οποίοι ήθελαν να δουν τι απέμεινε στο δάσος.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν την πιο πρόσφατη φορητή τεχνολογία για να προσδιορίσουν την αλληλουχία του γονιδιώματος του μύκητα επιτόπου.
Πιστεύουν ότι έκαναν περισσότερες ανακαλύψεις μυκητιακών παρασίτων στο ταξίδι, αλλά πρέπει να κάνουν επιπλέον ελέγχους. Περιλαμβάνουν έναν παρασιτικό μύκητα που κυνηγά μια αράχνη θεριστή και έναν άλλο, που επιτίθεται σε σκαθάρια.
«Το νέο είδος που επιτίθεται στις αράχνες ανήκει σε μια μεγάλη ποικιλία μυκήτων», είπε ο Araújo. «Γνωρίζουμε περίπου το 1% της ποικιλομορφίας του, επομένως γνωρίζουμε πολύ λίγα. Χρειάζεται θεμελιώδης επιστημονική εργασία, ώστε να μπορέσουμε, ίσως, να διερευνήσουμε νέες ιατρικές ενώσεις ή να τις χρησιμοποιήσουμε για την προστασία από παράσιτα στις καλλιέργειες».
Ο επικεφαλής ερευνητής, Dr Oscar Alejandro Pérez Escobar, και η Dr Natalia Przelomska, που διεξήγαγαν επιτόπια αλληλουχία, είπαν ότι η εργασία τους θα υποστηρίξει την υπόθεση του νέου είδους και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να επιταχύνει την ταυτοποίηση άλλων ειδών σε απειλούμενα οικοσυστήματα.
Η Przelomska είπε: «Εδώ στο Kew, έχουμε πρόσβαση σε μεγάλα μηχανήματα προσδιορισμού αλληλουχίας DNA και κάθε είδους τρόπους παραγωγής δεδομένων. Αυτό είναι συχνά πολύ πιο δύσκολο στις χώρες με βιοποικιλότητα.
«Επομένως, αυτό που ήταν πραγματικά ιδιαίτερο με την εκδρομή ήταν ότι μπορούσαμε να πάμε και να χρησιμοποιήσουμε μερικές από τις πιο πρόσφατες τεχνολογίες προσδιορισμού αλληλουχίας DNA με τους ανθρώπους που εργάζονται εκεί. Είναι ένα μικρό βήμα σε αυτό το πραγματικά μεγάλο πρόβλημα της άνισης πρόσβασης».
Οι διακυμάνσεις της παραγωγής ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο δημιουργούν μεγάλες προκλήσεις στη διαχείριση του ενεργειακού μας συστήματος, με την αποθήκευση και το υδρογόνο να είναι οι κύριες απαντήσεις
Υποθαλάσσιες έρευνες σε βάθος 5.000 μέτρων αποκάλυψαν ένα τεράστιο κοίτασμα μαγγανίου που περιέχει και αρκετό κοβάλτιο για να καλύψει τις ανάγκες της Ιαπωνίας για περίπου 75 χρόνια
4°
