Πώς το Ντόντο το εξαφανισμένο πτηνό από τον 17ο αιώνα μπορεί να επανέλθει στη ζωή

Το ντόντο, το πουλί που εθεάθη για τελευταία φορά τον 17ο αιώνα μπορεί να επανέλθει στην ζωή αν οι προσπάθειες γονιδιακής του επεξεργασίας είναι επιτυχείς.

Οι τεχνικές που επιτρέπουν στους επιστήμονες να αποτυπώσουν το γονιδίωμα του ντόντο για βασικά χαρακτηριστικά θεωρείται ότι μπορούν στη συνέχεια να επανασυνθέσουν αποτελεσματικά το σώμα ενός ζωντανού συγγενή. Τα ντόντο συγγενεύουν περισσότερο με τα περιστέρια. Οι επιστήμονες δήλωσαν ότι η εργασία τους, πέρα από το να προσφέρει μια εικόνα για την ύπαρξη του εξαφανισμένου ντόντο, θα μπορούσε να βοηθήσει στην ενημέρωση για τη διατήρηση σπάνιων ειδών που δεν έχουν ακόμη εξαφανιστεί. Ωστόσο, μεταξύ των βιολόγων υπάρχει έντονη συζήτηση για το κατά πόσον αυτού του είδους η έρευνα πρέπει να συνεχιστεί.

Το ντόντο ήταν ενδημικό πτηνό στο νησί του Μαυρίκιου στον Ινδικό ωκεανό, ανατολικά της Μαδαγασκάρης. Περιπλανιόταν ανενόχλητο στο νησί πριν καταφθάσουν οι πρώτοι άνθρωποι.

Οι εικονογραφήσεις και οι γραπτές μαρτυρίες του 17ου αιώνα είναι οι μοναδικές πηγές που μπορούν οι επιστήμονες να βασιστούν. Σύμφωνα με τις περισσότερες αναπαραστάσεις το ντόντο είχε γκριζωπό ή καφετί φτέρωμα. Το κεφάλι ήταν γκρίζο, το ράμφος πράσινο, μαύρο και κίτρινο, και τα πόδια ήταν γερά και κιτρινωπά, με μαύρα νύχια. Ήταν ένα ψηλό πτηνό, που μπορούσε να φτάσει μέχρι 1 μέτρο ύψος. Τα αρσενικά ξεχώριζαν από τα θηλυκά από το μεγαλύτερο μέγεθος και τα αναλογικά μακρύτερα ράμφη. Το ράμφος του ήταν βαρύ και κυρτό και αποτελούσε ,μάλλον, τη μοναδική του άμυνα.