Ντόντο: Επιστήμονες μπορεί να επαναφέρουν στη ζωή το εξαφανισμένο είδος
Το ντόντο, το πουλί που εθεάθη για τελευταία φορά τον 17ο αιώνα μπορεί να επανέλθει στην ζωή αν οι προσπάθειες γονιδιακής του επεξεργασίας είναι επιτυχείς.
Οι τεχνικές που επιτρέπουν στους επιστήμονες να αποτυπώσουν το γονιδίωμα του ντόντο για βασικά χαρακτηριστικά θεωρείται ότι μπορούν στη συνέχεια να επανασυνθέσουν αποτελεσματικά το σώμα ενός ζωντανού συγγενή. Τα ντόντο συγγενεύουν περισσότερο με τα περιστέρια. Οι επιστήμονες δήλωσαν ότι η εργασία τους, πέρα από το να προσφέρει μια εικόνα για την ύπαρξη του εξαφανισμένου ντόντο, θα μπορούσε να βοηθήσει στην ενημέρωση για τη διατήρηση σπάνιων ειδών που δεν έχουν ακόμη εξαφανιστεί. Ωστόσο, μεταξύ των βιολόγων υπάρχει έντονη συζήτηση για το κατά πόσον αυτού του είδους η έρευνα πρέπει να συνεχιστεί.
Το ντόντο ήταν ενδημικό πτηνό στο νησί του Μαυρίκιου στον Ινδικό ωκεανό, ανατολικά της Μαδαγασκάρης. Περιπλανιόταν ανενόχλητο στο νησί πριν καταφθάσουν οι πρώτοι άνθρωποι.
Οι εικονογραφήσεις και οι γραπτές μαρτυρίες του 17ου αιώνα είναι οι μοναδικές πηγές που μπορούν οι επιστήμονες να βασιστούν. Σύμφωνα με τις περισσότερες αναπαραστάσεις το ντόντο είχε γκριζωπό ή καφετί φτέρωμα. Το κεφάλι ήταν γκρίζο, το ράμφος πράσινο, μαύρο και κίτρινο, και τα πόδια ήταν γερά και κιτρινωπά, με μαύρα νύχια. Ήταν ένα ψηλό πτηνό, που μπορούσε να φτάσει μέχρι 1 μέτρο ύψος. Τα αρσενικά ξεχώριζαν από τα θηλυκά από το μεγαλύτερο μέγεθος και τα αναλογικά μακρύτερα ράμφη. Το ράμφος του ήταν βαρύ και κυρτό και αποτελούσε ,μάλλον, τη μοναδική του άμυνα.
Θεωρείται ότι ήταν επιρρεπές στην εξαφάνιση, καθώς είναι ένα είδος με περιορισμένο γεωγραφικό εύρος εξάπλωσης, με έναν ή μερικούς πληθυσμούς. Κάθε πληθυσμός ενός είδους μπορεί να εξαφανιστεί ως αποτέλεσμα της επίδρασης τυχαίων παραγόντων.
Ακόμη, δεν είχε έρθει πρωτύτερα σε επαφή με τον άνθρωπο, και έτσι είχε λιγότερες πιθανότητες επιβίωσης, σε σχέση με τα είδη που έχουν υποστεί ανθρωπογενείς διαταραχές και επέζησαν. Πρέπει να αναφέρουμε πως, το Dodo δεν είχε την ικανότητα να πετάξει και προφανώς δεν μπορούσε να μεταναστεύσει, άρα δεν διασπειρόταν αποτελεσματικά.
Σημαντικό παράγοντα εξαφάνισης του ντόντο αποτελεί η Ολλανδική Κατοχή του Μαυρικίου το διάστημα 1638-1658 και 1664-1710. Η πρώτη επίσκεψη Ολλανδών -και πρώτη αναφορά στο Dodo!- ήταν το 1598. Είναι αδιαμφισβήτητο πως η ανθρώπινη παρέμβαση των Ολλανδών αποικιστών ήταν που προκάλεσε την εξαφάνιση του. Το κυνήγι και η απώλεια ενδιαιτήματος, είναι λόγοι που μπορεί να διαβάσετε με μια σύντομη αναζήτηση πως αποτέλεσαν κύριο παράγοντα εξαφάνισης του αγαπημένου πτηνού. Σίγουρα συνέβαλαν, χωρίς όμως να είναι καθοριστικοί παράγοντες.
«Σκέψου συνολικά, δράσε τοπικά» είναι το σύνθημα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Ωστόσο, ο οικολογικός δογματισμός δεν βλέπει παρά «συνολικά ιδεολογήματα» και «τοπικά κινήματα κατά των επενδύσεων»
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να σταματήσουν να βλέπουν τους υγροτόπους ως «χέρσες περιοχές που είναι στη διάθεσή μας για να τους μετατρέψουμε σε «χρήσιμη» γη.
