Η προστατευόμενη περιοχή του Σχοινιά στο Μαραθώνα ξεχωρίζει για την ιδιαίτερη οικολογική, αισθητική, επιστημονική, γεωμορφολογική, πολιτιστική και εκπαιδευτική της αξία. Έχει χαρακτηριστεί ως Εθνικό Πάρκο, έχει αναγνωριστεί ως Σημαντική Περιοχή για τα πουλιά ενώ έχει ενταχθεί και στο ευρωπαϊκό οικολογικό Δίκτυο NATURA 2000, ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας και ως Ζώνη Ειδικής Διατήρησης. Ωστόσο το Υπουργείο Περιβάλλοντος αγνοώντας την οικολογική αξία της περιοχής και αδιαφορώντας για την οποιαδήποτε προστασία της, με το άρθρο 63 του χαρακτηρισμένου αντιδασικού Νόμου 4280/2014 δίνει παράταση ζωής σε επιχειρηματικές δραστηριότητες εντός της προστατευόμενης περιοχής, πάνω στον αιγιαλό και σε κτίρια χαρακτηρισμένα αυθαίρετα και κατεδαφιστέα, τροποποιώντας το Προεδρικό Διάταγμα προστασίας της ευρύτερης περιοχής του Σχοινιά.
Όταν μια περιοχή χαρακτηρίζεται ως Εθνικό Πάρκο σημαίνει ότι διαθέτει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά, όπως εκτεταμένες χερσαίες ή υδάτινες περιοχές όπου συναντώνται μεγάλοι αριθμοί σπάνιων βιολογικών, οικολογικών, γεωμορφολογικών και αισθητικών στοιχείων, που πρέπει να διαφυλαχθούν για να εξασφαλιστεί η οικολογική ισορροπία ευρύτερων περιοχών και να διαφυλαχθεί ο φυσικός πλούτος της περιοχής. Η περιοχή του Σχοινιά είναι μεγάλης αξίας και σπανιότητας και συνεπώς πρέπει να βρίσκεται σε καθεστώς προστασίας.
Στο θαλάσσιο περιβάλλον περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων και τα σπουδαία υποθαλάσσια λιβάδια Posidonia ενώ στο χερσαίο περιβάλλον του Σχοινιά συνυπάρχουν δυο οικοσυστήματα. Το πρώτο αποτελείται από τέσσερα επί μέρους τμήματα. Το έλος (υγροβιότοπος) του Μαραθώνα με την πανίδα που υπάρχει εκεί, την πηγή Μακαρία, το παράλιο πευκοδάσος και τις αμμώδεις ακτές του Σχοινιά. Οι τέσσερις αυτές ενότητες από οικολογική και διαχειριστική άποψη είναι αλληλένδετες καθώς οι λειτουργίες τους αλληλοεπηρεάζονται και εξαρτώνται από την υδρογεωλογία της περιοχής. Το δεύτερο οικοσύστημα αποτελείται από τη χερσόνησο της Κυνοσούρας που οριοθετεί την περιοχή προς τα νοτιοανατολικά και θεωρείται τυπική περίπτωση θαμνώδους βλαστήσεως και βραχωδών ακτών του Αιγαίου. Ειδικότερα στην περιοχή της παραλίας και της ακτής υπάρχουν οι «κινούμενες θίνες» και η «αμμόφιλη βλάστηση» που αποτελούν οικοτόπους μεγάλης οικολογικής αξίας τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Την μεγαλύτερη βέβαια οικολογική αξία έχει το δάσος του Σχοινιά λόγω της μεικτής συνθέσεως του από χαλέπιο πεύκη στο ανατολικό του μέρος και κουκουναριά στο δυτικό. Επιπλέον το σπάνιο γεγονός ότι το δάσος του Σχοινιά εκτείνεται επί τρία χιλιόμετρα κατά μήκος της παραλίας και φτάνει σχεδόν μέχρι την ακτή, το κάνει μοναδικό για όλη τη χώρα.
Ωστόσο το σπάνιο αυτό οικοσύστημα έχει υποστεί έντονη υποβάθμιση από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Το έδαφος έχει υποστεί ζημιά, οι κουκουναριές έχουν αραιώσει, ενώ το τοπίο και τα φυσικά του χαρακτηριστικά έχουν αλλοιωθεί λόγω των αυθαίρετων κτισμάτων αναψυχής. Οι κατασκευές αυτές που μπορούν να αποβούν καταστροφικές για το περιβάλλον προστατεύονται πλέον από το επίμαχο άρθρο του αντιδασικού νόμου, που αγνοεί τις οριστικές και αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις κατεδάφισης των εν λόγω αυθαίρετων κτισμάτων. Επιπλέον «μεριμνά» για την παράτυπη μετεγκατάσταση των ταβερνών στη Ζώνη Β2 του Εθνικού Πάρκου, αψηφώντας το Συμβούλιο της Επικρατείας που ακύρωσε τις διατάξεις του Π.Δ που προέβλεπαν «ότι επιτρέπεται εντός της Ζώνης Β2 η ανέγερση εστιατορίων, ταβερνών και αναψυκτηρίων» κρίνοντας ότι τέτοιου είδους χρήσεις δεν συνάδουν με τους σκοπούς του Εθνικού Πάρκου.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS και Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία εξέφρασαν την πλήρη αντίθεση τους και κάλεσαν τις αρμόδιες αρχές «να επιδείξουν την αρμόζουσα βούληση για την αποτελεσματική προστασία, διατήρηση και ορθολογική διαχείριση της πολύτιμης αυτής φυσικής περιοχής προχωρώντας, κατ’ ελάχιστον και ως οφείλουν, στην άμεση αναστολή λειτουργίας των ταβερνών που αποτελούν διαχρονικό «μνημείο» αυθαιρεσίας».
Αξίζει να επισημάνουμε ότι το ζήτημα της πλημμελούς προστασίας της περιοχής του Σχοινιά έχει απασχολήσει επανειλημμένως και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξαιτίας της συνεχιζόμενης υποβάθμισης της και τη μη λήψη των αναγκαίων μέτρων από την πλευρά της Ελληνικής Πολιτείας.
18°
