- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Στο κείμενο του νόμου για τις ακτές διαβάζουμε 108 φορές τη λέξη «παραχώρηση» και τα παράγωγα της, 23 φορές τη λέξη «επιχείρηση», 13 φορές τη λέξη νομιμοποίηση, μια μόνο φορά τη λέξη «πολίτης», μια μόνο φορά τη λέξη «τοπίο», καμία φορά τη φράση «φέρουσα ικανότητα», καμία φορά τις λέξεις «αειφόρος» ή «βιώσιμος» και καμία επίσης φορά τη λέξη «σχεδιασμός», αναφέρει μεταξύ άλλων η Καθηγήτρια του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Ελένη Μαΐστρου στην καταγγελία της Σχολής Αρχιτεκτόνων κατά του νομοσχεδίου για τον αιγιαλό.
Καθημερινά αυξάνονται οι φωνές που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την ολοκληρωτική καταστροφή ενός πολύτιμου, αναντικατάστατου και μη ανανεώσιμου φυσικού πόρου όπως είναι οι ακτές. Το Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών( ΕΛΚΕΘΕ) που ως δημόσιος φορέας που από το νόμο έχει το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να διεξάγει επιστημονική έρευνα που τα αποτελέσματα της πρέπει να εφαρμοστούν στη λήψη αποφάσεων που αφορούν την κοινωνία, την οικονομία και το πολιτισμό εξέφρασε τη λύπη του που η Πολιτεία αγνόησε τη γνώση και την εμπειρία του επιστημονικού του δυναμικού και την έντονη διαφωνία του για την επιχειρούμενη συρρίκνωση της νομοθεσίας για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Συγχρόνως εξέφρασε και τη έντονη ανησυχία του για τον τρόπο που αντιμετωπίζεται τόσο το παράκτιο οικοσύστημα όσο και οι πολίτες που πλέον δεν θα έχουν ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές αλλά και για την καταστρατήγηση του Συντάγματος.
Επιστημονικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές οργανώσεις, φορείς, συλλογικότητες και απλοί πολίτες δημιούργησαν το Δίκτυο «ΑΚΤΕΣ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ» και καλούν τους πολίτες να κινητοποιηθούν ενάντια στην εκποίηση και τσιμεντοποίηση του αιγιαλού με κάθε πρόσφορο τρόπο. Καλούν πολίτες, επιστημονικούς φορείς, ιδρύματα και οργανώσεις της Ελλάδας και του εξωτερικού να υπογράψουν ψηφίσματα και επιστολές διαμαρτυρίας στην ελληνική κυβέρνηση. Ήδη 150.000 πολίτες έχουν υπογράψει διαμαρτυρία στην ιστοσελίδα Avaaz, ζητώντας την άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου.
Στο ψήφισμα που υπέγραψαν 135 φορείς και εκατοντάδες πολίτες με πρωτοβουλία του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας αναφέρεται μεταξύ άλλων: « Το νομοσχέδιο έχει συνταχθεί κατά παράβαση του άρθρου 24 του Συντάγματος και των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας για την προστασία των ακτών και του τοπίου, χωρίς το αναγκαίο επιστημονικό έρεισμα και χωρίς τη συμμετοχή των αρμόδιων επιστημονικών δημοσίων φορέων, με σκοπό να άρει, μετά τους διαδικαστικούς, και κάθε περιορισμό στις επενδυτικές προτάσεις. Οι ρυθμίσεις πλήττουν ευθέως και ανεπανόρθωτα τον πυρήνα του φυσικού και πολιτιστικού κεφαλαίου της χώρας, ακτές, υγροτόπους, ευπαθή οικοσυστήματα, ενάλιες και παράκτιες αρχαιότητες, τοπίο και φυσικούς σχηματισμούς, για πρώτη φορά δε στην ιστορία, οι ακτές χάνουν τον κοινόχρηστο χαρακτήρα τους και οι πολίτες την ελεύθερη πρόσβαση σ’ αυτές. Ταυτόχρονα επιβραβεύονται για άλλη μια φορά οι καταπατητές σε βάρος του Κράτους-Δικαίου. Η εφαρμογή του νομοσχεδίου, αξιολογούμενη ακόμα και με στυγνή οικονομική λογική, θα στερήσει τη χώρα από το σπουδαιότερο συγκριτικό της πλεονέκτημα και τη μοναδική της ευκαιρία για ανάκαμψη μέσω βιώσιμης ανάπτυξης». Όλοι οι πολίτες μπορούμε να υπογράψουμε το ψήφισμα στέλνοντας το όνομα μας στο e-mail: info@environ-sustain.gr
Η Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας κ. Μαρία Καραμανώφ δήλωσε σχετικά με τη πρωτοβουλία «το Δίκτυο ΑΚΤΕΣ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ ιδρύθηκε πέρα και πάνω από πολιτικά κόμματα και πολιτικές ιδεολογίες και προτιμήσεις, με σκοπό να πληροφορήσει, να συντονίσει και να ενώσει τις προσπάθειες όλων εκείνων, πολιτών, επιστημονικών, περιβαλλοντικών, και κοινωνικών οργανώσεων, οι οποίοι ασπάζονται τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης και πιστεύουν ότι οι αρχές αυτές πρέπει να αποτελούν τον οδηγό αλλά και το νομικό όριο για κάθε δημόσια πολιτική και κάθε ιδιωτική δράση. Ένα όριο που δεν επιτρέπεται να παραβιαστεί για κανένα σκοπό, πολύ περισσότερο όταν το διακύβευμα αφορά την απώλεια της πολύτιμης φυσικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς».