Πώς η ΔΕΗ από disaster έγινε success story

Tα εντυπωσιακά αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου για τον όμιλο ΔΕΗ, τα οποία ανακοινώθηκαν την περασμένη εβδομάδα, πιστοποιούν πλέον ότι η αλλαγή πλεύσης για τη μεγαλύτερη ελληνική βιομηχανία είναι οριστική. Το περίεργο βέβαια δεν είναι ότι η εταιρεία που κατέχει ηγετική θέση στην αγορά προμήθειας ηλεκτρικού ρεύματος κατορθώνει να παρουσιάσει τόσο εντυπωσιακά κέρδη, αλλά το πώς τα (πρόσφατα) προηγούμενα χρόνια έφτασε μια ανάσα από το χείλος του γκρεμού, με τους ορκωτούς ελεγκτές να επισημαίνουν το 2019 ότι αμφιβάλλουν αν η εταιρεία μπορεί να συνεχίσει τη λειτουργία της.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε αναθέσει τη διοίκηση της εταιρείας εξ ολοκλήρου σε συνδικαλιστές. Το πείραμα απέτυχε αλλά ουδείς τόλμησε να ψελλίσει οτιδήποτε για αλλαγή της διοίκησης η οποία απολάμβανε την πλήρη στήριξη του τότε πρωθυπουργού. Δεν κινήθηκαν ούτε την άνοιξη του 2019, όταν η Ernst and Young (που είχε προσληφθεί από την τότε διοίκηση, όπως υποχρεούνταν από την κείμενη νομοθεσία) επεσήμαινε στην έκθεσή της ότι η συνεχιζόμενη αβεβαιότητα που οφείλεται σε μια σειρά από κινδύνους «εγείρει σημαντική αμφιβολία σχετικά με τη δυνατότητα της Εταιρείας και του Ομίλου να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους». Ο κίνδυνος φυσικά δεν περιορίζονταν μόνο στην περίμετρο επιχειρηματικής δραστηριότητας της ΔΕΗ αλλά απειλούσε και το σύνολο της ελληνικής οικονομίας. Ας μην ξεχνάμε ότι χωρίς τη ΔΕΗ σβήνει το σύνολο της παραγωγικής δραστηριότητας στη χώρα. Από βιομηχανία μέχρι υπηρεσίες. Στον ΣΥΡΙΖΑ επέμειναν μέχρι και την τελευταία στιγμή στη συνδικαλιστική διοίκηση Παναγιωτάκη η οποία είχε εμφανίσει το 2018 ζημίες ύψους 903,7 δισ. ευρώ.

Η δυσχερής θέση της επιχείρησης αντικατοπτρίζονταν και στην τιμή της μετοχής, φυσικά. Στα τέλη του 2018 κάθε μετοχή της ΔΕΗ είχε φθάσει να κοστίζει 1,22 ευρώ και οι συνδικαλιστές που τη διοικούσαν απέδιδαν τις ισχνές επιδόσεις σε συγκυριακούς παράγοντες, όπως η αύξηση των δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων, το πρόστιμο δηλαδή που πληρώνει η ΔΕΗ για κάθε μεγαβατώρα που παράγει με την καύση λιγνίτη. Όντως το κόστος είχε αυξηθεί από 11 ευρώ/τόνο το 2017 σε 27 ευρώ το 2018.

Κάπου εκεί όμως στέρεψαν οι δικαιολογίες των συνδικαλιστών. Φέτος, το 2021, το κόστος των δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων έχει εκτοξευθεί σε πάνω από 50 ευρώ/τόνο. Όμως η ΔΕΗ εμφάνισε «διαστημικά» κέρδη στο πρώτο τρίμηνο (όπως είχε συμβεί και πέρυσι για το σύνολο του έτους) και η τιμή της μετοχής βρίσκεται σε επίπεδα άνω των 9 ευρώ. Σχεδόν 8 φορές ψηλότερα. Η νέα διοίκηση «τεχνοκρατών» μπορεί να μην είναι ευφραδής στα συνδικαλιστικά τσιτάτα, είχε φροντίσει όμως να κάνει δύο κινήσεις που δεν περιλαμβάνονται στο «εγχειρίδιο του καλού συνδικαλιστή».

Πρώτον φρόντισε να προ-αγοράσει δικαιώματα ρύπων σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές, αντισταθμίζοντας σε μεγάλο βαθμό το επιπλέον κόστος από την αύξηση των δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων. Επιπλέον, ο νέος επικεφαλής της επιχείρησης Γιώργος Στάσσης έθεσε ως πρώτη προτεραιότητα την άμεση διακοπή της χρήσης λιγνίτη. Κλείνει νωρίτερα απ’ ό,τι προβλέπονταν όλες τις ρυπογόνες λιγνιτικές μονάδες, φέρνοντας το πρόγραμμα απολιγνιτοποίησης αρκετά χρόνια νωρίτερα. Το 2025 η ΔΕΗ δεν θα χρησιμοποιεί καθόλου λιγνίτη, οπότε δεν θα χρειάζεται να πληρώνει το κόστος εκπομπής ρύπων, που καθιστά την παραγωγή ρεύματος ασύμφορη.

Απέναντί της βρήκε φυσικά τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τους συνδικαλιστές. Αμφότεροι αντιδρούν στην απολιγνιτοποίηση. Δεν περιορίστηκαν μόνο στην έκφραση της άποψής τους. Ήδη από πέρυσι οι συνδικαλιστές επιχείρησαν να τραμπουκίσουν όσους συμμετείχαν σε ημερίδα για την απολιγνιτοποίηση, επιχειρώντας να τη διακόψουν διά της βίας. Δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, μπήκαν στην αίθουσα και κατήγγειλαν την παρέμβαση της αστυνομίας που εμπόδισε τους συνδικαλιστές.

Όπως αντιδρούσαν και σε όλες τις μεταρρυθμίσεις που είχε θέσει ως προτεραιότητα η διοίκηση Στάσση. Παρά την προφανή επιτυχία της ΔΕΗ, ακόμη και σήμερα, συνδικαλιστές και αντιπολίτευση επιχειρούν να αποδώσουν τη βελτίωση των οικονομικών αποτελεσμάτων και την απογείωση της μετοχής σε εξωγενείς παράγοντες, όπως για παράδειγμα η αύξηση των τιμολογίων. Τα τιμολόγια φυσικά δεν αυξήθηκαν, εν τοις πράγμασι, καθώς η αύξηση αντισταθμίστηκε από τη μείωση του ΦΠΑ. Ξεχνούν όμως ότι ήταν ο προηγούμενος διοικητής της ΔΕΗ αυτός που ζητούσε αυξήσεις και η κυβέρνηση αρνούνταν με προφανές επιχείρημα ότι… ήταν προεκλογική περίοδος.

Από τις (παρ’ ολίγον κυριολεκτικά) σκοτεινές εκείνες ημέρες του 2019, η ΔΕΗ αποτελεί σήμερα το αγαπημένο παιδί των χρηματιστηριακών αναλυτών. Μόλις την περασμένη εβδομάδα, η Axia Research σε νέα της έκθεση διατηρεί την τιμή-στόχο για τη μετοχή της στα 15,10 ευρώ, βλέποντας ράλι έως και 67,8% από τα τρέχοντα επίπεδα στο ταμπλό.

Όλ’ αυτά βέβαια συμβαίνουν ως επιβράβευση του νέου πράσινου προφίλ της ΔΕΗ. Ήδη ο λιγνίτης διανύει τις τελευταίες ημέρες του ως καύσιμο για τη ΔΕΗ. Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα αποτελούν βασικό μέρος του business plan και αν ψάχνετε για κερασάκι στην τούρτα, δείτε απλώς το νέο μοντέλο των καταστημάτων της επιχείρησης που λειτουργεί και το απόγευμα (!!!) όπως επίσης και το γεγονός ότι η εξυπηρέτηση πελατών απαντάει και κλείνει και ραντεβού. Πράγματα ανήκουστα ακόμη και για πολλές ιδιωτικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα.