Ένα μήνυμα κραυγή

Ένα γράμμα απογοήτευσης έλαβε το Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη (CISD) από ένα νέο άνθρωπο που δεν αποθαρρύνεται από την κρίση για να χτίσει το μέλλον του, αποθαρρύνεται όμως από το διεφθαρμένο σύστημα που βρίσκει απέναντι του.

Ένα γράμμα μαρτυρία για την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της ανακύκλωσης μπαταρίας. Το CISD με ανοικτή επιστολή προς το Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, τον Υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα και τον Υπουργό ΠΕΚΑ Γιάννη Μανιάτη, κοινοποιεί το γράμμα-μαρτυρία αναφέροντας μεταξύ άλλων. «Η επιστολή αυτή περιγράφει με γνήσια γλαφυρότητα την απελπισία των νέων Ελλήνων, που ενώ αγωνίζονται για να εργαστούν νόμιμα και παραγωγικά για να ξεπεράσουν την οικονομική κρίση είναι αντιμέτωποι με την ΚΡΙΣΗ ΑΞΙΩΝ που κυριαρχεί και ενισχύεται από ένα ανεξέλεγκτο «σύστημα». Το CISD προτίθεται να προβεί στις νόμιμες ενέργειες εναντίον κάθε υπεύθυνου που λειτουργεί κατά του δημοσίου συμφέροντος και της πίστης όσων νέων Ελλήνων ελπίζουν ότι θα εργαστούν για την ανάπτυξη του τόπου τους με νόμιμες διαδικασίες».

Σας παραθέτουμε ολόκληρη τη επιστολή, γιατί θεωρούμε ότι είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της βούλησης κάποιων νέων ανθρώπων να αποκοπούν από το παρελθόν αυτής της χώρας βάζοντας τα θεμέλια για το νέο, το μελλοντικό.

«Οι εντυπώσεις μου από την απογοητευμένη προσπάθεια μας για ένα καλύτερο μέλλον ...

.

Ονομάζομαι Κωνσταντίνος Διαλυνάς και είμαι 27 ετών. Είμαι απόφοιτος λυκείου και είμαι άνεργος. Όπως άνεργοι είναι και αρκετοί φίλοι μου. Αποφασίσαμε λοιπόν να ασχοληθούμε με θέματα ανακύκλωσης, εργασίες που προστατεύουν το περιβάλλον. Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε εργασία για εμάς και για άλλους νέους άνεργους. Βλέποντας καθημερινά αυτοκίνητα με παλιοσίδερα με οτιδήποτε υλικό, ξεκινήσαμε την έρευνά μας για όλα τα υλικά που ανακυκλώνονται, χαρτί, γυαλί, πλαστικό, σίδερα, μέταλλα, λάδια. Από τη μικρή πείρα μας γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να συλλέγουμε όλα τα υλικά αυτά μαζί, όπως και επαληθεύσαμε. Δύσκολο το έργο αυτό για εμάς.

Είμαστε παιδιά με σπουδές και απόφοιτοι λυκείου όπως εγώ, παιδιά που θέλουν να δουλέψουν με συνείδηση, και που οι γονείς τους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τους παρέχουν κεφάλαιο. Για το ξεκίνημά μας χρειάζεται μεγάλο κεφάλαιο, όπως άδειες, φορτηγά αυτοκίνητα, μηχανήματα πρεσαρίσματος κ.α. για οποιοδήποτε ανακυκλώσιμο υλικό.

Καταλήξαμε ότι πιο προσιτή δουλειά για εμάς είναι η συλλογή της παλιάς μπαταρίας, διότι ήρθαμε σε επικοινωνία με εργοστάσια ανακύκλωσης, δυο απ' τα οποία μας είπαν ότι μπορούν να μας διαθέσουν τον εξοπλισμό που χρειαζόμαστε, φορτηγό όχημα, ζυγιστικό και κάδους όπου τοποθετούνται οι παλιές μπαταρίες. Αναθέσαμε σε ένα μηχανολόγο να μας βγάλει την άδεια συλλογής, ο οποίος μας ενημέρωσε για όλα τα στοιχεία που θέλουμε, τι λένε οι νόμοι κ.α. Μάθαμε ότι πρέπει να συμβληθούμε με σύστημα, να πηγαίνουμε τις παλιές μπαταρίες στο εγγύτερο εργοστάσιο, να έχουμε ασφαλιστήριο συμβόλαιο προς τρίτους, να έχουμε πιστοποιητικό ADR και ένα σύμβουλο ασφαλείας για τη μεταφορά της παλιάς μπαταρίας, γιατί αυτά τα υλικά θεωρούνται επικίνδυνα.

Aποφασίσαμε να κάνουμε και μία έρευνα από πού θα συλλέγουμε την παλιά μπαταρία. Μάθαμε πως υπάρχει σε πάρα πολλά καταστήματα, μηχανουργία, ηλεκτρολογία, βενζινάδικα, αντιπροσωπείες, S/M, καταστήματα με Η/Υ, Δημόσιες Υπηρεσίες, αεροδρόμια, λεωφορεία, τρένα, ΟΤΕ, ΔΕΗ κ.α.  Από την επικοινωνία μας απευθείας με τα καταστήματα ανακαλύψαμε τελικά ότι όλα αυτά τα μαγαζιά δεν λειτουργούν όπως μέχρι τώρα ξέραμε. Τα μαγαζιά αυτά, τα οποία πωλούν τις καινούριες μπαταρίες δεν έχουν κάδους συλλογής και μας είπαν ότι μπορούν να μας δώσουν τη μπαταρία ακόμα και χωρίς άδεια, αρκεί να συμφωνήσουμε στην τιμή. Η μπαταρία βρίσκεται ακόμα και μέσα σε αυτοκίνητα με παλιοσίδερα από αθίγγανους.

Από την έρευνά μας για τις τιμές διαπιστώσαμε ότι δεν είναι συναγωνιστικές, διότι θα πρέπει να ανταγωνιστούμε αθίγγανους, μη αδειοδοτημένους συλλέκτες και απευθείας τα εργοστάσια της ανακύκλωσης της παλιάς μπαταρίας, τα οποία κατέχουν άδεια συλλογής. Το περιβαλλοντικό το πληρώνει ο καταναλωτής, οπότε οι έμποροι που πουλάνε τις μπαταρίες τις πληρώνονται για δεύτερη φορά, μία από τον καταναλωτή και μία από τον συλλέκτη. Τα έξοδα μας, το καθημερινό μας κοστολόγιο είναι μεγάλο. Το πετρέλαιό μας, το ημερομίσθιό μας και τα έξοδα τα οποία ας προανέφερα, ασφαλιστήρια, συμβούλους κ.α. είναι αρκετά.

Εμείς άραγε που έχουμε συνείδηση και θα θέλαμε να δουλέψουμε σύμφωνα με τις νομοθεσίες που μας ανέφερε ο μηχανικός μας, θα βρεθούμε ανάμεσα στον ανταγωνισμό των παράνομων καταστημάτων, μη αδειοδοτημένων συλλεκτών και των εργοστασίων ανακύκλωσης; Οι ήδη υπάρχοντες συλλέκτες πού βρίσκονται; Οι περισσότεροι από τους συλλέκτες είναι έμποροι παλαιών μετάλλων.

Η φωτογραφία που σας παραθέτω είναι από τις έρευνές μας σε Αττική, Ρόδο, Στερεά Ελλάδα και Πελοπόννησο. Είναι η αλήθεια που είδαμε πίσω από τους νόμους, πως γίνεται η συλλογή μπαταρίας.

Σας γράφω γιατί παρακολουθώ τις προσπάθειές Σας και τους αγώνες Σας από το Παρατηρητήριο Πολιτών,

Με εκτίμηση,

Διαλυνάς Κωνσταντίνος»

(τα πλήρη στοιχεία του κ. Διαλυνά ευρίσκονται στη διάθεση καθενός με νόμιμο συμφέρον)