- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Ένα πρόγραμμα του MIT προέβλεψε ότι το 2040 πλησιάζει το τέλος του ανθρώπινου πολιτισμού
Το 2020 θα είναι η κομβική χρονική στιγμή
Κατά καιρούς έρχονται στην επιφάνεια πολλές επιστημονικές ή μυστικιστικές προβλέψεις για το πότε θα πραγματοποιηθεί η Αποκάλυψη – μεταφορικά ή/και κυριολεκτικά. Προφανώς, για να είμαστε ακόμα εδώ και να διαβάζετε αυτές τις γραμμές, όσες αφορούσαν μέχρι τώρα χρονολογίες δεν έπεσαν μέσα και ο πλανήτης βρίσκεται ακόμα στη θέση του.
Τώρα στα ΜΜΕ της Αυστραλίας φαίνεται ότι έχει αρχίσει να προβάλλεται όλο και πιο πολύ μία πρόβλεψη που μας έρχεται από το 1973 και μας λέει ότι μεταξύ του 2040 και του 2050 ο πολιτισμός, όπως τον ξέρουμε, θα πάψει να υφίσταται. Η «μαντεία» αυτή δεν πηγάζει από το στόμα κάποιου προφήτη ή κάποιου μάγου, όπως οι περισσότερες, αλλά αποτελεί αποτέλεσμα της επεξεργασίας δεδομένων, που πραγματοποίησε το υπολογιστικό πρόγραμμα World One του επιστήμονα του MIT, Τζέι Φόρεστερ.
Το πρόγραμμα σχεδιάστηκε ως μέρος της έρευνας «Τα Όρια της Ανάπτυξης», την οποία διεξήγαγε η «The Club Of Rome», μία οργάνωση από επιστήμονες, οικονομολόγους, επιχειρηματίες, υψηλά ιστάμενους δημόσιους λειτουργούς και πρώην ηγέτες κρατών από όλο τον κόσμο, που έχουν ως κοινό στόχο «την προώθηση της κατανόησης των παγκόσμιων δοκιμασιών που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα και την πρόταση λύσεων μέσα από την επιστημονική ανάλυση, την επικοινωνία και τον διάλογο, με μία αντίληψη ξεκάθαρα ολιστική, συστηματική και μακροπρόθεσμη».
Συγκεκριμένα, το πρόγραμμα συμπεριέλαβε δεδομένα από το 1900 έως και το 1973, ώστε να προβλέψει το μέλλον του πλανήτη. Οι πέντε βασικοί παράγοντες, που λήφθηκαν υπόψη μεμονωμένα, αλλά και στην αλληλεπίδρασή τους, ήταν η αύξηση του πληθυσμού, η γεωργική παραγωγή, η εκμετάλλευση μη ανανεώσιμων πόρων, η βιομηχανική παραγωγή και η παραγόμενη μόλυνση.
Η μόλυνση γίνεται τόσο σοβαρή που θα ξεκινήσει να σκοτώνει ανθρώπους, γεγονός που θα οδηγήσει το μέγεθος του πληθυσμού να μην ξεπερνά ούτε αυτόν του 1900. Περίπου το 2040 με το 2050, ο πολιτισμός, όπως τον ξέρουμε σε αυτόν τον πλανήτη, θα πάψει να υπάρχει.
Το γράφημα, που δημιουργήθηκε με βάση αυτά τα στοιχεία από τον υπολογιστή, έδειξε ότι σταδιακά η ποιότητα ζωής θα χειροτερεύει, ενώ οι φυσικοί πόροι θα μειώνονται όλο και πιο πολύ. Ο δημοσιογράφος, μάλιστα, που κάλυψε τότε το θέμα για το ABC της Αυστραλίας σε μία ανάγνωση του γραφήματος επισήμανε: «Περίπου το 2020, η κατάσταση του πλανήτη γίνεται ιδιαίτερα κρίσιμη. Εάν δεν κάνουμε κάτι για αυτό, η ποιότητα της ζωής φτάνει στο μηδέν. Η μόλυνση γίνεται τόσο σοβαρή που θα ξεκινήσει να σκοτώνει ανθρώπους, γεγονός που θα οδηγήσει το μέγεθος του πληθυσμού να μην ξεπερνά ούτε αυτόν του 1900. Σε αυτή την κατάσταση, περίπου το 2040 με το 2050, ο πολιτισμός, όπως τον ξέρουμε σε αυτόν τον πλανήτη, θα πάψει να υπάρχει».
Όπως αναφέρεται εντός των αποτελεσμάτων της έρευνας, στόχος των σύγχρονων κοινωνιών είναι να υπάρχει μεγαλύτερη αναπαραγωγή του ανθρώπινου δυναμικού και συγχρόνως αύξηση των πόρων, που αναλογούν στον καθένα ξεχωριστά. Ωστόσο, αυτό δεν είναι πλέον δυνατό με τους μη ανανεώσιμους φυσικούς πόρους να λιγοστεύουν συνεχώς.
«Όσο πιο κοντά φτάνει μία ανθρώπινη δραστηριότητα στο όριο της δυνατότητας του πλανήτη να στηρίξει αυτή τη δραστηριότητα, τόσο πιο εμφανείς και αναπόφευκτοι θα γίνονται κάποιοι συμβιβασμοί. Όταν υπάρχει αρκετή αχρησιμοποίητη καλλιεργήσιμη γη, μπορούν να υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι, αλλά και περισσότερη τροφή ανά άτομο. Όταν όλη η γη έχει ήδη χρησιμοποιηθεί, φτάνουμε όμως στον αναγκαίο συμβιβασμό να επιλέξουμε αν θα έχουμε περισσότερους ανθρώπους ή περισσότερη τροφή ανά άτομο».
Η καταστροφή είναι αναστρέψιμη, αλλά μόνο αν ληφθούν μέτρα από το σύνολο των κρατών παγκοσμίως
Με βάση τα τότε μέλη του «The Club of Rome», η καταστροφή είναι αναστρέψιμη, αλλά μόνο αν ληφθούν μέτρα από το σύνολο των κρατών παγκοσμίως και ιδιαίτερα των μεγάλων, όπως είναι οι ΗΠΑ. Σημαντικότερο βήμα θα αποτελούσε η μείωση του καταναλωτισμού, αλλά 45 χρόνια μετά μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι αυτό όχι απλά δεν πραγματοποιήθηκε, αλλά ο καταναλωτισμός αυξάνεται συνεχώς.
Την ίδια στιγμή βλέπουμε ότι η μόλυνση χειροτερεύει όλο και περισσότερο, με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να επισημαίνει ότι 9 στους 10 ανθρώπους παγκοσμίως αναπνέουν μολυσμένο αέρα και με περισσότερους από 7 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη να πεθαίνουν από αίτια, που συνδέονται με την μόλυνση. Συγκεκριμένα, 4,3 εκατομμύρια θάνατοι σχετίζονται με κάποια οικιακή μόλυνση του αέρα και 3 εκατομμύρια με την ατμοσφαιρική ρύπανση, ενώ το 23% των ετήσιων θανάτων οφείλεται σε περιβαλλοντικά αίτια.
Σε μία πρόβλεψη για τον τρόπο ζωής του δημοσιογράφου του ABC 100 χρόνια μετά το 1973 ο φυσικός και μέλος του «The Club of Rome», Ρομπέρτο Πετσέι, σημείωσε: «Πιθανώς θα έχεις μικρότερο αυτοκίνητο, θα χρησιμοποιείς περισσότερο τα ΜΜΜ, θα δουλεύεις πολύ λιγότερες ώρες, θα έχεις μία πιο διευρυμένη κουλτούρα από ό,τι σήμερα, δεν θα έχεις τόσο μεγάλη έλλειψη στην κάλυψη των βασικών αναγκών σου, διότι μέσα από την τεχνολογία και την οργάνωση των αγορών οι βασικές ανάγκες θα φροντίζονται, και νομίζω ότι θα αγαπάς ακόμα τη φύση και θα συνεχίσεις και τότε να κάνεις αυτά που κάνεις και τώρα για να προστατέψεις το περιβάλλον μας, για να αποτρέψεις αυτόν τον κόσμο φτιαγμένο από τον άνθρωπο, όπου τα πλάσματα της φύσης, τα ζώα, τα φυτά, τα πράσινα σημεία, η άγρια φύση είναι καταδικασμένα να εξαφανιστούν».