Το μέλλον της Δημοκρατίας στην Ευρώπη

Σήμερα γινόμαστε μάρτυρες μιας συντριπτικής επικυριαρχίας της οικονομίας και των αγορών έναντι της λαϊκής κυριαρχίας. Οι κάθε είδους «συμβιβασμοί» που εξασφάλιζαν την «ειρήνη» ανάμεσα στο κεφάλαιο και στους πολίτες έχουν πλέον ισοπεδωθεί. Είτε κυβερνά η δεξιά, είτε η αριστερά οι πολιτικές είναι ίδιες. Πολιτικές μείωσης μισθών και συντάξεων, περιορισμού του κράτους πρόνοιας, της δημόσιας παιδείας και της υγείας. Πολιτικές που διευρύνουν τις ανισότητες αλλά δυστυχώς παρουσιάζονται ως μονόδρομος από τις ελίτ. Ένας μονόδρομος όμως που οδηγεί στο γκρεμό.

Η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ), η επιτροπή εκείνη της ΕΕ που λειτουργεί ως γέφυρα μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμών και της κοινωνίας των πολιτών, επέλεξε συμβολικά το Μουσείο της Ακρόπολης για να ανοίξει τη συζήτηση για το Μέλλον της Δημοκρατίας στην Ευρώπη. «Βρισκόμαστε εδώ, μερικές εκατοντάδες μέτρα από την αρχαία αγορά των Αθηνών. Το λίκνο της Δημοκρατίας. Το εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας άνθρακα και χάλυβα το 1952 βασίστηκε στο διάλογο» θα πει ο Έλληνας Πρόεδρος της ΕΟΚΕ, Γιώργος Ντάσης κατά την έναρξη των εργασιών της διήμερης διάσκεψης για το που πάει η δημοκρατία στην Ευρώπη, που θα σηματοδοτήσει και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μέσα από θεματικές ενότητες για την ελεύθερη αγορά και το προστατευτισμό, τον λαϊκισμό και την αύξηση των ανισοτήτων, τον ευρωπαϊκό φεντεραλισμό και την εθνική κυριαρχία έγινε μια ευρεία συζήτηση σχετικά με το μέλλον της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Αν αναλογιστούμε ότι το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 46% του παγκόσμιου πλούτου, ενώ το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, καταλαβαίνουμε ότι κάθε συζήτηση για δημοκρατία γίνεται πλέον πολύ δύσκολη. Σ’ ένα τέτοιο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα όπου οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, η μεσαία τάξη της Ευρώπης παρακολουθεί παγωμένη απ’ το φόβο τον εαυτό της να «ξεπέφτει». Αυτός ο φόβος την κάνει επιρρεπή στην ξενοφοβία και στο ρατσισμό. «Όλοι οι ευρωπαίοι πολίτες στην πραγματικότητα διαχειριζόμαστε φόβους» θα πει ο Πρόεδρος της ελληνικής ΟΚΕ, Γιώργος Βερνίκος.

Ωστόσο, σε αυτό το περιβάλλον αβεβαιότητας ο ευρωσκεπτισμός, ο ρατσισμός και ο φασισμός δεν είναι η λύση κατά της συρρίκνωσης και του αφανισμού της μεσαίας τάξης. Τα παγκόσμια προβλήματα σήμερα, όπως η κλιματική αλλαγή που θα φέρει περισσότερη φτώχεια και προσφυγιά, απαιτούν παγκόσμιες λύσεις. Ως εκ τούτου η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είναι πιο απαραίτητη από ποτέ. «Είναι πράγματι σοκαριστικό ότι παρά το μορφωτικό επίπεδο η ικανοποίηση των ανθρώπων συνδέεται με τα εισοδήματα τους» θα πει στην ομιλία του ο Αναπληρωτής Καθηγητής Κοινωνιολογίας και Κοινωνικής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Debrecen, Balazs Kremer.

«Η Ευρώπη δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς τον άνθρωπο» θα πει ο Πρόεδρος της Γαλλικής Οικονομικής, Κοινωνικής και Περιβαλλοντικής Επιτροπής, Patrick Bernasconi, αναφερόμενος στις αντιπαραθέσεις για την ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης. Ο Patrick Bernasconi τόνισε την ανάγκη εξισορρόπησης των συμφερόντων Βορρά- Νότου, την ανάγκη συμμετοχής των ευρωπαίων πολιτών στην λήψη αποφάσεων, «μόνο όταν ο κάθε ευρωπαίος πολίτης κάνει δική του την ιδέα της Ευρώπης θα έχουμε πετύχει» είπε χαρακτηριστικά, ενώ κάλεσε τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών να «βγουν από τα γραφεία τους και να αφουγκραστούν τη κοινωνία».

«Ο επαναπροσδιορισμός της Ευρώπης προϋποθέτει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας τις κατακτήσεις τις ευρωπαϊκής ένωσης και να τις υπενθυμίζουμε στους πολίτες. Η ΕΕ είναι η άγκυρα που θεμελιώνει τις αξίες και τα δικαιώματα του ανθρώπου» θα πει κλείνοντας τις εργασίες του συνεδρίου ο Πρόεδρος της ΕΟΚΕ, Γιώργος Ντάσης.