Κάθε χρόνο στην Ιαπωνία μεταξύ Σεπτεμβρίου και Μαρτίου τα νερά της παραθαλάσσιας πόλης Taiji βάφονται κόκκινα από το κυνήγι των δελφινιών. Ομάδες ψαράδων με υπερσύγχρονα σκάφη ψάχνουν και κυνηγούν τις οικογένειες των δελφινιών που μεταναστεύουν. Τα οδηγούν και τα παγιδεύουν στον όρμο με δίχτυα και αφού χωρίσουν τα μωρά από τις μητέρες, εξετάζουν και επιλέγουν τα πιο όμορφα, ακηλίδωτα δελφίνια για να τα πουλήσουν σε δελφινάρια. Τα υπόλοιπα σφαγιάζονται άγρια μπροστά στα αιχμάλωτα, που κολυμπούν στο αίμα των συγγενών τους. Πολλά δελφίνια, στην προσπάθειά τους να αποδράσουν και όπως είναι τρομοκρατημένα, πνίγονται μέσα στα δίχτυα.
Τα αιχμάλωτα τα κρατούν σε θαλάσσιες σπηλιές πεινασμένα και τραυματισμένα, μέχρι να βρεθούν αγοραστές. Αλλά επειδ, όπως και ο άνθρωπος έτσι και τα δελφίνια, έχουν πολύ ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς, τραυματίζονται βαθιά από τη φρικιαστική εμπειρία και αρκετά πεθαίνουν από τον κλονισμό περιμένοντας τον αγοραστή. Το κρέας των σφαγιασμένων δελφινιών, παρότι είναι μολυσμένο από υδράργυρο και άλλα τοξικά από τη ρύπανση των θαλασσών, πωλείται για κατανάλωση με όλες τους κινδύνους που συνεπάγεται για την ανθρώπινη υγεία.
Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν προτάσεις από τη διεθνή κοινότητα για να σταματήσει η σφαγή και να αναπληρωθεί το εισόδημα των κατοίκων, μετατρέποντας την περιοχή σε τουριστικό θέρετρο, όπου οι επισκέπτες θα μπορούν να θαυμάζουν τα δελφίνια στο φυσικό τους περιβάλλον, οι κάτοικοι αρνούνται πεισματικά επιμένοντας ότι αποτελεί «παράδοση» της περιοχής.
Φέτος, όμως, υπάρχει μια μοναδική ευκαιρία για να ασκηθεί πίεση στην κυβέρνηση της Ιαπωνίας, ώστε να απαγορεύσει αυτό το απάνθρωπο και επαίσχυντο κυνήγι. Το Τόκιο έχει υποβάλει αίτημα για την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020. Έναςμ όμωςμ από τους όρους των Ολυμπιακών Αγώνων ορίζει ότι η χώρα που τους φιλοξενεί πρέπει να συμμορφώνεται περιβαλλοντικά. Το να εξοντώνεις καθημερινά επί εφτά μήνες το χρόνο ολόκληρες γενιές δελφινιών, όπως και το να επιτρέπεις στους πολίτες σου να καταναλώνουν τοξικό κρέας, δεν μπορεί να θεωρηθεί περιβαλλοντικά αποδεκτό.
Η Shona Lewendon, που ηγείται της παγκόσμιας καμπάνιας ώστε να ασκηθεί πίεση στην ιαπωνική κυβέρνηση από τη ΔΟΕ, ήρθε στην Ελλάδα καλεσμένη της δημοσιογράφου Ηλέκτρας Κουτούκη για να ενημερώσει το ελληνικό κοινό για την πρωτοβουλία της να εμποδίσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο το 2020, εάν δεν σταματήσει η βάρβαρη σφαγή.
H Shona αρχικά δημιούργησε ένα ηλεκτρονικό αίτημα (petition) και μέσα σε πέντε ημέρες συγκέντρωσε 10.000 υπογραφές. Αυτό την ενθάρρυνε να οργανώσει μια διαμαρτυρία στην ιαπωνική πρεσβεία, στην οποία συγκεντρώθηκε πολύς κόσμος, όχι μόνο από την Αγγλία, αλλά και από Γαλλία και Ιρλανδία. Το επόμενο βήμα της ήταν να επισκεφτεί πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, και να γνωστοποιήσει το θέμα. «Δεν υποστηρίζουμε μποϊκοτάρισμα των ιαπωνικών προϊόντων, ούτε επιθυμούμε να υποκινήσουμε οποιαδήποτε αρνητικότητα προς τους Ιάπωνες πολίτες. Οι περισσότεροι, άλλωστε, είναι απληροφόρητοι αυτής της φρίκης. Θέλουμε να ασκήσουμε πίεση στην κυβέρνηση της Ιαπωνίας για να σταματήσει αυτή η σφαγή. Ζητάμε από τη ΔΟΕ να απορρίψει την προσφορά του Τόκιο, αν δεν υπάρξει δέσμευση να σταματήσουν αυτές τις μαζικές δολοφονίες».
Το μήνυμα που θέλησε να στείλει στους Έλληνες μέσω της A.V. είναι ότι παρά τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα θα πρέπει να είμαστε μπροστάρηδες σε αυτή την κίνηση, αφού στην Ελλάδα γεννήθηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και τέτοιου είδους εγκλήματα είναι τόσο έξω από το πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων όσο και από την ιδέα που έχουν οι Έλληνες για τα δελφίνια. «Είναι τόσο έξυπνα όσο και ο άνθρωπος, έχουν συναισθήματα και οικογένειες. Στην Ιαπωνία δεν είναι κουλτούρα, αλλά παράδοση. Όμως πριν από 200 χρόνια και η δουλεία ήταν παράδοση. Μια παράδοση που εγκαταλείφθηκε γιατί ήταν λάθος. Τότε κανένας δεν φανταζόταν ότι αυτό ήταν λάθος». Με εξίσου αρνητικό τρόπο αναφέρθηκε και στην αιχμαλωσία των δελφινιών. «Στην αιχμαλωσία τα δελφίνια ζουν πολύ λιγότερο και δεν μπορούν να αναπαραχθούν. Τους δίνουν ένα σωρό φάρμακα για να επιβιώσουν. Στο τέλος, όμως, πεθαίνουν από κατάθλιψη. Η αιχμαλωσία των δελφινιών δεν έχει να κάνει με την συντήρηση του είδους και την εξοικείωση του ανθρώπου μαζί τους. Έχει να κάνει μόνο με την κακοποίησή τους. Όταν οι άνθρωποι είναι ενήμεροι και καλλιεργημένοι δεν θεωρούν τα θεάματα με δελφίνια ψυχαγωγικά και ως εκ τούτου δεν τα ανέχονται».
Όσοι θέλουν να βοηθήσουν να σταματήσει αυτή η σφαγή, μπορούν να υπογράψουν την αίτηση στο www.causes.com. Επιπλέον μπορούμε και στην Ελλάδα να οργανώσουμε διαμαρτυρίες κατά της σφαγής των δελφινιών και ενάντια στην ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων από μια χώρα που εγκρίνει αυτό το έγκλημα. Και το σημαντικότερο, να αποφεύγουμε να πηγαίνουμε σε σόου με δελφίνια ή σε θαλάσσια πάρκα, που υπάρχουν και στη χώρα μας πλέον και σε προσκαλούν να ζήσεις την εμπειρία «κολυμπώ με τα δελφίνια», προβάλλονάς το ως περιβαλλοντικά υπεύθυνη συμπεριφορά και εντελώς φιλική προς τα θηλαστικό. Είναι ένα μεγάλο ψέμα με μόνο σκοπό το οικονομικό κέρδος.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να σταματήσουν να βλέπουν τους υγροτόπους ως «χέρσες περιοχές που είναι στη διάθεσή μας για να τους μετατρέψουμε σε «χρήσιμη» γη.
Ο δημοσιονομικός αντίκτυπος του Συστήματος Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών στις θαλάσσιες μεταφορές φαίνεται περιορισμένος και είναι μάλλον απίθανο να επηρεάσουν αισθητά τη συμπεριφορά του κλάδου.
Η ιδρύτρια του Storymentor απαντά σε 6 ερωτήματα σχετικά με το πόσο ενδιαφέρονται οι Έλληνες για το περιβάλλον, προτείνοντας λύσεις ευαισθητοποίησης απέναντι στην περιβαλλοντική απαξίωση
26°
