Πάλι απροετοίμαστοι βρεθήκαμε…

«Πάλι απροετοίμαστοι και ασυντόνιστοι βρεθήκαμε» θα μου πει η Πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη (CISD),Μαργαρίτα Καραβασίλη, για την αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην αντιμετώπιση του ατυχήματος που προκάλεσε και την εκτεταμένη ρύπανση στο Σαρωνικό. Και επειδή η ιδιωτική εταιρεία που προσέλαβε ο πλοιοκτήτης για την πρόληψη αλλά και την απορρύπανση δεν τα καταφέρνει, η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε τη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την  αντιμετώπιση του περιστατικού.

Αναλυτικότερα η Ελλάδα ενεργοποίησε τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας, ζητώντας σκάφος για να βοηθήσει στις επιχειρήσεις απορρύπανσης. Το αίτημα διαβιβάστηκε στο Κέντρο Συντονισμού Αντιμετώπισης Έκτακτων Αναγκών της Επιτροπής και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια στη θάλασσα ανταποκρίθηκε αμέσως.

Γιατί όμως ο κρατικός μηχανισμός μιας χώρας που θέλει να προχωρήσει και σε εξορύξεις υδρογονανθράκων σε μια κλειστή θάλασσα όπως η Μεσόγειος πιάστηκε τόσο ανέτοιμος να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο ατύχημα; «Είναι προφανές ότι οι αρμόδιοι δεν γνωρίζουν τίποτα γι’ αυτό που λέγεται διαχείριση κρίσης ή διαχείριση κινδύνου. Όπως δεν γνωρίζουν ότι οι επιπτώσεις από τη διαρροή πετρελαίου είναι μακροχρόνιες και συχνά μη αναστρέψιμες, γιατί η ρύπανση της θάλασσας από πετρελαιοειδή έχει σοβαρές επιπτώσεις για το φυσικό περιβάλλον και πολλές φορές προκαλεί ανεπανόρθωτες οικολογικές καταστροφές. Γιατί αν το ήξεραν θα είχαν σπεύσει από την πρώτη στιγμή να περιορίσουν την έκταση της ρύπανσης» θα πει η κ. Καραβασίλη.

Και μπορεί οι ακτές να καθαριστούν από την πετρελαιοκηλίδα, το ευαίσθητο οικοσύστημα του Σαρωνικού έχει πληγεί για πάντα.

Χιλιάδες ψάρια και πουλιά θα χάσουν τη ζωή τους, ενώ από τα χημικά που θα χρησιμοποιηθούν για τη διάλυση της πετρελαιοκηλίδας θα δημιουργηθεί ίζημα στο βυθό που θα τον καταστρέψει.

Οφείλουμε ως κοινωνία να απαιτήσουμε καθαρές απαντήσεις για το πώς προκλήθηκε το ατύχημα, γιατί δεν αντιμετωπίστηκε άμεσα ώστε να αποφύγουμε την τόσο εκτεταμένη ρύπανση, ποιες θα είναι οι συνέπειες για το περιβάλλον και την υγεία μας στο μέλλον και φυσικά την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων.

Επιπλέον μια χώρα σαν την Ελλάδα που ζει από τη θάλασσα, θα πρέπει να επανεξετάσει την πολιτική της περί εξορύξεων υδρογονανθράκων.