Περιβαλλον

Γέφυρες συνεργασίας για το νερό

Βασιλική Γραμματικογιάννη
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Με αφορμή την ολοκλήρωση του έργου «Υδάτινες Γέφυρες: Ενώνουμε τη φωνή μας για το νερό!» το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS σε συνεργασία με την Ένωση Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης (ΕΔΕΥΑ) οργάνωσαν επιστημονικό συνέδριο για τη βιώσιμη διαχείριση του αστικού νερού. Σε 16 μήνες το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS άνοιξε γέφυρες επικοινωνίας για το νερό σε 10 ελληνικές πόλεις. Μέσα από δημόσια διαβούλευση και δράσεις στο δρόμο και στα σχολεία, αναβάθμισε τη συζήτηση για τη διαχείριση του αστικού νερού με τους φορείς, και ενημέρωσε 10.000 μαθητές και 1.000 πολίτες για το τι σημαίνει εξοικονόμηση νερού και πόσο αναγκαία είναι για να εξακολουθήσει ο πολύτιμος φυσικός πόρος να υπάρχει σε επάρκεια και στο μέλλον.

Το νερό είναι ένας αναντικατάστατος φυσικός πόρος και αναγκαία προϋπόθεση για όλα τα έμβια όντα στον πλανήτη. Είναι όμως και ένας πεπερασμένος πόρος. Έχει αρχή και τέλος. Σήμερα η αλόγιστη σπατάλη αλλά και η μόλυνση του περιβάλλοντος έχουν σαν αποτέλεσμα ο πόρος να μειώνεται και η ποιότητα των αποθεμάτων να υποβαθμίζεται. «Στην Ευρωπαϊκή Ένωση πάνω από 1.000.000 πολίτες δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό» ανέφερε στην παρέμβασή της η Margarete Auken μέλος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου από την ομάδα των Πρασίνων.

Η κ. Auken επισήμανε επίσης την ανάγκη, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί να ανταποκριθούν στο σημαντικό αριθμό ψηφισμάτων και πρωτοβουλιών της Κοινωνίας των Πολιτών, που ζητούν τη διαφύλαξη των υδατικών πόρων και την εξασφάλιση της καλής ποιότητας του νερού, ενώ τόνισε ότι σε καμία περίπτωση το νερό δεν μπορεί να απολέσει το δημόσιο χαρακτήρα του και να γίνει εμπορεύσιμο είδος.

Είναι το νερό δημόσιο αγαθό ή είναι ένα ακόμη εμπόρευμα όπως κατά καιρούς διατείνονται πολλοί; «Το νερό είναι κοινό αγαθό. Δεν είναι ιδιοκτησία κανενός» θα πει ο Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, Γιάννης Τσιρώνης. Εντούτοις περιέχει και τον οικονομικό παράγοντα αφού υπάρχει η ανάγκη της διαχείρισης, της επεξεργασίας, της μεταφοράς και της διανομής του. «Αυτές οι εγκαταστάσεις και η διαχείριση είναι δημόσιο αγαθό» συμπλήρωσε ο κ. Τσιρώνης «αφού οι υποδομές αυτές έχουν τέτοιο κόστος που δεν μπορούν να αποσβεστούν σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Όπου το νερό ιδιωτικοποιήθηκε η ποιότητα έπεσε και το κόστος ανέβηκε εις βάρος του πολίτη» κατέληξε ο Υπουργός, άποψη που επικράτησε στη συνέχεια και από την εμπειρία που κατέθεσαν οι ευρωπαίοι ομιλητές.

Στην Οδηγία Πλαίσιο της ΕΕ για το νερό, όπου αναγνωρίζει το Δικαίωμα της Φύσης για το νερό, δηλαδή την οικολογική διάσταση του νερού, αλλά και το δικαίωμα του ανθρώπου σε ελεύθερη πρόσβαση στο νερό αναφέρθηκε πρώην ευρωβουλευτής και νυν Πρόεδρος των Πρασίνων-Αλληλεγγύη, Νίκος Χρυσόγελος. Ο κ. Χρυσόγελος αναφέρθηκε και στην Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για το νερό, όπου συγκέντρωσε πάνω από 2,5 εκατομμύρια υπογραφές αναγκάζοντας την Κομισιόν να αφαιρέσει τα θέματα ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών του νερού από την ευρωπαϊκή οδηγία.

Έμφαση δόθηκε και στην ανάγκη περιορισμού της κλιματικής αλλαγής που δημιουργεί και την ανάγκη για μείωση του αποτυπώματος και στον τομέα του νερού, αφού η επεξεργασία και η διανομή του νερού είναι τομείς μεγάλης κατανάλωσης ενέργειας.

Να αναφέρουμε τέλος ότι το έργο «Υδάτινες Γέφυρες: Ενώνουμε τη φωνή μας για το νερό!» υλοποιήθηκε με χρηματοδότηση από τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) και τις χώρες που τον αποτελούν Ισλανδία, Λιχτενστάιν και Νορβηγία, στο πλαίσιο του προγράμματος «Είμαστε όλοι Πολίτες» και οι πολίτες είναι εκείνοι που μπορούν να γίνουν οι καλύτεροι διαχειριστές του πόρου. Φτάνει να είναι ενημερωμένοι.