Τουρισμός, βιολογικές καλλιέργειες, Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Τρεις προνομιακοί για την Ελλάδα τομείς που μπορούν να της δώσουν αναπτυξιακή ώθηση και να τη βοηθήσουν να ξεπεράσει με «πράσινο» τρόπο την οικονομική κρίση, σύμφωνα με τον Φιλίπ Λαμπέρτ, επικεφαλής του βελγικού κόμματος Ecolo, και έναν εκ των δύο προέδρων του Κόμματος Ευρωπαίων Πρασίνων. Ο κ. Λαμπέρτ προτείνει την ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων με ευρωομόλογα, επικρίνει Ευρωπαίους πολιτικούς και media για τον τρόπο με τον οποίο μεταχειρίστηκαν την Ελλάδα, προτείνει ένα «New Green Deal».
Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι κατέθεσαν πρόσφατα μία πρόταση για μια ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση που θα διασφαλίζει την έξοδο από την κρίση και θα υπηρετεί ένα πράσινο «New Deal». Ποιοι είναι οι βασικοί άξονες αυτής της πρότασης; Με λίγα λόγια, η «Πράσινη Νέα Συμφωνία» είναι μια μεταρρυθμιστική πρωτοβουλία που σκοπό έχει να βοηθήσει τις κοινωνίες να ανταποκριθούν στις δύο μεγαλύτερες προκλήσεις του 21ου αιώνα: να διασφαλίσουν τις συνθήκες για έναν αξιοπρεπή τρόπο ζωής για όλους, μέσα στα πλαίσια ενός αναπτυξιακού μοντέλου που έχει σχεδιαστεί με γνώμονα και την προστασία του πλανήτη. Η Συμφωνία αυτή προϋποθέτει σημαντικές δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις σε υποδομές (κτιριακές, ενέργειας, παραγωγής, κινητικότητας) για την εξοικονόμηση φυσικών πόρων, επενδύσεις για την κοινωνική σταθερότητα, την εκπαίδευση, την έρευνα και την καινοτομία. Παράλληλα, είναι αναγκαίες και οι συγκρατημένες δημοσιονομικές πολιτικές.
Μιλάμε για ένα σχέδιο που δείχνει προς την απόλυτη και ολοκληρωτική αλλαγή των δομών παραγωγής και κατανάλωσης, την αναθεώρηση των προτεραιοτήτων. Λέμε όχι στον ανταγωνισμό για προσωπικό όφελος, ναι σε συλλογικές δράσεις, όχι στα ατομικά συμφέροντα, ναι σε εκείνα που σέβονται το γενικό καλό. Προτείνουμε μια βαθιά πολιτισμική αλλαγή που είναι επιτακτική πλέον στις μέρες μας εάν θέλουμε να επιβιώσουμε σε αυτό τον πλανήτη.
Στην πρόσφατη επίσκεψή σας στην Ελλάδα δηλώσατε ότι οι Ευρωπαίοι Πράσινοι στηρίζουν την Ελλάδα αν και διαφωνούν με ορισμένα από τα εγχειρήματα της ελληνικής κυβέρνησης. Ποια είναι αυτά; Πρώτα απ’ όλα να σας πω ότι εμείς οι Πράσινοι πραγματικά αποδοκιμάζουμε τον τρόπο που μεταχειρίστηκαν την Ελλάδα και τους πολίτες της οι Ευρωπαίοι πολιτικοί και τα ευρωπαϊκά media, χωρίς να υποτιμάμε και τις ευθύνες της Ελλάδας, και κυρίως των δύο μεγάλων κομμάτων που την κυβέρνησαν.
Η ανησυχία μας ως προς τις τωρινές πολιτικές που ακολουθούνται αφορούν στα εξής σημεία: φοβόμαστε ότι τα μέτρα που λαμβάνονται δεν επαρκούν για την ανάπτυξη, δηλαδή δεν εγγυώνται πως οι «προνομιούχοι» πολίτες και οι επιχειρήσεις/οργανισμοί θα «συνεισφέρουν» στην προσπάθεια με δίκαιο μερίδιο. Και κατά τη γνώμη μας, δίκαιο μερίδιο στην περίπτωσή τους σημαίνει κάτι περισσότερο από αυτό που τους αναλογεί. Ακόμα, φαίνεται πως υπάρχουν ακόμα ιερές αγελάδες στην Ελλάδα, όπως οι ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες εξοπλίζονται και εκσυγχρονίζονται συνεχώς, τη στιγμή που οι αντίστοιχες των υπολοίπων μελών της Ευρωπαϊκής ένωσης μειώνουν τους προϋπολογισμούς τους σε σημείο η Ελλάδα να υπερτερεί σημαντικά σε αρκετά τμήματα του στρατού της σε σχέση με μεγάλες δυνάμεις της οικονομίας όπως η Γερμανία και η Μεγάλη Βρετανία. Η δικαιολογία «Τουρκία» είναι, για εμάς τουλάχιστον, ένα άλλοθι που δεν μπορούμε να δεχόμαστε πλέον.
Η ελληνική κυβέρνηση, όπως και πολλοί Ευρωπαίοι παράγοντες, αποκλείουν το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης, το οποίο εσείς υποστηρίζετε. Όταν λέτε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει αναδιάρθρωση, τι ακριβώς εννοείτε; Ποια είναι η πρότασή σας; Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας είναι πολύ υψηλό και σήμερα λίγοι μόνο είναι εκείνοι που πιστεύουν πως ο τωρινός συνδυασμός μέτρων θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα – και γι’ αυτό παρατηρείται αυτή η συνεχιζόμενη αναταραχή. Το δημόσιο χρέος θα πρέπει να μειωθεί σε επιτρεπτά επίπεδα και ένας τρόπος να το πετύχουμε θα ήταν να επιτρέψουμε στους επενδυτές να ανταλλάξουν τα ελληνικά ομόλογα με ευρωομόλογα. Αυτό θα μπορούσε να γίνει στην περίπτωση προεξόφλησης, υπονοώντας πως οι τράπεζες και ο κάθε κάτοχος ομολόγων θα μπορούσε άμεσα να επιβαρυνθεί σχετικές απώλειες, εξασφαλίζοντας έτσι διαφάνεια ως προς την επάρκεια του κεφαλαίου και τη φερεγγυότητα.
Πάλι σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, πιστεύετε ότι έχει τις δυνατότητες να ακολουθήσει τον δρόμο της ανάπτυξης και, αν ναι, με ποια εργαλεία; Ο ανταγωνιστικός τουρισμός, οι βιολογικές καλλιέργειες και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι τρεις τουλάχιστον τομείς όπου η Ελλάδα μπορεί όχι μόνο να καινοτομήσει αλλά και να επιβραβεύσει οικονομικά τόσο τους πολίτες της όσο και όλους εμάς τους Ευρωπαίους. Όμως, για να γίνουν πράξη αυτές οι προοπτικές, θα πρέπει να πληρούν κάποιους όρους: να απαρνηθούμε πολιτικές πελατειακές σχέσεις, να διασφαλίσουμε δίκαιη φορολογία και αποτελεσματική διαδικασία συγκέντρωσης των φόρων, να επιβάλλουμε τους ισχύοντες νόμους. Είναι δύσκολο; Σίγουρα είναι. Μπορούν οι Έλληνες να αντεπεξέλθουν σε αυτή την πρόκληση; Είμαι απόλυτα πεπεισμένος πως μπορούν, αν οι ίδιοι πεισθούν πως θα είναι απόλυτα δίκαιοι απέναντί τους τόσο η κυβέρνησή τους όσο και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι.
Πόσο σας ικανοποιεί η σημερινή εικόνα της Ευρώπης; Μήπως τελικά η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι μια ουτοπία, με δεδομένα τα διαφορετικά συμφέροντα, τις διαφορετικές ανάγκες, προτεραιότητες και δυνατότητες των κρατών-μελών; Δεν ξέρω εάν είναι μια ουτοπία, ξέρω όμως είναι ότι είναι μια επείγουσα και επιτακτική αναγκαιότητα. Για να επιστρέψω σε αυτά που έλεγα νωρίτερα: εάν έστω και ένας ισχυρίζεται –και εννοώ ένας, ο οποιοσδήποτε, ακόμα και ένα από τα ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη-μέλη– ότι μπορεί μόνος του να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις του 21ου αιώνα, στην καλύτερη περίπτωση ζει μια πλάνη, αν δεν είναι απλώς ο μεγαλύτερος ψεύτης. Δεν θα καταφέρουμε να διασφαλίσουμε την ευημερία των πολιτών μας, να συνεισφέρουμε στην προστασία και τη διατήρηση του πλανήτη μας και να αναλάβουμε οποιονδήποτε ρόλο παγκοσμίως, εάν δεν παίξουμε το παιχνίδι ως μια ομάδα. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η επιλογή αν θα κάνουμε το τολμηρό βήμα προς την πολιτική και οικονομική ολοκλήρωση ή αν θα παρασυρθούμε στην παρακμή και την αδιαφορία, που τελικά θα οδηγήσουν στην πτώση του ευρώ, είναι δική μας.
Χρειαζόμαστε το αττικόψαρο (Pelasgus-marathonicus), όπως μας χρειάζεται και αυτό. Η απώλεια της φύσης μοιραία θα οδηγήσει στη δική μας φτώχεια και δυστυχία
7°
