Πρόσφυγας: «Όποιος λόγω ενός βάσιμου φόβου ότι θα καταδιωχτεί για λόγους φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, βρίσκεται εκτός της χώρας εθνικότητάς του και επιπλέον του είναι αδύνατον να εξασφαλίσει, ήλόγω αυτού του φόβου δεν επιθυμεί να εξασφαλίσει την προστασία αυτής της χώρας. Επίσης, πρόσφυγας είναι όποιος χωρίς να έχει εθνικότητα και ευρισκόμενος εκτός της χώρας της προηγούμενης συνήθους διαμονής του αδυνατεί, ή εξαιτίας αυτού του φόβου, δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή» (Άρθρο 1 της Σύμβασης της Γενεύης).
Μετανάστης: Φαινόμενο πανάρχαιο, που κάθε φορά καθορίζεται από διαφορετικούς παράγοντες. Ένας σημαντικός παράγοντας που θα εντείνει το φαινόμενο στο μέλλον είναι και η κλιματική αλλαγή.
Όσο θα υπάρχουν πόλεμοι θα υπάρχουν πρόσφυγες, και όσο θα υπάρχει φτώχεια θα υπάρχουν μετανάστες. Συνέβαινε πάντα και θα εξακολουθήσει να συμβαίνει όσο οι αξίες μας είναι βασισμένες στο χρήμα και στην εκμετάλλευση και όχι στο σεβασμό των μεγαλύτερων δώρων. Αυτών της ζωής και της φύσης.
Το 2015 ζήτησαν άσυλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση 1.250.000 άνθρωποι, αριθμός αρκετά μεγάλος αλλά όχι τόσο μεγάλος που δεν μπορεί να τον διαχειριστεί η Ευρώπη των 500 εκατομμυρίων κατοίκων. Η Ελλάδα, μέσα σε μια δεκαετία μόνο υποδέχτηκε περίπου 1,5 εκατομμύριο μετανάστες. Όσο διαφορετικές και αν είναι οι οικονομικές συνθήκες σήμερα οι αριθμοί είναι πάντα αριθμοί. Γιατί σήμερα αντιδρούμε έτσι; Γιατί η Ευρώπη ρισκάρει τη συνοχή της και την ίδια της την ύπαρξη; Γιατί απεμπολεί τις αξίες και τα ιδανικά της περί ανθρωπισμού;
Σε αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα επιχείρησε να απαντήσει το πρώτο Διεθνές Συνέδριο για το προσφυγικό που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα με πρωτοβουλία της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής Ελλάδας (ΟΚΕ), σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ) και την Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα. «Το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα συντάραξε συθέμελα την Ευρώπη. Αλληλοκατηγορίες και μετατόπιση ευθυνών, κλείσιμο συνόρων, θύτες και θύματα και στη μέση όλων αυτών ο άνθρωπος. Γιατί, πίσω από τα νούμερα βρίσκονται άνθρωποι των οποίων τις ζωές κατέστρεψε ο πόλεμος» θα πει κατά την έναρξη του Συνεδρίου ο Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα κ. Πάνος Καρβούνης.
Στη θλιβερή άρνηση των κυβερνήσεων των διαφόρων χωρών μελών της ΕΕ να προσφέρουν την ελάχιστη αλληλεγγύη στους συνανθρώπους μας, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος της ΕΟΚΕ κ. Γιώργος Ντάσης. «Τα τελευταία δύο χρόνια ο πόλεμος, οι διώξεις και η φτώχεια οδήγησαν πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους να αναζητήσουν καταφύγιο στην Ευρώπη μέσω επικίνδυνων διαδρομών ρισκάροντας τη ζωή τους για ένα καλύτερο αύριο. Εκτιμάται ότι περίπου 4.000 απ’ αυτούς πνίγηκαν ή αγνοούνται. Δυστυχώς, για τους επιζώντες οι δυστυχίες και οι αντιξοότητες δεν σταμάτησαν εκεί καθώς βρέθηκαν αντιμέτωποι με κακές συνθήκες υποδοχής, κλειστά σύνορα και άσκηση βίας» θα πει ο κ. Ντάσης.
Η οικονομική κρίση αρχικά και η προσφυγική τώρα εμφάνισαν τις ρωγμές της Ευρώπης. Επιβεβαίωσαν ότι η ευρωπαϊκή μας συνείδηση είναι επιλεκτική. Όταν μας συμφέρει είμαστε όλοι ευρωπαίοι και όταν δεν μας συμφέρει τα εθνικά συμφέροντα και οι ιδεοληψίες επικρατούν. Ίσως αυτή η κρίση είναι μια ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε την ευρωπαϊκή μας ταυτότητα και τις αξίες μας. Και σε αυτή την κατεύθυνση ήταν προσανατολισμένο το συνέδριο. Για να διαχειριστούμε την κρίση πρέπει να την κατανοήσουμε. Μπορούμε να την κατανοήσουμε όταν όλες οι πλευρές καθίσουν κάτω και συζητήσουν έχοντας αυτιά και μυαλά ανοιχτά και διάθεση να καταλάβουν ο ένας τον άλλο. Είτε πρόκειται για τα κράτη μέλη, είτε για κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες μιας χώρας.
Το να υψώνεις πάντως τείχη δεν είναι λύση. «Τα τείχη θα πέσουν, και θα πέσουν με δάκρυα και αίμα» όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Οδυσσέας Βουδούρης.
17°
