Βίκτωρ Βερνίκος: Ο νεαρός καλλιτέχνης απαντά σε 20 ερωτήσεις για την Αθήνα και τη ζωή του
Δύο χρόνια μετά τη συμμετοχή του στη Eurovision, κι αφού έχει περάσει άπειρες ώρες στο δωμάτιό του γράφοντας τα τραγούδια του κι άλλες τόσες στο στούντιο ηχογραφώντας τα, ο Βίκτωρ Βερνίκος ετοιμάζεται για την πρώτη solo συναυλία του στην Αθήνα, στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο στις 25 Απριλίου. Λίγο πριν ανέβει στη σκηνή, του ζητήσαμε να μας πει περισσότερα για εκείνον, τη μουσική του και τη ζωή ανάμεσα σε Ελλάδα και Δανία.
Γεννήθηκες στην Αθήνα, ωστόσο έχεις καταγωγή και από τη Δανία. Αθήνα ή Κοπεγχάγη, ποια πόλη σού αρέσει πιο πολύ και γιατί; Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση. Είναι πολύ διαφορετικές πόλεις μεταξύ τους, αλλά το ότι έχω μεγαλώσει στην Αθήνα με έχει κάνει, σίγουρα, περισσότερο Αθηναίο.
Αν σου ζητούσαν να γράψεις το σάουντρακ της Αθήνας ποιο θα ήταν; Η μουσική θα ήταν ταυτόχρονα δυνατή και ήσυχη, πολλοί ήχοι μαζί αλλά μια φωνή. Οι στίχοι θα είχαν μεγάλο βάθος, δεν θα μπορούσα να τους φανταστώ να είναι ρηχοί.
Μια συναυλία που δεν θα ξεχάσεις ποτέ; Ένα live που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν όταν παρακολούθησα τον Sting στο Ηρώδειο. Βλέπω πολλές ομοιότητες στον τρόπο που σκέφτομαι δημιουργικά μαζί του και τον θαυμάζω πολύ. Επιπλέον ο χώρος εκεί είναι υπερβολικά μαγικός.
Ποιο το καλύτερο μέρος της Αθήνας για να βάλεις τα κλάματα; Η παραλία (γέλια)… Επειδή δεν μπορείς να κλάψεις εκεί. Και αν κλάψεις, η θάλασσα παίρνει κάθε σταγόνα που πέφτει.
Ποιο είναι το πιο ποπ αθηναϊκό σημείο της πόλης και γιατί; Για μουσικές βραδιές, λατρεύω τα Εξάρχεια και την Κυψέλη. Ωστόσο δεν θα πάψω ποτέ να αγαπώ να ανεβαίνω στον Λυκαβηττό και να βλέπω όλη την πόλη, ειδικά με φίλους, ή τη φοβερή μου κοπέλα.
Μία «μόνο-στην-Αθήνα-συμβαίνουν-αυτά» ιστορία που σου έχει τύχει; Ένας φίλος μου έφευγε για τη Νορβηγία για να τελειώσει τις σπουδές του και δεν ξέραμε αν θα επέστρεφε ποτέ να ξαναζήσει εδώ. Οπότε αυτός και μερικοί φίλοι μας βγήκαμε για σουβλάκια και αποφασίσαμε να περάσουμε το βράδυ στην παραλία μιλώντας και ακούγοντας μουσική. Ακριβώς εκεί που καθίσαμε, ακούσαμε μουσική που ήταν πολύ πιο δυνατή από το δικό μας ηχείο. Περπατήσαμε λοιπόν για να δούμε τι ήταν και βρήκαμε ένα αυτοσχέδιο πανηγύρι. Καταλήξαμε να χορεύουμε και να αράζουμε εκεί μέχρι τις 6 το πρωί, μέχρι που άνοιξε ο φούρνος και πήγαμε όλοι μαζί για να φάμε κάτι. Παρόλο που αυτό θα μπορούσε περισσότερο να συμβεί σε κάποιο νησί, η Αθήνα, επίσης, σου προσφέρει τέτοιες ξαφνικές εκπλήξεις
Πότε και που ένιωσες πραγματικά ευτυχισμένος; Έχω πάρα πολλές ευτυχισμένες αναμνήσεις στην Αθήνα, αλλά αυτό το live που έχω στις 25 Απριλίου νιώθω ότι θα πάρει την πρώτη θέση.
Ποια 4 βασικά τιπς θα έδινες για την πόλη σε έναν Δανό; Όταν ένας Δανός έρχεται στην Ελλάδα, δεν χρειάζεται να του δώσεις ιδιαίτερα τιπς. Θα περάσει όλη την ημέρα κοιτάζοντας τον ήλιο που τόσο του έχει λείψει και όπου και αν πάει για φαγητό θα το λατρέψει.
Πώς νιώθεις που είσαι ο νεότερος υποψήφιος που έχει επιλεχθεί ποτέ στην Ελλάδα για τη Eurovision; Για μήνες και μήνες, μετά τη Eurovision, κάθε φορά που έβγαινα έξω ερχόταν ένας 14χρονος ή 20χρονος και μου έλεγε πόσο εμπνεύστηκε και με ευχαριστούσε που έκανα αυτό που έκανα, άσχετα με το αποτέλεσμα να μην περάσω στον τελικό. Θέλω να είμαι μια ευλογία για τους ανθρώπους, όπως πρέπει να είμαστε όλοι μεταξύ μας. Οπότε το να ακούω ανθρώπους να εμπνέονται από εμένα, όχι μόνο μουσικά αλλά και με τα ριψοκίνδυνα, τολμηρά και θαρραλέα βήματα που έκανα, αν μπορώ να το πω έτσι, ήταν πολύ συγκινητικό για τη ζωή μου.
Η Eurovision είναι η πιο αξέχαστη μουσική εμπειρία που έχεις ζήσει μέχρι τώρα. Τι κρατάς από αυτή και τι θέλεις να ξεχάσεις; Η Eurovision ήταν η μεγαλύτερη μουσική στιγμή της ζωής μου όσον αφορά στην ερμηνεία, και αυτό που κρατάω από αυτήν είναι ακριβώς αυτό. Εκτός από την εμπειρία που είχα, για πρώτη φορά, να συνεργάζομαι με μια μεγάλη ομάδα (την οποία έπρεπε να μάθω στα 16 μου), η αγάπη για τις ζωντανές εμφανίσεις είναι το μόνο πράγμα που δεν θα μπορούσα ποτέ να ξεχάσω. Κι όλο αυτό ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο όταν έκανα τις δικές μου εμφανίσεις στο Λίβερπουλ μπροστά σε χιλιάδες ανθρώπους, παίζοντας τη δική μου μουσική από τη σκηνή της Eurovision. Ακόμη και τις αρνητικές εμπειρίες που είχα, δεν θα τις ξεχάσω ποτέ και δεν θέλω να τις ξεχάσω. Θέλω κάθε άτομο που διαβάζει αυτή τη στιγμή να ξέρει ότι οι αρνητικές εμπειρίες στη ζωή σου, είτε έφταιγες εσύ είτε όχι, αν πάρεις τη σωστή απόφαση και δεν αποφασίσεις να δυσανασχετήσεις αλλά να τις χρησιμοποιήσεις ως σοφία και δύναμη, είναι ένα από τα πιο πολύτιμα πράγματα που έχεις. Δεν είσαι υποχείριό τους. Θέλω να ξέρεις ότι εσύ είσαι το κεφάλι, όχι η ουρά. Εσύ είσαι ο συγγραφέας της ζωής σου, δεν χρειάζεται να αφήσεις -μην αφήσεις κανέναν άλλον άνθρωπο- να γράψει το τέλος.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σου μουσικές επιρροές; Αυτό είναι μια τεράστια συζήτηση. Αυτή τη στιγμή ακούω ένα ανερχόμενο αφρικανικό μουσικό συγκρότημα «High Life» από τη Νιγηρία, που λέγεται The Cavemen, μια εκπληκτική καλλιτέχνιδα που λέγεται Maria Jose Llergo από την Ισπανία, έναν καταπληκτικό καλλιτέχνη που λέγεται Pa Salieu από το Ηνωμένο Βασίλειο. Επίσης, ο Μάικλ Τζάκσον είναι πάντα στη λίστα μου και πρόσφατα ακούω πολύ τον δικό μας, Sicario. Γενικά, για τη δημιουργική μου διαδικασία έχω μια τεράστια playlist που ακούω και προσθέτω κάθε μέρα, η οποία είναι γεμάτη με ελληνική μουσική.
Έχεις κάποιο αγαπημένο κομμάτι που σου αρέσει να ακούς συνέχεια και αν ναι, γιατί; Ακούω ένα τραγούδι που λέγεται «reason» από την Omah Lay και το remix του ONEMANSHOW του συγκλονιστικού τραγουδιού της Χάρις Αλεξίου, το «Τανγκό της Νεφέλης». Ο λόγος για τον οποίο δεν μπορώ να σταματήσω να ακούω αυτά τα τραγούδια είναι επειδή έχουν τόση ψυχή. Κάθε νότα, κάθε μελωδία είναι τόσο γοητευτική. Νιώθεις ότι όλη σου η προοπτική, είτε για την κατάστασή σου είτε ακόμα και για ολόκληρο τον κόσμο, έχει αλλάξει όταν τελειώνεις την ακρόασή τους.
Ποιο στιλ μουσικής σου αρέσει να ακούς; Ξέρω ότι αυτό μπορεί να φανεί ως μια ανορθόδοξη απάντηση, αλλά η μουσική με ψυχή είναι η μουσική που ψάχνω, ακούω και αγαπώ να κάνω. Το στιλ δεν έχει σημασία για μένα.
Γράφεις από 11 χρονών δικά σου κομμάτια. Για τι θέματα συνήθως γράφεις; Γράφω για οτιδήποτε. Η προϋπόθεση για ό,τι γράφω είναι να βρω το πιο αληθινό νόημα και συναίσθημα στην κατάσταση, την εμπειρία, το συναίσθημα, ή ακόμη και -μερικές φορές- το όραμα, και να το αναδείξω.
Ποιες είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζεις ως τόσο νέος μουσικός; Νομίζω ότι η μεγαλύτερη πρόκληση για μένα ήταν ο τρόπος με τον οποίο θέλω να είμαι παρών στο κοινό, μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και με κάθε άλλο τρόπο. Αυτός είναι ένας σπουδαίος λόγος που κάνω αυτό το live στις 25 Απριλίου στην Αθήνα. Είναι μια παράσταση που έχω οραματιστεί ως μια οικογένεια που έρχεται μαζί για να γιορτάσει, να δεθεί και να συνδεθεί μέσω της μουσικής. Όλοι το χρειαζόμαστε αυτό.
Με ποιους καλλιτέχνες θα ήθελες να συνεργαστείς στο μέλλον; Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες με τους οποίους θα ήθελα να συνεργαστώ στο μέλλον. Έχω ήδη δουλέψει με κάποιες συνεργασίες που δεν μπορώ να αναφέρω ακόμα, αλλά συνεχίζω να σκέφτομαι με ποιους θα είναι οι μελλοντικές μου συνεργασίες. Σίγουρα πολλοί απ’ αυτούς θα είναι καλλιτέχνες από την Ελλάδα, όλα στην ώρα τους.
Τι νέο ετοιμάζεις; Ετοιμάζω πολλά τραγούδια και πρότζεκτ που θα κυκλοφορήσουν μέσα στη χρονιά, συμπεριλαμβανομένου του νέου μου single «Go away» που θα κυκλοφορήσει αυτή την Παρασκευή. Αυτή τη στιγμή, αυτό που θέλω είναι όλοι οι όμορφοι άνθρωποι που διαβάζουν αυτό το κείμενο (όλοι σας) είναι να ξέρετε ότι έχω το πρώτο μου solo live show στην Ελλάδα (με περισσότερα πράγματα να έρχονται στο μέλλον) στις 25 του μήνα στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο.
Κάνε μας μια λίστα με τα 10 αγαπημένα σου τραγούδια.
Info Victor Live Γυάλινο Μουσικό Θέατρο (Λ. Συγγρού 143)
Παρασκευή 25 Απριλίου στις 21:00
Εισιτήρια: 15€
Σπιτικές λιχουδιές, είδη χειροτεχνίας και παλιά αντικείμενα θα έχουν την ευκαιρία να αγοράσουν όσοι επισκεφτούν το μπαζάρ του Αρμενικού Κυανού Σταυρού στις 6 Απριλίου.
24°
