- CITY GUIDE
- PODCAST
-
18°
Clubbing: Θα πας; #4: IT Athens, Εξάρχεια.
Πρώτο ΠΣΚ που βιώνουμε την ευεργετική βραδινή παράταση στα δρομολόγια του μετρό. Βέβαια τον Ηλεκτρικό τον άφησαν ως είχε. Αποφασίστε: είναι ή δεν είναι μετρό ο Ηλεκτρικός;
Φτάνω στις 2:05 στη στάση Πανεπιστήμιο. Αυτό το παρασκευόβραδο έχει κανονιστεί ήδη από μεσοβδόμαδα να μην το περάσουμε πάλι στη γύρα όπως τα δύο προηγούμενα. Προορισμός μας το IT Athens, στη γωνία Σολωμού και Μπόταση στα Εξάρχεια. Το ΙΤ είναι ένα πολύ ωραίο στέκι για κλάμπινγκ, ν’ ακούσεις και να χορέψεις techno: DIY διακόσμηση, ωραία σετ, καλό crowd, προσβάσιμο οικονομικά. Άνοιξε λίγους μήνες πριν από την πρώτη καραντίνα, μάζεψε γρήγορα τον κόσμο του, αλλά φυσικά βίωσε και τις συνέπειες της έκρηξης ενδιαφέροντος για την techno από νεότερους, που εντάθηκε μέσω του ίντερνετ στις καραντίνες. Στη διάρκεια του πρώτου λοκντάουν, για λόγους που δεν μου είναι απόλυτα διακριτοί, η techno και τα εκλεκτικά παρακλάδια της έγιναν (μέσα από ένα εναλλακτικό πλην viral κύμα στα σόσιαλ) subculture μέινστριμ τάση. Το θέμα είναι ότι δεν έγινε ακριβώς η μουσική που βρίσκεται στον πυρήνα αυτής της φυλής των ρέιβερς τάση, αλλά τα ψιλολόγια που την περιτριγυρίζουν: το στιλ και τα είδη ρουχισμού, τα γυαλιά ηλίου τύπου Arnette και τα ρέστα, καθώς και το πιο εύπεπτο ακουστικά από τα παρακλάδια της: η house και κάποια EDM κομμάτια. Συνέπεσε κι αυτό με τις απανωτές χάουζ κυκλοφορίες του Drake εκείνης της περιόδου.
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Χορεύουμε καμιά ώρα σερί από τη στιγμή που φτάσαμε και αποφασίζω να πάω προς το WC. Εκεί πετυχαίνω δυο συμφοιτήτριές μου από τη Νομική. Σοκ. Πιάνω τη μία και της λέω: «Κι εσύ techno, Βρούτε;» Γελάμε αμφότεροι. Το τελευταίο μέρος που θα περίμενα να τις δω είναι αυτό. Δεν είχαν δώσει δικαιώματα στη σχολή ότι ακούν τέτοια μουσική. Τα κορίτσια βγάζουν φωτογραφίες μεταξύ τους και κατόπιν βγάζουν φωτογραφίες τον κόσμο, μου ζητούν να βγάλουμε και μαζί. Τους γνέφω ότι δεν θέλω. Τους φαίνομαι κάπως εξωτικός μάλλον. Ένα παράξενο πουλί, λίγο επιλεκτικά κοινωνικό, μπορεί να φαίνομαι και σνομπ. Το θέμα είναι ότι σ’ αυτά τα μέρη υπάρχει λόγος που σου κολλάνε αυτοκόλλητο στην κάμερα όταν μπαίνεις. Κάποια μαγαζιά το κάνουν, λίγα δεν το κάνουν, κάποια είναι πολύ αυστηρά στην απαγόρευση χρήσης κάμερας, άλλα όχι.
Στο εξωτερικό δεν παίζει να βγάλεις κάμερα μέσα σε κλαμπ, ειδικά techno, και να μη σου κάνουν τουλάχιστον παρατήρηση. Δεν είναι βίτσιο. Είναι η προσπάθεια του χώρου και των διοργανωτών να προστατέψουν τόσο το βάιμπ του πάρτι όσο και τους θαμώνες. Ό,τι συμβαίνει στο κλαμπ μένει στο κλαμπ. Όταν μπαίνεις λόγω μόδας και τάσης στον χώρο όπου διασκεδάζει μια κοινότητα, όποια κι αν είναι αυτή, φαν της techno εν προκειμένω, είναι λογικό να σου φαίνονται όλα πρωτότυπα και περίεργα. Δεν σημαίνει αυτό ότι πρέπει να σηκώσεις κάμερα και να φωτογραφήσεις. Οι άνθρωποι δεν είναι ατραξιόν. Έτσι διασκεδάζουν κι έτσι διασκέδαζαν πολύ πριν ακούσεις εσύ τα δυο τρία χιπ χάουζ κομμάτια της Πέγκι Γκου και δηλώσεις μετά ότι σ’ αρέσει η techno. (Που η Γκου δεν κάνει techno, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση.) Σκεφτείτε το ξανά και λίγο αλλιώς. Δεν είναι και τόσο άσχημο: με το να παραδίδεις ένα κομμάτι τής παραδομένης στα κινητά τηλέφωνα καθημερινότητας μπαίνοντας στο κλαμπ, καταλήγεις να νιώθεις λίγο πιο ελεύθερος. Ας τα κρατήσουμε στις τσέπες μας. Αυτά για την ώρα. Τώρα χορός. Μουσική παίζουν στα δυο stages του ΙΤ οι Antonis Asiminas, Nestωr, Sordis και Αλίκη. Ραντεβού στα καταγώγια με αυτοκόλλητα στις κάμερες.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
H συνιδρύτρια του Lean In. org, οργανισμού υποστήριξης, εκπαίδευσης κι αλληλεγγύης των γυναικών στους χώρους εργασίας, μιλάει για τα ευρήματα της νέας έρευνας «Γυναίκες στον Χώρο Εργασίας 2024
Την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου στη σκηνή του Ωδείου Αθηνών
Μια συζήτηση με τον επικεφαλής του δικτύου για τη Βιώσιμη Κινητικότητα CIVINET Ελλάδας-Κύπρου, τον συγκοινωνιολόγο-πολεοδόμο Κοσμά Αναγνωστόπουλο
Πώς συγκεντρώνουν την πραμάτεια τους, ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν και ποιο είναι το όραμά τους για κεντρική ενιαία αγορά
Τα απογεματινά ηλεκτρονικά πάρτι – θεσμός με την υπογραφή του Plissken Festival επιστρέφουν με μία σεζόν που θα μας δώσει ακόμα περισσότερα από όσα υπόσχεται.
Ανταποκρίσεις από μια πόλη που χορεύει ακόμα στη Ντισκομπάλα στον πεζόδρομο της Δελφών και στον Αρχάγγελο στο Μεταξουργείο
Χάρης Δούκας: «Με παρεμβάσεις χαμηλού κόστους μπορούμε να σώσουμε ζωές»
Μια συζήτηση με τον αρχισυντάκτη του getelectric.gr Δημήτρη Σκιάννη
Πανηγύρια που ξετυλίγονται σαν τεράστιες λαϊκές αγορές, με θρησκευτικό πρόσχημα αλλά με κοινωνικό περιεχόμενο
Ανταποκρίσεις από μια πόλη που χορεύει ακόμα: Ίσως υπερβολή που περπατάω τόσο δρόμο τέτοια ώρα για να ακούσω τέκνο, αλλά το έχω ανάγκη να χτυπηθώ στο μπάπα μπούπα, που λέει και ο μπαμπάς μου.
Οι ημερομηνίες και οι θεματικές
Μια συζήτηση με τον πρόεδρο του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων Θανάση Τσιάνο
Λίγο πριν μετατραπεί σε ξενοδοχείο φιλοξενεί την έκθεση «Wanderlust /all passports», σε επιμέλεια Κώστα Πράπογλου
Ανταποκρίσεις από μια πόλη που χορεύει ακόμα: Σ’ ένα κλαμπ της πλατείας Βικτωρίας στα μέσα του Οκτώβρη
Τι δουλειά έχει ένα τροπικό πτηνό στην Αθήνα; Ποια αποστολή ήρθε να εκπληρώσει; Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Έσω έτοιμη. Expect and respect the unexpected!
Αναβαθμίζουμε την ποιότητα ζωής και την καθημερινότητα των μικρών Αθηναίων, είπε ο Χάρης Δούκας
Μια συζήτηση με την πρόεδρο του ΟΠΑΝΔΑ του Δήμου Αθηναίων Ελένη Ζωντήρου και τον αντιπρόεδρο της ΠοδηλΑΤΤΙΚΗΣ Κοινότητας Χάρη Κουγιουμτζόπουλο
Ο Δήμος Ελληνικού Αργυρούπολης φτιάχνει ένα ασφαλές σημείο διασκέδασης για τους μικρούς δημότες
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.