Life in Athens

Οι πολύχρωμες εικονογραφίσεις της Μαριάννας Βήτου

Μιλήσαμε με την εικονογράφο και γραφίστρια για τη ζωή στην Αθήνα, τις γυναίκες που ζωγραφίζει, τις δυσκολίες του ελεύθερου επαγγέλματος

Ελένη Βαρδάκη
4’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Μαριάννα Βήτου: Η εικονογράφος και γραφίστρια μιλάει στην ATHENS VOICE για την τέχνη, τις γυναίκες που προτιμά να ζωγραφίζει, τη ζωή στην Αθήνα 

Μεγάλωσε στην Κοζάνη, υπήρξε φοιτήτρια για μερικά χρόνια στη Λαμία, όμως όσο περνούσε ο καιρός καταλάβαινε ότι δεν έκανε αυτό που πραγματικά την ενθουσιάζει. Αποφάσισε να κατέβει στην Αθήνα για να δώσει εξετάσεις στην ΑΣΚΤ, δεν κατάφερε να περάσει, αλλά τελικά αυτό τη βοήθησε να ανακαλύψει τον δικό της δρόμο. Η Μαριάννα Βήτου σήμερα είναι εικονογράφος και γραφίστρια, δουλεύει ως freelancer, τα έργα της εστιάζουν στις γυναίκες και πάντα κρύβουν μια ιστορία.

Ζωγράφιζε από μικρή, το «μικρόβιο» αυτό ίσως οφείλεται στον μπαμπά της, τον οποίο έβλεπε να κάνει σκίτσα. Ίσως πάλι, ήταν κάτι που απλά υπήρχε ανέκαθεν μέσα της.  «Όταν ξεκίνησα να σχεδιάζω ήταν σαν να το έκανα από πάντα, έγινε πολύ γρήγορα και ολοκληρωτικά». Συναντιόμαστε σε ένα ήσυχο καφέ στο κέντρο της πόλης και ξεκινάμε τη συζήτηση. Η Μαριάννα φοράει έντονα χρώματα, είναι χαμογελαστή, μεταφέρει μια πολύ ευχάριστη διάθεση όπως και τα έργα της. Σχεδιάζει κυρίως ψηφιακά, κάτι που θεωρεί ότι την κρατάει σε επαφή με τη σύγχρονη εποχή, στην οποία προσθέτονται όλο και περισσότερα pixels. Το έντυπο όμως είναι ξεχωριστό για εκείνη, πιστεύει ότι η υφή και η μυρωδιά του δεν αντικαθίστανται, για αυτό και βάζει μια χειροποίητη αισθητική σε ό,τι σχεδιάζει.

Athens Voice διαβάζω από παλιά και πολλά από τα εξώφυλλά της με έχουν εντυπωσιάσει, όπως αυτό που είχε σχεδιάσει η Λυδία Γιόκαρη, εκείνο του Φίλιππου Αβραμίδη και φυσικά του Jisbar.

Θεωρεί ότι η Αθήνα είναι μια πόλη που έχει όλα τα χρώματα και υποτόνους, σαν ένας πίνακας με πολλά στοιχεία που δεν ταιριάζουν απόλυτα μεταξύ τους, αλλά καταφέρνουν να συνυπάρξουν. Ταυτόχρονα, είναι ένα δύσκολο μέρος αν εργάζεσαι ως καλλιτέχνης, πόσο μάλλον ως ελεύθερος επαγγελματίας. Χρειάζεται πολλή υπομονή, να ψάχνεις μονίμως πώς μπορείς να κινηθείς και συχνά αισθάνεσαι ό,τι οι ευκαιρίες περνάνε και εσύ δεν κατάφερες να τις αξιοποιήσεις. «Το να έχεις ένα μη κλασικό επάγγελμα από το οποίο θα μπορέσεις να βιοποριστείς θέλει και λίγη τύχη». Ωστόσο, δεν θα έφευγε εύκολα για το εξωτερικό, οι άνθρωποι και οι στόχοι της είναι πλέον στην Αθήνα. Ιδανικά, θα ήθελε να υπάρχει περισσότερο πράσινο, αλλά αυτή η πόλη έχει ένα όμορφο χάος που δεν θα το άλλαζε.

Μια αθηναϊκή μόδα της οποίας δεν δηλώνει μεγάλη φαν, είναι η μίνιμαλ αισθητική, η οποία εμφανίζεται από ρούχα, μέχρι το πώς θα διακοσμήσεις το σπίτι ή το μαγαζί σου. Πιστεύει ότι είναι μια τάση που με τον τρόπο της «έκλεψε» λίγο από την πιο εξωστρεφή και χαρούμενη πλευρά των ανθρώπων, κάνοντας τα έντονα χρώματα κάπως ενοχοποιήμενα. Για τη Μαριάννα, τα χρώματα είναι ένας τρόπος έκφρασης όσων νιώθεις, είναι κάτι που σήμερα χρειάζεται περισσότερο. «Θα ήθελα πιο χρωματιστές πόλεις, πιο χρωματιστούς ανθρώπους, όχι με το ζόρι, αλλά αν το νιώθεις μη το φοβάσαι». 

Προτιμάει να δουλεύει στο σπίτι, έχοντας για παρέα τη φασαρία από ποπ τραγούδια που της ανεβάζουν τη διάθεση, μέχρι τις συζητήσεις των πόντκαστ που γεμίζουν τον χώρο. Το μότο της είναι «Fake it till you make it» θέλοντας να θυμίζει στον εαυτό της να αφήνεται και να μην προσπαθεί συνεχώς να φιλτράρει κάθε της κίνηση. «Είναι ένα επάγγελμα άμεσα συνδεδεμένο με τη ψυχολογία που έχεις, για αυτό και πρέπει να μπορείς να επικοινωνείς ελεύθερα, αλλά κυρίως, να αισθάνεσαι αυτοπεποίθηση». 

Βλέποντας το πορτφόλιο της Μαριάννας, θα παρατηρήσεις ζωηρά χρώματα και φιγούρες να ξεπροβάλουν στην οθόνη, από κοριτσοπαρέες που γελούν μέχρι καλοκαιρινά τοπία που σε κάνουν να νοσταλγείς τις διακοπές. Πίσω από καθετί που σχεδιάζει υπάρχει μια συγκεκριμένη ιστορία, έχει αφιερωθεί πλήρως, για αυτό και δεν μπορεί να ξεχωρίσει κάποιο έργο της. Το γυναικείο στοιχείο πρωταγωνιστεί, μια και η ίδια συνεργάζεται κυρίως με γυναίκες, αλλά είναι και προσωπική της ανάγκη να αναδείξει πλευρές και ζητήματα που αφορούν κάθε θηλυκότητα. Αυτό όμως που την ενθουσιάζει περισσότερο είναι το να βλέπει κάποιον να ασχολείται με αυτό που αγαπάει. «Το να βλέπω ανθρώπους -ανεξαρτήτως φύλου- να ασχολούνται με την τέχνη ή το επάγγελμα τους με πάθος, αυτό πραγματικά με εμπνέει».  

«Η Αθήνα είναι μια πόλη που τρέχει και πολλές φορές σε αγχώνει, νιώθεις ότι χάνεσαι. Την ίδια στιγμή, σου προσφέρει τόσα όμορφα μέρη που μπορείς να ανακαλύψεις, τόσες ταινίες που μπορούν να σε ταξιδέψουν και ανθρώπους που ίσως δεν θα γνώριζες αλλού». Για τη Μαριάννα η ζωή στην πόλη είναι έντονη, έχει τα πάνω και τα κάτω της. Μέσα από τις δημιουργίες της πάντα βρίσκει τροπο να εκφράζεται, πρόκειται πλέον για μια αυτοματοποιημένη διαδικασία. Όμως το πραγματικό «αγχολυτικό» της είναι μια βόλτα με φίλους στους δρόμους της Αθήνας, στους δρόμους που κάποιες μέρες τρέχει και δεν προλαβαίνει και άλλες περνάει τις πιο ξέγνοιαστες στιγμές της. Αυτή είναι η Αθήνα της Μαριάννας, μια έκρηξη χρωμάτων.