Η Αθήνα μέσα από Tuk Tuk, Trikke, καλάθι μηχανής και gastro tours

Πλάκα, Θησείο, Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Εκεί δίνουν συνήθως ραντεβού οι ομάδες με τα TukTuk, τα μπάγκι, τα fat bikes και τα σκούτερ, για να παραλάβουν τους επισκέπτες και να τους αποκαλύψουν μυστικά της πόλης που μόνο οι ίδιοι γνωρίζουν, όπως χαρακτηριστικά υποστηρίζουν. Η ώρα εκκίνησης είναι αυστηρή, όλα πρέπει να λειτουργούν όπως το καλοκαρδισμένο ρολόι, μια και το κάθε slot διαδέχεται το επόμενο. Οι υπεύθυνοι του εκάστοτε ride λέγονται συνοδοί κι όχι ξεναγοί – δεν παραθέτουν ιστορικές γνώσεις, δίνουν όμως γενναιόδωρα tips για τις διακοπές στην Αθήνα και αφού προμηθεύσουν τους επιβαίνοντες μπουκαλάκια με νερό-«αξεσουάρ» για τις θερμές αθηναϊκές μέρες, ξεχύνονται στα στενά και γίνονται ένα με το πολύχρωμο μωσαϊκό του ιστορικού κέντρου.

Τουριστικές περιηγήσεις στην Αθήνα με Tuk Tuk, Trikke, καλάθι μηχανής και gastro tours

Πάνω σε Τrikke

«Πάνω στα trikke μας, oι τουρίστες βλέπουν περισσότερα και ιδρώνουν λιγότερο. Αισθάνονται κάπως σαν παιδιά ή σαν να κάνουν σκι στον δρόμο, έτσι όπως πλαγιάζει το όχημα δεξιά και αριστερά», θα μου πει ο Νίκος Σεραφίδης, που με τον αδερφό του Κώστα, ήταν οι πρώτοι που πίσω στο 2013 σύστησαν στο τουριστικό κοινό της Αθήνας τη Scooterise και τις ξεναγήσεις με trikke (ηλεκτρικό όχημα με τρία σημεία στήριξης στο έδαφος). Όπως μου εξηγεί: «Μόλις είχαμε ολοκληρώσει τις σπουδές μας και αναζητούσαμε ένα καινοτόμο κόνσεπτ περιηγήσεων, σε μια περίοδο που η αγορά η οποία σχετιζόταν με tours στην Αθήνα ήταν παρθένα. Όταν ξεκινήσαμε, οι Έλληνες και οι ντόπιοι καταστηματάρχες μας αντιμετώπιζαν λες και κατεβήκαμε με διαστημόπλοια – τώρα μας έχουν συνηθίσει, αλλά και πάλι γυρνάνε τα κεφάλια όταν μας βλέπουν να περνάμε».

Μια ομαδική περιήγηση με trikke στο ιστορικό κέντρο ξεκινά από τα 49 ευρώ και συνήθως διαρκεί μιάμιση ώρα, με αφετηρία την οδό Χατζηχρήστου 18 στην Ακρόπολη. Έπειτα περνά μπροστά απ’ όλα τα δημοφιλή αξιοθέατα, όπως οι Στύλοι του Ολυμπίου Διός, Ζάππειο, Καλλιμάρμαρο, Εθνικό Κήπο, Προεδρικό Μέγαρο, Βουλή για την αλλαγή της φρουράς και επιστροφή από το Μοναστηράκι. «Αυτό που απολαμβάνουν περισσότερο στη διαδρομή, είναι ότι η Αθήνα έχει πολλά πρόσωπα. Απ’ τη μια τα αρχαία και τα μουσεία, απ’ την άλλη γραφικά σοκάκια, η αγορά, τα γκράφιτι στους τοίχους».

Είναι safe η οδήγηση με trikke στο κέντρο της Αθήνας; Πώς διαχειρίζονται οι οδηγοί ΙΧ μια ομάδα που κινείται με αυτά τα ιδιαίτερα οχήματα στον δρόμο, κι έπειτα, οι δρόμοι μέσα στο ιστορικό κέντρο πόσο πραγματικά ευνοούν τη μικροκινητικότητα, ιδίως σε περιόδους με έντονη τουριστική κίνηση και πλήθος κόσμου έξω, ρωτώ τον Νίκο.

«Οι διαδρομές που έχουμε επιλέξει δεν φέρουν τους αναβάτες μας σε άμεση επαφή με τα αυτοκίνητα, προτιμούμε τους μεγάλους πεζοδρόμους όπως του Ζαππείου και οι φορές που χρειάζεται να διασχίσουμε δρόμους μεγάλης κυκλοφορίας είναι ελάχιστες, και πάντα ελεγχόμενα. Στις περιόδους με έντονη τουριστική κίνηση, βρίσκουμε τρόπους και το διαχειριζόμαστε μεν, αλλά προβλέπουμε πως θα οδηγηθεί η πόλη σε υπερτουρισμό. Η ζήτηση αναμένεται μεγαλύτερη από την προσφορά, τις διαθέσιμες υποδομές δηλαδή».

Πάνω σε Tuk Tuk

Κάτι από... Ασία δίνουν στο Μοναστηράκι τα Τuk Τuk, που ξεναγούν τουρίστες. Μπορεί τα χαρακτηριστικά ταξί στην Μπαγκόνγκ να είναι παλιά και φασιαρόζικα, αλλά τα αντίστοιχα αθηναϊκά είναι σύγχρονα, αθόρυβα και φιλικά προς το περιβάλλον, όπως εξηγεί ο συνιδιοκτήτητης της TukTuk Athens, Άκης Αθανασιάδης: «Είμαστε οι πρώτοι που το 2019 φέραμε το εθνικό όχημα της Ταϋλάνδης στην Αθήνα, στην 100% ηλεκτρική εκδοχή του. Την ιδέα εμπνευστήκαμε μαζί με τον Πορτογάλο συνέταιρό μου Carlos Pitta, από τη Λισσαβόνα, καθώς εκεί τo TukTuk είναι πραγματικά παντού, ως ένα από τα δημοφιλέστερα μέσα ξενάγησης τουριστών. Ξεκινήσαμε με ένα, και σήμερα έχουμε τρία, που από τον Απρίλιο ως τον Οκτώβρη, διευκολύνουν τους τουρίστες να ανακαλύπτουν γωνιές και στενά της πόλης που δεν θα μπορούσαν με ένα συμβατικό όχημα, όπως αυτοκίνητο, ταξί ή βαν και δεν θα προλάβαιναν με τα πόδια».

Tο κάθε Tuk Tuk χωρά 6 άτομα, κινείται με μέγιστη ταχύτητα τα 40 χλμ. και οι διαδρομές που ακολουθεί είναι τρεις: η πρώτη με διάρκεια μιάμισης ώρας, περιλαμβάνει αξιοθέατα όπως η Βουλή, το Νομισματικό Μουσείο, η Ακαδημία Αθηνών, ο λόφος του Λυκαβηττού –με μια στάση 30 λεπτών για φωτογραφίες–, το Μουσείο Μπενάκη και το Σύνταγμα, στα 25 ευρώ. Η δεύτερη διαδρομή των δύο ωρών περιλαμβάνει τη Βουλή, το Νομισματικό Μουσείο, την Ακαδημία Αθηνών, τον λόφο του Λυκαβηττού με στάση 45 λεπτών, το Μουσείο Μπενάκη, συν το Παναθηναϊκό Στάδιο, τον Ναό του Δία, την Ακρόπολη, το Θησείο και το Σύνταγμα, ξεκινά από 40 ευρώ το άτομο. Η τρίτη, που είναι 3ωρη, περιλαμβάνει τη Βουλή, το Νομισματικό Μουσείο, την Ακαδημία Αθηνών, τον λόφο του Λυκαβηττού με στάση 45΄, το Μουσείο Μπενάκη, το Παναθηναϊκό Στάδιο, τον Ναό του Δία, την Ακρόπολη, το Θησείο, το Μοναστηράκι, την Πλάκα και το Σύνταγμα, στα 55 ευρώ το άτομο. Το πρόγραμμα, ωστόσο, προσαρμόζεται με ειδική συνεννόηση, για παράδειγμα μπορεί να γίνει παραλαβή των επιβατών από το λιμάνι του Πειραιά ή και νυχτερινή βόλτα, που αποδεικνύεται μάλιστα ως η πιο δημοφιλής επιλογή:

«Τους φέρνουμε να δουν τη θέα της πόλης, με τα φώτα όπως φαίνονται από τον Λυκαβηττό, και μετά τους δίνουμε μια ιδέα από το αθηναϊκό nightlife, με πέρασμα μπροστά από τα μπαράκια της πλατείας Καρύτση και της Αγίας Ειρήνης, κοντοστεκόμαστε έξω από το Γιασεμί στην Πλάκα, που βλέπουν τον κόσμο στα σκαλάκια να πίνει το ποτό του, και διασχίζουμε του Ψυρρή με στάση κάπου για γρήγορο σφηνάκι. Κάνουν ερωτήσεις σχετικά με όλα όσα βλέπουν, αλλά κι εμάς μας αρέσει να τους εξηγούμε πράγματα για την κουλτούρα μας».

Mέσα σε καλάθι μηχανής

Πέρα από το ιστορικό κέντρο, αρκετά δημοφιλείς είναι και οι ξεναγήσεις κατά μήκος της Αθηναϊκής Ριβιέρας.  O Δημήτρης Βαλτετσιώτης, δημιουργός του Hellas Vintage Tours, ήθελε να διαφοροποιηθεί από τις κλασικές ξεναγήσεις που κάνουν τα τουριστικά βανάκια στη Βουλιαγμένη και επένδυσε στις βόλτες με vintage μηχανή. Έφερε 5 μηχανές από τη Γερμανία, σε ρετρό σκαρί με καλάθι, προκειμένου να μεταφέρει στο εσωτερικό τους τουρίστες ή ντόπιους που θέλουν να δουν την Αθήνα με άλλη ματιά. Η δίωρη κούρσα στη Λίμνη Βουλιαγμένης κοστίζει 215 ευρώ, ξεκινά με καφεδάκι μπροστά στη λίμνη και συνεχίζει με περιήγηση στα ιδιαίτερα γεωλογικά σημεία της περιοχής, αλλά και στις παραλίες της Βουλιαγμένης.

Όπως μου εξηγεί: «Εντυπωσιάζονται όταν φτάνουν σε λιγότερο από μισή ώρα από το κέντρο της Αθήνας σε ένα τόσο γαλήνιο περιβάλλον όπως είναι η λίμνη. Τους αρέσει πολύ η διαδρομή κατά μήκος της Αθηναϊκής Ριβιέρας, με τους φοίνικες και τις όμορφες παραλίες, και αν το θέλουν κάνουμε στάση για βουτιά. Η μεγαλύτερη βόλτα είναι αυτή προς τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, που διαρκεί 5 ώρες και κοστίζει 315 ευρώ. Πέρα από την περιήγηση στον ναό, ζητούν να επισκεφτούν το εκκλησάκι του Αγίου Πέτρου εκεί κοντά και τα τοπικά ταβερνάκια».

Το tour στο κέντρο της πόλης περιλαμβάνει διαδρομές που έχει χαρτογραφίσει ο Δημήτρης και ειδικά περάσματα στα οποία δεν κολλάνε στην κίνηση, για να είναι πιο ευχάριστη η διαδρομή. 

Food tours με γκρουπ

H Xριστίνα Δραγγανά δραστηριοποιείται ως ξεναγός γαστρονομίας και παραδίδει σε τουρίστες κατ' οίκον μαθήματα παραδοσιακού φύλλου σε συνεργασία με τις πλατφόρμες γαστρονομικών εμπειριών Traveling Spoon και Εating Europe. Με τα group της, ανάλογα με το πρόγραμμα που επιλέγουν, επισκέπτονται τις αγορές της πόλης – Βαρβάκειο, Λαχαναγορά, τα «μπαχαράδικα» της Ευρυπίδου, παραδοσιακά καφενεία στην οδό Αθηνάς για λουκούμι και καφέ στη χόβολη, παίρνουν σαλέπι από πλανόδιο πωλητή και μαθαίνουν να τυλίγουν σουβλάκι. Κάθε σημείο ενδιαφέροντος συνοδεύεται και από μια ξεχωριστή ιστορία.

«Η σχέση μας με τους ανθρώπους που μας δέχονται και το αφηγηματικό στοιχείο δίνει στον επισκέπτη τη δυνατότητα να καταλάβει βασικά πράγματα για τη διατροφή στη χώρα μας – γιατί έχουμε κάποια τρόφιμα στην καθημερινότητά μας, από πότε περίπου τα έχουμε… Έτσι, πέρα από την ποιότητα των τροφίμων που δοκιμάζουν οι συμμετέχοντες,  εξίσου σημαντική είναι η αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους που έχουν ανοίξει ή εργάζονται στα μαγαζιά που επισκεπτόμαστε κατά τη διάρκεια των 3 ½ ωρών της γευστικής μας βόλτας στο κέντρο της πόλης. Οι τουρίστες απολαμβάνουν ιδιαιτέρως την αίσθηση τοπικού χαρακτήρα, την οποία νιώθουν όταν επισκέπτονται τα μικρά οικογενειακά καταστήματα που δεν ανήκουν σε μεγάλες τυποποιημένες αλυσίδες εστίασης. Έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν με ντόπιους και να βρεθούν σε μέρη όπου πάμε κι εμείς ως μόνιμοι κάτοικοι Αθηνών, μακριά από μαγαζιά-τουριστικές παγίδες».

Τι είναι αυτό που τους ενθουσιάζει ανάλογα με την εθνικότητά τους;

«Ενθουσιάζονται με όσα δοκιμάζουν γιατί, παρότι είναι απλά φαγητά, το δικό μας comfort/street food φτιαγμένο με λιγοστές πρώτες ύλες, δεν υπολείπεται γεύσης. Η πλειοψηφία (περίπου 80%) των συμμετεχόντων είναι από τις ΗΠΑ, ακολουθούν Καναδάς, Αυστραλία κι ένα πολύ μικρό ποσοστό από ευρωπαϊκές, ασιατικές χώρες. Για τους Ευρωπαίους, ίσως να οφείλεται στο ότι έχουν πιο πολύ την κουλτούρα της εξερεύνησης και δεν προτιμούν τις οργανωμένες δραστηριότητες, καθώς η απόσταση δεν είναι απαγορευτική για να επιστρέψουν στη χώρα μας, εν αντιθέσει με τους ταξιδιώτες από μακρινές χώρες. Όσο για τους Ασιάτες, συνήθως οι γαστρονομικές τους προτιμήσεις είναι συγκεκριμένες και δεν επεκτείνονται πέραν της λεγόμενης “εθνικής” τους κουζίνας, την οποία αναζητούν συνήθως και στον προορισμό. Ειδικά για τους Αμερικανούς, η ασφάλεια είναι το νούμερο ένα κριτήριο, τόσο για τη χώρα που θα επισκεφθούν όσο για τις κινήσεις τους καθ' όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, οπότε τα οργανωμένα tour είναι ιδανική επιλογή για εκείνους. Πέρα από τις ιστορίες, πληροφορίες που απαρτίζουν μια ξενάγηση, υπάρχει ο ανθρώπινος παράγοντας που κάνει τη διαφορά και κάνει κάθε ξενάγηση ένα νέο challenge και παράλληλα μια διαφορετική εμπειρία, παρότι οι διαδρομές μπορεί να μην διαφοροποιούνται κάθε φορά. Όσον αφορά τα ευτράπελα, άλλο τίποτα! Πολύ σύνηθες λάθος γίνεται με τον Freddo espresso/ Freddo cappuccino, πριν προλάβω να τους πω ότι πίνεται με καλαμάκι έχουν ήδη  μουστάκι από τον αφρό ή με τον ελληνικό που αρκετοί ξεχνιούνται και πίνουν το κατακάθι. Τέλος, η κορυφαία ερώτηση που μου έχουν κάνει –την οποία έχω μοιραστεί και στα social– είναι “Πότε κλείνει η Αθήνα;”»