Η Σόνια Θεοδωρίδου μας ξεναγεί στη δική της Αθήνα

Τέλη της δεκαετίας του 1990 τη θυμάμαι στην περίφημη όπερα La Monnaie των Βρυξελλών να ερμηνεύει καθηλωτικά την «Αδελφή Αγγελική» από το Τρίπτυχο του Πουτσίνι και, με το κλείσιμο της αυλαίας, σύσσωμο το κοινό στο κατάμεστο θέατρο να έχει ξεσπάσει σε βουβό κλάμα. Ρίγος, ανείπωτη συγκίνηση, ναι, και περηφάνια, γι’ αυτή την τραγουδίστρια που ξεκίνησε από την Βέροια για να διαγράψει μια ξεχωριστή πορεία στα λυρικά θέατρα της Ευρώπης, με οδηγό την αγάπη της για το τραγούδι, μια απαράμιλλη εκφραστικότητα, με πείσμα και πάθος για τη ζωή κόντρα στις δυσκολίες –και δεν ήταν λίγες.

Έκτοτε η Σόνια Θεοδωρίδου δεν έχει διστάσει να αψηφήσει τις ταμπέλες που μπορεί να συνοδεύουν μια σοπράνο, να ανοίγεται σε διαφορετικό ρεπερτόριο και συνεργασίες που μπορεί να ξενίζουν, να τσαλακώνεται, να δοκιμάζεται σε ποικίλους καλλιτεχνικούς ρόλους και να ονειρεύεται –έναν κόσμο με λιγότερους νάρκισσους, έναν κόσμο χωρίς μίσος, με ενσυναίσθηση, ανεκτικότητα, σεβασμό. «Θα ήθελα κάποτε να πάρω ένα Όσκαρ», μου λέει και μπορώ να μαντέψω το χαμόγελό της από το ακουστικό.

Δηλώνοντας «διαρκώς σε αναζήτηση καινούργιων ιδεών και δοκιμασιών σε νερά μαγικά», το τηλεφώνημά μου τη βρήκε να ετοιμάζεται για μια ακόμα εμφάνιση στην Κωνσταντινούπολη στις 24 Μαρτίου, την Ημέρα της Ορθοδοξίας, στο πλαίσιο εκδήλωσης του Πατριαρχείου. Θα ερμηνεύσει το έργο του Σταύρου Κουγιουμτζή «Ύμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων», έχοντας μαζί της το γυναικείο φωνητικό σύνολο Πολύμνια, την χορωδία και την ορχήστρα του Μουσικού Σχολείου Καβάλας, τη Μικτή Χορωδία Σαμοθράκης καθώς και τις χορωδίες από τα ιστορικά σχολεία της Πόλης –το Ζωγράφειο, τη Μεγάλη του Γένους Σχολή και το Ζάππειο.

Παράλληλα, έχει μπει ήδη στο στούντιο για να ηχογραφήσει με τον κιθαρίστα Μιχάλη Σουρβίνο το λάτιν ρεπερτόριο που ξετύλιξε στην πρόσφατη συναυλία της στον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός με τίτλο «Alma Latina», που αγκάλιασε με θέρμη το κοινό.

Σόνια Θεοδωρίδου: η διάσημη σοπράνο απαντά σε 32 ερωτήσεις για την Αθήνα

Τα 3 πράγματα που σας αρέσουν περισσότερο στην πόλη.
Τα υπέροχα μικρά καφέ που ξεφυτρώνουν σε κάθε γωνιά της Αθήνας… Τα ρεστοράν στα μουσεία που προσφέρουν εκλεκτό φαγητό. Το γιουσουρούμ. Να πω κι ένα τέταρτο; Οι λαϊκές αγορές.

Τα 3 πράγματα που αν έλειπαν θα έκαναν την Αθήνα λίγο ομορφότερη.
Τα σκουπίδια, κάτι φριχτά κτίρια χωρίς γούστο, παράτερα, καταθλιπτικά, και οι αγενείς.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνατε αν ήσασταν δήμαρχος για μια μέρα;
Θα άλλαζα το αίσχος που λέγεται Πλατεία Ομονοίας και ξέρω ακριβώς πώς θα το έκανα –το έχω σχεδιάσει πολλές φορές. Θα γέμιζα πράσινο την πόλη και θα φρόντιζα οι ναρκομανείς να έχουν ένα καταφύγιο.

Η πρώτη δουλειά που κάνατε στη πόλη…
Έπαιζα πιάνο σε μία μπουάτ που λεγόταν Τιπούκειτος.

Το πρώτο σας διαμέρισμα;
Στην οδό Σκοπέλου στην Κυψέλη, στο ημιυπόγειο.

Πού ζείτε τώρα και γιατί το επιλέξατε;
Ζω στο Κολωνάκι .Το επέλεξα γιατί είναι στο κέντρο και είναι ένα πανέμορφο διαμέρισμα. Πάω σχεδόν παντού με τα πόδια.

Η πιο τρελή αθηναϊκή ιστορία που έχετε ακούσει / ζήσει…
Να φιλοξενήσω τουρίστες τους οποίους βρήκα στα σκαλιά του σπιτιού που τους είχαν κλέψει τα πάντα.

Ο αγαπημένος σας αθηναϊκός ήχος/θόρυβος;
Το μπουζούκι, διασχίζοντας του Ψυρρή.

Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον Αθηναίο;
Νομίζω είναι αυτός που με πάθος μιλά για τα καλά και όμορφα αυτής της πόλης. Αυτός που προσέχει την πόλη μας και δείχνει ενσυναίσθηση για τα όσα γίνονται σε αυτήν.

Πού αλλού θα μπορούσατε/θέλατε να ζήσετε στην Ελλάδα;
Θα ήθελα να μπορούσα να ζήσω στην Βέροια, την ιδιαίτερή μου πατρίδα.

Το καλύτερο σύνθημα που έχετε δει σε αθηναϊκό τοίχο;
Όνειρα μπογιατισμένα σε μια ασπρόμαυρη ζωή.

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος για να απομονώνεστε;
Σε ένα καφέ στο Θησείο.

Ο μεγαλύτερος αθηναϊκός φόβος σας;
Η μόλυνση του περιβάλλοντος.

Αγαπημένη σας αθηναϊκή πλατεία;
Πλατεία Βαρνάβα.

O αγαπημένος σας φούρνος;
Ο Ψηλορείτης της κυρίας Άννας στου Ζωγράφου, στην οδό Μαικήνα 78.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας εστιατόριο;
Ροζ Πάνθηρας στο Παγκράτι.

Το αγαπημένο σας βιβλιοπωλείο;
Το Booktique της Φανής στην Πατριάρχου Ιωακείμ 21.

Ένα επίθετο που χαρακτηρίζει ακριβώς τους Αθηναίους;
Αααα, πολλά, εξαρτάται πού κυκλοφορείς...

Ένα επίθετο που δεν ταιριάζει καθόλου στους Αθηναίους;
Ήρεμοι, ήσυχοι, χαλαροί.

Ποιο είναι το πρώτο αθηναϊκό στιγμιότυπο που θυμάστε;
Η οδός Πατησίων και στο βάθος της να φαίνεται η Ακρόπολη. Συνταράχτηκα όταν το είδα.

Πώς φαντάζεστε την Αθήνα σε 50 χρόνια;
Στα όνειρά μου καταπράσινη, ανθρώπινη, μοντέρνα, φιλική. Στην πραγματικότητα φοβάμαι απάνθρωπη και σε ξεπεσμό. Ελπίζω να διαψευσθώ.

Ποιος σκηνοθέτης θα θέλατε να γυρίσει μία ταινία για την Αθήνα;
Ο Γιώργος Λάνθιμος.

Ποιος Αθηναίος θα γινόταν ο καλύτερος πρωθυπουργός της χώρας;
Πρωθυπουργό άξιο για τη χώρα μας θα ευχόμουν να είχαμε τον Ανδρέα Παχατουρίδη, τον δήμαρχο Περιστερίου. Το έργο του είναι σπουδαίο, ξέρει να διοικεί και να είναι κοντά στον απλό άνθρωπο. Εκλέγεται από το 2002 συνεχώς. Είναι υπεράνω κομμάτων και έχει φίλους σε όλες τις πολιτικές παρατάξεις.

Η πιο τυπική αθηναϊκή ταινία που έχετε δει;
«Το μικρό ψάρι» του Γιάννη Οικονομίδη, όπου συμμετείχα κιόλας παίζοντας την γυναίκα ενός μαφιόζου. Είναι μια ταινία που απεικόνιζε την Αθήνα του περιθωρίου, μια πόλη που νομίζουμε ότι δεν υπάρχει, αλλά πλέον βλέπουμε ότι υπάρχει όλο και πιο έντονα.

Αν η Αθήνα ήταν ένα πρόσωπο, ποιο θα ήταν αυτό;
Θα ήθελα να ήταν της θεάς Αθηνάς, με ό,τι ιδιότητα την χαρακτηρίζει: τη σοφία, την δικαιοσύνη, το κάλλος.

Τι θα πρωτοδείχνατε στην πόλη (εκτός από την Ακρόπολη) σε έναν ξένο καλεσμένο σας;
Θα τον τριγυρνούσα στα σοκάκια του Ψυρρή και σε παραθαλάσσιες μικρές ταβέρνες –αυτό που αποκαλώ «primitive culture».

Μια συναυλία που δεν θα ξεχάσετε ποτέ;
Το «Άξιον Εστί» στο Λυκαβηττό με τον Μίκη Θεοδωράκη να διευθύνει, με τον βαρύτονο Ανδρέα Κουλουμπή, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και αφηγητή τον Μάνο Κατράκη. Σε μια γωνιά της σκηνής, 18χρονο κορίτσι τότε, βρισκόμουν κι εγώ ως μέλος της χορωδίας της Τερψιχόρης Παπαστεφάνου.

Ποιος μουσικός δικαιούται να γράψει το σάουντρακ της Αθήνας;
Σίγουρα ο Βαγγέλης Παπαθανασίου γιατί η μουσική του έχει κάτι το υπέροχα ηρωικό και ο Μάνος Χατζιδάκις γιατί οι μελωδίες του φέρουν μέσα τους όλο τον αισθησιασμό αυτής της πόλης.

Ο αγαπημένος σας περίπατος;
Από το Κολωνάκι, όπου ζω, προς το Θησείο, διανύοντας όλη την Ερμού και το Μοναστηράκι.

Αγαπημένη διαδρομή με το αυτοκίνητο;
Η αυτοκινητάδα ως το Σούνιο, συνήθως πολύ πρωί για να δω την ανατολή του ήλιου στον ναό. Πηγαίνω συχνά κάνοντας τον κύκλο: κατευθύνομαι από τη Λεωφόρο Λαυρίου προς το Λαύριο και μετά επιστρέφω από την παραλιακή στην Αθήνα.

Η καλύτερη θέα;
Το άνοιγμα προς την Ακρόπολη από το σπίτι του Μίκη Θεοδωράκη. Όταν, δε, έχει ολόγιομο φεγγάρι….

Τι σας ζορίζει;
Με ζορίζει πάρα πολύ το κυκλοφοριακό. Είναι εφιαλτικό να προσπαθείς να βρίσκεσαι σε μια συνάντηση στην ώρα σου και να μην ξέρεις ποτέ αν θα τα καταφέρεις.

Τι σας χαλαρώνει;
Οι πρωινοί περίπατοι και να «γεμίζω» ήλιο καθισμένη σε ένα ήσυχο αθηναϊκό καφέ.