Ένα πρωινό στον κοινωνικό λαχανόκηπο της Πετρούπολης

Νιώθω την επιθυμία να βγάλω τα παπούτσια και να περιπλανιέμαι ξυπόλυτη. Να νιώθω το υγρό χώμα στα πόδια μου αυτή την παγωμένη χειμωνιάτικη μέρα. Ακολουθώ την Πηνελόπη Κάππου, τη συνταξιούχο εκπαιδευτικό, που ενώ με οδηγεί στο αγροτεμάχιο που της κληρώθηκε στον Κοινωνικό Βιολογικό Λαχανόκηπο της Πετρούπολης, μου διηγείται την πρώτη φορά που έπιασε τσαπί στα χέρια της και άρχισε να σκάβει το χώμα για να φυτέψει τα πρώτα της λαχανικά.

Όπως οι περισσότεροι από μας έτσι και η Πηνελόπη ζει σε ένα διαμέρισμα χωρίς κήπο. Ο κοινωνικός λαχανόκηπος λοιπόν, ήταν το μέρος που έψαχνε χωρίς να το ξέρει. «Μας δίνει ζωή» μου λέει «είναι ό,τι πιο ωραίο μπορούσε να κάνει ο Δήμος για μας».

Ο Δήμος Πετρούπολης ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση της «Οργάνωσης Γη», παραχώρησε περίπου 30 στρέμματα σε κεντρικό σημείο του Δήμου και με την τεχνογνωσία των ανθρώπων της Οργάνωσης, αλλά και την οικονομική στήριξη του Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση, ο λαχανόκηπος αποτελεί σήμερα για την Πετρούπολη όχι μόνο σημείο αναφοράς για τους κατοίκους και την αστική βιολογική καλλιέργεια, αλλά και ένα παράδειγμα προς μίμηση για τους υπόλοιπους Δήμους της Αττικής.

«Η συνεργασία μεταξύ της “Οργάνωσης Γη”, του Δήμου Πετρούπολης, του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση και της Περιφέρειας Αττικής, αποτελεί ένα ζωντανό παράδειγμα του πως οι συνεργασίες μπορούν να ανθίσουν και να προσφέρουν αληθινές λύσεις για πιο βιώσιμες κοινότητες» λέει ο Αλέξης Γαληνός, Γενικός Διευθυντής της «Οργάνωσης Γη» και προσθέτει: «Είμαστε υπερήφανοι για τον Κοινωνικό Βιολογικό Λαχανόκηπο Πετρούπολης, ένα έργο που επιβεβαιώνει τη δύναμη της κοινότητας και της επαφής με τη γη. Η ανανέωση της υποστήριξης και η προοπτική επέκτασης του μοντέλου σε άλλους Δήμους μας γεμίζει με αισιοδοξία για το μέλλον».

Τον Μάρτιο του 2023, ο Δήμος Πετρούπολης παραχώρησε την έκταση για να γίνει ο λαχανόκηπος και η «Οργάνωση Γη» ξεκίνησε τη διαβούλευση με του κατοίκους. Μέχρι τον Ιούνιο ο εγκαταλελειμμένος χώρος των 30 στρεμμάτων πήρε νέα ζωή και νέα δυναμική. Η έκταση, αφού αποκαταστάθηκε και εμπλουτίστηκε με 20 τόνους κομπόστ που προσέφερε η Περιφέρεια Αττικής, χωρίστηκε σε 40 αγροτεμάχια που μοιράστηκαν σε οικογένειες με κοινωνικά κριτήρια, ενώ ένα αγροτεμάχιο είναι προορισμένο για επισκέψεις σχολείων και εκπαίδευση των μαθητών. Επιπλέον, στον δημόσιο χώρο του κοινωνικού λαχανόκηπου υπάρχουν φαρμακευτικά βότανα και φυτά, ενώ σε λίγο καιρό θα συμπεριληφθεί και φυτώριο.

Ωστόσο, δεν είναι μόνο τα παιδιά που χρειάζονται εκπαίδευση για την καλλιέργεια της τροφής. Οι περισσότεροι άνθρωποι στις πόλεις δεν γνωρίζουν πώς να φυτέψουν και φυσικά δεν είναι εύκολο να μάθουν μόνοι τους. Ο Γιώργος Ξεπαπαδάκος, Υπεύθυνος λειτουργίας του Κέντρου της Γης (της Οργάνωσης Γη) και έμπειρος βιοκαλλιεργητής, ήταν από την αρχή της λειτουργίας του λαχανόκηπου έτοιμος να μοιραστεί χρήσιμες συμβουλές με τους δημότες. «Από την αρχή θέσαμε τις αρχές της βιοκαλλιέργειας. Φτιάχνουμε τα δικά μας ιδιοσκευάσματα (για παράδειγμα για τις κάμπιες βάζουμε στάχτη και για τα σαλιγκάρια πριονίδι) χρησιμοποιούμε κομπόστ, καθόλου φυτοφάρμακα και χημικά για να είναι υγιές το έδαφος ώστε και τα λαχανικά μας να είναι υγιεινά» θα μου πει, ενώ θα μοιραστεί και άλλα μυστικά για το ταπεινό χώμα που μας παρέχει τόσα πολλά οφέλη που ούτε καν περνούν από το μυαλό μας.

Οι κάτοικοι της Πετρούπολης δεν πρόκειται φυσικά να αντικαταστήσουν όλα τα λαχανικά που αγοράζουν, αφού ένα μέρος της συγκομιδής τους το προσφέρουν στις κοινωνικές δομές του Δήμου και στα συσσίτια της εκκλησίας, ωστόσο έχουν ήδη κατανοήσει πόσο σημαντική είναι η φύση για την επιβίωσή μας και την καταστροφή που προκαλούμε από τις εντατικές καλλιέργειες. Έχουν καταλάβει τι σημαίνει να χάνεις την καλλιέργεια από έναν παγετό ή από ένα παράσιτο που θα χτυπήσει, ενώ έχουν γίνει πιο συνειδητοί και ενημερωμένοι καταναλωτές. Παράλληλα τα παιδιά με τα εργαστήρια βιωματικής εκπαίδευσης μαθαίνουν την αξία της σωστής διατροφής και τα οφέλη ενός βιώσιμου τρόπου ζωής. Άλλωστε, όπως λέει και ο Δημοτικός Σύμβουλος Φώτης Χριστόπουλος «Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να κρατήσουμε μια φλέβα ανοιχτή γι’ αυτά τα παιδιά…».