Η Μάρθα Φριντζήλα μας ξεναγεί στη δική της Αθήνα

«Το Kubara Project είναι ουσιαστικά το σίκουελ της σειράς που ονομάζεται “Kubara Project- the magical mystery tour”. Η κουμπάρα είμαι εγώ, και αυτές οι συναυλίες είναι κάπως σαν τις μουσικές  περιπέτειές μου παρέα με τους σούπερ ήρωες που έχω για μουσικούς. Φέτος, το Kubara Project παρουσιάζει στο κοινό μια σειρά τραγουδιών που παίζουμε στα λάιβ και τις εμφανίσεις μας,  τραγούδια από την δισκογραφία μου, ινδοπρεπή του ’60, πειραγμένα παραδοσιακά, άγνωστα ρεμπέτικα, δικές μας πρωτότυπες συνθέσεις, και πολύ αυτοσχεδιασμό. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει και αριστουργήματα παγκοσμίου φήμης. Τα τραγούδια περνάνε από μέσα μας για να συνεχίσουν το ταξίδι τους μέσα στο χρόνο. Σ’ αυτό το εφήμερο κατάλυμα που τους παραχωρούμε αφήνουν κάτι. Κι αυτό μας κάνει πιο πλούσιους και πιο όμορφους» σχολιάζει η Μάρθα Φριντζήλα για τη μουσική παράσταση που έρχεται τις Δευτέρες 4, 11, 18 Δεκεμβρίου στο Κύτταρο.

Δοκιμασμένο εδώ και 20 χρόνια σε συναυλίες και περιοδείες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, το «Kubara Project» παρουσιάζεται στο κοινό με τον αυθορμητισμό της πρώτης φοράς. Στo soundtrack της μουσικής παράστασης της Μάρθας Φριντζήλα και των Kubara Project ακούγονται τραγούδια των σπουδαιότερων Ελλήνων και ξένων συνθετών των δύο τελευταίων αιώνων, καθώς και παραδοσιακά τραγούδια της Ελλάδας και του κόσμου. Μαζί της παίζουν ο Αντώνης Μαράτος (μπάσο), ο Κώστας Νικολόπουλος (κιθάρες), ο Παναγιώτης Τσεβάς (πιάνο, ακορντεόν), ο Βασίλης Μαντζούκης (τύμπανα, κιθάρα), ο Βασίλης Παναγιωτόπουλος (τρομπόνι). Τον σχεδιασμό ήχου επιμελείται ο Γιάννης Παξεβάνης και τον σχεδιασμό φωτισμού ο Περικλής Μαθιέλης. Πριν της live εμφανίσεις της, η Μάρθα Φριντζήλα μας απάντησε για τη σχέση της με την πόλη.

Τα 3 πράγματα που σου αρέσουν περισσότερο στην πόλη…
Ο ουρανός, οι νεραντζιές και τα αδέσποτα.

Τα 3 πράγματα που αν έλειπαν θα έκαναν την Αθήνα λίγο ομορφότερη…
Τα αυτοκίνητα, τα μηχανάκια και οι άνθρωποι.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν ήσουν δήμαρχος για μια μέρα;
Βόλτα στο πρώτο νεκροταφείο.

Η πρώτη δουλειά που έκανες στην Αθήνα…
Σερβιτόρα στον Ένοικο στην Καλλιδρομίου.

Το πρώτο σου διαμέρισμα στην Αθήνα;
Οδός Δικαιάρχου στο Μετς, 100 τετραγωνικά. Με συγκάτοικο τον Θοδωρή Ευστρατιάδη.

Πού ζεις τώρα;
Ζω στο Ίλιον, στο σπίτι που έφτιαξε ο μπαμπάς μου για τις κόρες του. Το διάλεξα γιατί κουράστηκα να ζω στο κέντρο, κουράστηκα να μένω στον χώρο που δουλεύω, έχω ανάγκη τον ήλιο και την ησυχία και γιατί το έφτιαξε ο μπαμπάς μου για τις κόρες του.

Η πιο τρελή αθηναϊκή ιστορία που έχεις ακούσει / ζήσει…
Ένας δήμαρχος ξόδεψε 13 εκατομμύρια για να μετατρέψει το κέντρο σε εργοτάξιο, γέμισε τους δρόμους μεταλλικές μπανιέρες με ουασινγκτόνιες και άλλα φυτά και τα άφησε να πεθάνουν αργά. Μετά παραδέχτηκε πως ήταν λάθος και πήγε διακοπές.

Ο αγαπημένος σου αθηναϊκός ήχος / θόρυβος;
Το απορριμματοφόρο τα χαράματα.

Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον Αθηναίο;
Ο έρωτας που σε τυφλώνει και δεν βλέπεις τα ελαττώματα της αγαπημένης.

Πού αλλού θα μπορούσες/ήθελες να ζήσεις στην Ελλάδα;
Στην Ελευσίνα.

Το καλύτερο σύνθημα που έχεις δει σε αθηναϊκό τοίχο.
Κίνδυνος – θάνατος. Γάτες παντού.

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος για να απομονώνεσαι στην Αθήνα;
Το Baumstrasse.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου εστιατόριο στην Αθήνα;
Το Δίπορτο και ο Θεσσαλός.

Ο μεγαλύτερος αθηναϊκός φόβος σου;
Το μετρό.

Αγαπημένη σου αθηναϊκή πλατεία;
Η πλατεία Κουμουνδούρου. Εκεί έκανε τέρμα το 880 που έπαιρνα για να πάω στην Ελευσίνα. Κι εκεί, το 1992 νομίζω, άκουσα το τραγούδι ενός Κούρδου πρόσφυγα ανεβασμένου σε ένα βουνό από ρούχα, καταχείμωνο. Γύρω του ήταν μαζεμένοι δεκάδες συμπατριώτες του που σιγοτραγουδούσαν μαζί του κι έκλαιγαν. Κάθισα πολλή ώρα μαζί τους. Μου πρόσφεραν τσάι.

Σε ποιες πόλεις του εξωτερικού έχεις ζήσει; Ένα μειονέκτημα και ένα πλεονέκτημά τους σε σχέση με την Αθήνα;
Το μεγαλύτερο διάστημα που έχω ζήσει στο εξωτερικό είναι δυο φορές από τέσσερις μήνες στην Νέα Υόρκη, και δυο φορές από τρεις μήνες στο Νιου Τζέρσεϊ. Ήταν τέλεια για να μένεις για λίγο. Ωραίοι δρόμοι, ευγενικοί άνθρωποι, καλές συγκοινωνίες. Μόνο που οπλοφορούν. Επίσης, μιλάνε αμερικάνικα.

Το αγαπημένο σου αθηναϊκό σινεμά, θέατρο, βιβλιοπωλείο, συναυλιακός χώρος;
Αγαπώ το Τριανόν το χειμώνα και το Όασις το καλοκαίρι. Το αγαπημένο μου θέατρο είναι το Baumstrasse και το θέατρο Λυκαβηττού. Το βιβλιοπωλείο που επισκέπτομαι συχνότερα είναι η Πολιτεία. Αγαπημένος συναυλιακός χώρος είναι το Κύτταρο και το θέατρο Βράχων.

Ένα επίθετο που χαρακτηρίζει ακριβώς τους Αθηναίους.
Είναι λίγο σαν παρεξηγημένοι πάντα οι Αθηναίοι.

Ένα επίθετο που δεν ταιριάζει καθόλου στους Αθηναίους.
Πρόσχαροι.

Ποιο είναι το πρώτο αθηναϊκό στιγμιότυπο που θυμάσαι;
Στο Μινιόν, Χριστούγεννα, είχα δει μια φάτνη με φιγούρες σε φυσικό μέγεθος που κουνούσαν το κεφάλι και τα χέρια τους.

Πώς φαντάζεσαι την Αθήνα σε 50 χρόνια;
Ένα μεγάλο παζάρι γεμάτο τουρίστες, ταβερνάκια και ενοικιαζόμενα.

Τι σου λείπει από την Αθήνα της παιδικής σου ηλικίας;
Το Μινιόν.

«Αθηναϊκές» λέξεις που δεν υπάρχουν πια;
Ζουρφίξ και Μπενμίξ.

Ποιος σκηνοθέτης θα ήθελες να γυρίσει μία ταινία για την Αθήνα;
O Αμπάς Κιαροστάμι.

Ποιος Αθηναίος θα γινόταν ο καλύτερος πρωθυπουργός της χώρας;
Η Πάολα Ρεβενιώτη.

Η πιο τυπική αθηναϊκή ταινία που έχεις δει;
Η «Συνοικία το Όνειρο» και οι «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου».

Αν η Αθήνα ήταν ένα πρόσωπο, ποιο θα ήταν αυτό;
Η Ντόρα Μπακογιάννη όπως είναι τώρα.

Τι θα πρωτοέδειχνες στην πόλη σε έναν ξένο καλεσμένο σου;
Το γαλακτοπωλείο Η Στάνη στην Ομόνοια.

Μια συναυλία στην Αθήνα που δεν θα ξεχάσεις ποτέ.
The Cure στο Rock in Athens το 1985. Ήμουν 13 χρονών και πήγα μόνη μου από την Ελευσίνα ντυμένη και βαμμένη σαν τον Robert Smith. Μετά την συναυλία περίμενα να πάει 5 το πρωί για να πάρω το λεωφορείο της επιστροφής ντυμένη και βαμμένη σαν τον Robert Smith.

Ποιος μουσικός δικαιούται να γράψει το σάουντρακ της Αθήνας;
Η Λένα Πλάτωνος.

Ο αγαπημένος σου περίπατος στην Αθήνα;
Ακαδημία Πλάτωνος.

Αγαπημένη διαδρομή με το αυτοκίνητο στην Αθήνα;
Δεν οδηγώ αλλά μου αρέσει η Συγγρού προς Πειραιά.

Η καλύτερη θέα στην Αθήνα;
Από το Αστεροσκοπείο.

Τι σε ζορίζει και τι σε χαλαρώνει στην Αθήνα;
Τα πάντα.