Ο Ρένος Χαραλαμπίδης μας ξεναγεί στη δική του Αθήνα

Πήρε την πόλη στην κινηματογραφική του αγκαλιά, εστιάζοντας τον φακό του στον μοναχικό πυρήνα της Αθήνας. Και ίσως αυτό που συμβαίνει κάθε φορά που προβάλλονται οι ταινίες του στα σινεμά είναι το «ευχαριστώ» της Αθήνας. Λίγο πριν τα «Τέσσερα Μαύρα Κουστούμια» παρουσιαστούν ως μουσικό happening στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, την Παρασκευή 20 Μαΐου, στις 20.30, στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος, ο Ρένος Χαραλαμπίδης απαντά για τη σχέση του με την πόλη από τα παιδικά του χρόνια μέχρι σήμερα.

Τα 3 πράγματα που σου αρέσουν περισσότερο στην πόλη…
Η πόλη μοσχοβολάει την άνοιξη. Και δεν μιλάω μόνο για τις νεραντζιές του κέντρου αλλά για φυτά και δέντρα που τα περνάς απαρατήρητα. Το τελεφερίκ του Λυκαβηττού. Πολυτέλεια! Η ζωή στις ταράτσες.

Τα 3 πράγματα που αν έλειπαν θα έκαναν την Αθήνα λίγο ομορφότερη…
Η ακαταστασία στις ταράτσες. Δεν εννοώ τις κεραίες που τις λατρεύω, αλλά ξεχασμένα μπουρί κτλ. Τα δέντρα που κρύβουν τον ναό του Θησείου. Το τουρλουμπούκι στα δήθεν γκράφιτι.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν ήσουν δήμαρχος για μια μέρα;
Θα έφερνα στην επιφάνεια τον ντροπαλό ποταμό Ιλισό.

Η πρώτη δουλειά που έκανες στην Αθήνα…
Πορτιέρης στον Κούκο. Απέναντι από το κολυμβητήριο στο Μετς. Έριξα πόρτα στον Nick Cave. Με συγχωρώ. Τότε ούτε η μάνα του ήξερε ότι ασχολείται με την μουσική.  

Το πρώτο σου διαμέρισμα στην Αθήνα;
Δώμα στου Ζωγράφου. 18 τετραγωνικά. Εκεί γύρισα την πρώτη μου ταινία το «No Budget Story».

Πού ζεις τώρα;
Ζω στου Ζωγράφου. Στρατηγικό σημείο. Και με καλλιτεχνικό όνομα.

Η πιο τρελή αθηναϊκή ιστορία που έχεις ακούσει / ζήσει…
Μονόλογοι μοναχικών Αθηναίων στους Εύζωνες.

Ο αγαπημένος σου αθηναϊκός ήχος / θόρυβος…
Ο ήχος του Ηριδανού στον Εθνικό Κήπο.

Τι είναι αυτό που κάνει κάποιον Αθηναίο;
Αθηναίος είναι αυτός που θεωρεί την Αθήνα μοίρα του.

Πού αλλού θα μπορούσες/ήθελες να ζήσεις στην Ελλάδα;
Θα ήθελα να ζήσω κάπου με πολύ κρύο. Νευροκόπι ας πούμε. Με συγκεντρώνει.

Το καλύτερο σύνθημα που έχεις δει σε αθηναϊκό τοίχο;
«Δεν γαμιέται… εγώ».

Ποιο είναι το καλύτερο μέρος για να απομονώνεσαι στην Αθήνα;
Στη μοναδική όχθη του Ιλισού στην Καλλιρόης. Στην Αγία Φωτεινή.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου εστιατόριο στην Αθήνα;
Δυστυχώς έκλεισε μετά από 60 χρόνια λειτουργίας. Ο «Κρίνος» στην Κολοκοτρώνη. Απέναντι από το γραφείο του θρυλικού σκηνοθέτη Γιώργου Τζαβέλα.

Ο μεγαλύτερος αθηναϊκός φόβος σου;
Πως θα ξανάρθει το νέφος.

Αγαπημένη σου αθηναϊκή πλατεία;
Η πλατεία Προσκόπων.

Σε ποιες πόλεις του εξωτερικού έχεις ζήσει;
Νέα Υόρκη. Βερολίνο. Λος Άντζελες.

Ένα μειονέκτημα και ένα πλεονέκτημά τους σε σχέση με την Αθήνα;
Η Νέα Υόρκη υπερέχει στην ποικιλία των μουσείων αλλά μειονεκτεί στις καλλιτεχνικές κινηματογραφικές αίθουσες προβολής. Το Βερολίνο υπερέχει σε στιλ στο ντύσιμο αλλά μειονεκτεί στον καιρό. Το Λος Άντζελες με απογοήτευσε συνολικά. Εκτός από τον Ειρηνικό ωκεανό.

Το αγαπημένο σου αθηναϊκό σινεμά / θέατρο / βιβλιοπωλείο / συναυλιακός χώρος…
Σινέ ΑΛΕΚΑ, Ζωγράφου. Θέατρο Τέχνης στην Πλάκα. Βιβλιοπωλείο Ιανός. Και σχετικά με τον συναυλιακό χώρο ανυπομονώ να επαναλειτουργήσει το Θέατρο του Λυκαβηττού. Εκεί που στην εφηβεία μου μεσουράνησα σαν λαθρακουστής (τζαμπατζής δηλαδή).

Ένα επίθετο που χαρακτηρίζει ακριβώς τους Αθηναίους;
Ανοιχτοί.

Ένα επίθετο που δεν ταιριάζει καθόλου στους Αθηναίους;
Εσωστρεφείς.

Ποιο είναι το πρώτο αθηναϊκό στιγμιότυπο που θυμάσαι;
Να έχω χαθεί στην πλατεία Συντάγματος και η μητέρα μου μυστικά να με φωτογραφίζει με έναν πλανόδιο φωτογράφο. Περίπου 2 χρόνων. Φορούσα ένα υπέροχο άσπρο παλτουδάκι. Άρχισα να τρέχω μακριά από τη μαμά μου με αυτοπεποίθηση. Αυτή με άφησε και είπε στον πλανόδιο φωτογράφο να οπλίσει την κάμερα. Όταν λίγα μέτρα πιο κάτω χάθηκα και άρχισα να κλαίω όλα ήταν έτοιμα για την λήψη. Για να θυμάμαι την πρώτη φορά που ανέλαβα μια ευθύνη.

Πώς φαντάζεσαι την Αθήνα σε 50 χρόνια;
Ακόμα πιο υπέροχη. Θα έχει βρει ακόμα περισσότερο τον κοσμοπολίτικο εαυτό της.

Τι σου λείπει από την Αθήνα της παιδικής σου ηλικίας;
Η σιωπή τη νύχτα. Τότε που η τηλεόραση έκλεινε στις 12:00 και τα μεσάνυχτα ήταν απόκοσμα. Μπορούσες να ακούσεις μόνο κρατικό ραδιόφωνο. Μια υπέρλαμπρη νύχτα για εφήβους ποιητές. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας ’80.

Ποιος σκηνοθέτης θα ήθελες να γυρίσει μία ταινία για την Αθήνα;
Ο Κουροσάβα. Θα αποκάλυπτε τον ονειρικό χαρακτήρα της πόλης.

Ποιος Αθηναίος θα γινόταν ο καλύτερος πρωθυπουργός της χώρας;
Δεν το έχω σκεφτεί. Ίσως ο Ηρώδης ο Αττικός. Ένα ωδείο έφτιαξε πριν 2.000 χρόνια και ακόμα λειτουργεί. Άρα ξέρει από μεγάλα έργα!

Η πιο τυπική αθηναϊκή ταινία που έχεις δει;
«Συνέβη στην Αθήνα»

Αν η Αθήνα ήταν ένα πρόσωπο, ποιο θα ήταν αυτό;
Μα ποιο άλλο; Το πρόσωπο της θεάς Αθηνάς στο κλασικό άγαλμα του Φειδία.

Τι θα πρωτοέδειχνες στην πόλη σε έναν ξένο καλεσμένο σου;
Θα ξεκίναγα από μια συνοικιακή ΕΒΓΑ.

Μια συναυλία στην Αθήνα που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
Του Nick Cave στον Λυκαβηττό. Στα μέσα του ‘90. Έναν χρόνο μετά αφού του είχα ρίξει πόρτα στον Κούκο.

Ποιος μουσικός δικαιούται να γράψει το σάουντρακ της Αθήνας;
Το παρελθόν έχει τους δικούς του. Το παρόν της Αθήνας είναι προς αναζήτηση του μουσικού της αφηγητή. Πολλοί άξιοι έχουν σηκώσει την μπακέτα. Αναμένουμε!

Ο αγαπημένος σου περίπατος στην Αθήνα;
Έχει αρχίσει να κόβω βόλτες στα πέριξ της Ομόνοιας. Μια κάποτε ένδοξη γειτονιά που έχει και πάλι αρχίσει να βρίσκει το φως της. Χαρτογραφώ παλιές κινηματογραφικές αίθουσες που αρκετές δεκαετίες το έχουν γυρίσει στο πορνό. Σχεδιάζω την αποτσοντοποίηση της Ομόνοιας.

Αγαπημένη διαδρομή με το αυτοκίνητο στην Αθήνα;
Η άνοδος και κάθοδος στα Τουρκοβούνια.

Η καλύτερη θέα στην Αθήνα;
Υποθέτω από την ταράτσα του μοναδικού μας ουρανοξύστη. Δεν έχω πάει ποτέ. Ίσως η τελευταία απάτητη αθηναϊκή κορυφή.

Τι σε ζορίζει και τι σε χαλαρώνει στην Αθήνα;
Με ζορίζει ο χαζοτσαμπουκάς των αλλοπρόσαλλων οδηγών με υπερεγώ. Με χαλαρώνουν κάτι ξεχασμένα σιντριβάνια που ακόμα το παλεύουν.