Χριστούγεννα στο ΚΠΙΣΝ: οι φωτεινές εγκαταστάσεις στο Πάρκο Σταύρος Νιάρχος
Ένας ουρανός γεμάτος «πυγολαμπίδες», μονοπάτια που πλημμυρίζουν με χρώμα στο πέρασμά μας, ένα διαφορετικό φανάρι που μας δείχνει το δρόμο αλλά συνομιλεί και με τον αέρα, φωτεινά αγρογλυφικά που ανάβουν άξαφνα μέσα στους κήπους. Έχουν και φέτος πολύ φως, χρώμα και τέχνη οι γιορτινοί περίπατοι στο Πάρκο του ΚΠΙΣΝ. Μέχρι και ανήμερα των… Φώτων, τέσσερις φωτεινές εγκαταστάσεις ξένων και Ελλήνων δημιουργών θα συντροφεύουν τις διαδρομές μας στον Θόλο, το Ξέφωτο, τον Πευκώνα και τα Φυτεμένα Δώματα σ’ ένα σκηνικό που Χριστούγεννα μυρίζει.
Το Aqueous της JenLewin
Επιτρέπετε να αγγίζετε, επιβάλλεται να περπατάτε στις διαδρομές σαν «σαλιγκάρια» που ξεφύτρωσαν στο ξέφωτο, ειδικά αν υπάρχουν και πιτσιρίκια στην παρέα. Δυο χρόνια αφότου μας είχε συστήσει τη γλυπτή «Πισίνα» της, η Αμερικανίδα γλύπτρια Jen Lewin επιστρέφει στο πάρκο για να «λούσει» με χρώμα τα βήματά μας. Η εγκατάστασή της με τίτλο Aqueous αποτελείται από διαδοχικές διαδραστικές πλατφόρμες με φώτα LED που σχηματίζουν φωτεινά μονοπάτια. Στη διάρκεια της ημέρας, το γλυπτό αλλάζει χρώματα και παραστάσεις αντικατοπτρίζοντας τον ουρανό, ενώ τη νύχτα ακτινοβολεί σε πλήρη φωτεινή διάδραση με τις κινήσεις των επισκεπτών. Εμπνευσμένο από τη συμμετρία των φυσικών συστημάτων, το Aqueous είναι ένα από τα πρώτα γλυπτά επαναλαμβανόμενου μοτίβου που έχουν κατασκευαστεί σε τέτοια κλίμακα, από μια καλλιτέχνιδα που στην 25ετή διαδρομή της επιμένει να εστιάζει στον δημόσιο χώρο και να ενθαρρύνει το παιχνίδι του θεατή με το έργο τέχνης συνδέοντας τη φύση με την τεχνολογία.
Living Lantern τωνNΕΟΝκαι Frankie Boyle Studio
Σείεται στο άγγιγμα του ανέμου κι αλλάζει χρώματα δείχνοντάς μας τον δρόμο για τον πευκώνα. Είναι ένα τεράστιο Ζωντανό Φανάρι που ταξίδεψε στο πάρκο από τη Βρετανία για να μας κάνει να κόψουμε ταχύτητα, να σταθούμε πλάι του και ν’ αφουγκραστούμε τον τόπο γύρω μας και τον εαυτό μας. Για τους δημιουργούς του «αντιπροσωπεύει τη δεκτικότητα της ανθρωπότητας και την ικανότητά μας να προσαρμοζόμαστε και να συνεργαζόμαστε όταν αντιμετωπίζουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις». Το LivingLantern υπογράφουν η NΕΟΝ, μια καλλιτεχνική ομάδα που ειδικεύεται στα site specific έργα στο πεδίο μεταξύ τέχνης, αρχιτεκτονικής και ντιζάιν και η καλλιτέχνης Frankie Boyle, η οποία δουλεύει με το φως εξερευνώντας το φαινόμενο παραγωγής και έκλυσής του από ζωντανούς οργανισμούς.
Firefly Field του Studio Toer
Γέμισε ο τόπος με πυγολαμπίδες; Αυτή την μοναδική αίσθηση της σύνδεσης με τη φύση που σε πλημμυρίζει όταν νύχτα στην εξοχή τύχει να συναντήσεις ένα σμήνος με πυγολαμπίδες θέλει να ξεκλειδώσει η εγκατάσταση των Ολλανδών Studio Toer. Αντλώντας έμπνευση από τα έντομα που φωσφορίζουν στο σκοτάδι χάρη στη βιοφωταύγεια, ο Castor Bours και ο Wouter Widdersshoven προσάρμοσαν εκατοντάδες αιωρούμενα σημεία φωτός (LED μέσα σε διαφανείς κάψουλες) στον σκελετό του Θόλου. Η εγκατάσταση επανασχεδιάστηκε ειδικά για την παρουσίασή της στο ΚΠΙΣΝ από τους δύο δημιουργούς οι οποίοι έχουν παρουσιάσει τη δουλειά τους σε φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Στο βιογραφικό τους βρίσκει κανείς έργα όπως το Cumulus, μια αυτόνομη ομπρέλα που φουσκώνει και μεταμορφώνεται παίρνοντας το σχήμα σύννεφου με τη βοήθεια της ηλιακής ενέργειας· το Fiet, ένα φωτεινό κινητικό γλυπτό που αντιδρά σε αλλαγές στο περιβάλλον του· και το Shaped by Time, ένα ρολόι που αποκτά μορφή με την πάροδο του χρόνου.
CropCircles των Beforelight
Κι εκεί που ανηφορίζεις προς τον Φάρο διασχίζοντας τα Φυτεμένα Δώματα φωτίζεται ξαφνικά ο τόπος. Φταίει αυτός ο τύπος εκεί ψηλά στον εξώστη του Φάρου που πάτησε το κουμπί κι ενεργοποίησε το γνώριμο κι από περασμένες χρονιές στους επισκέπτες του πάρκου έργο των Beforelight. Μια σειρά από τέλειους φωτεινούς κύκλους ανάβουν μέσα στην βλάστηση για να μας θυμίσουν αγρογλυφικά (cropcircles), να συνομιλήσουν με την αυστηρή γεωμετρία του κτηρίου του ΚΠΙΣΝ και, γιατί όχι, να προκαλέσουν μια μικρή έκπληξη στον ανυποψίαστο διαβάτη.
Τα απογεματινά ηλεκτρονικά πάρτι – θεσμός με την υπογραφή του Plissken Festival επιστρέφουν με μία σεζόν που θα μας δώσει ακόμα περισσότερα από όσα υπόσχεται.
Ανταποκρίσεις από μια πόλη που χορεύει ακόμα: Ίσως υπερβολή που περπατάω τόσο δρόμο τέτοια ώρα για να ακούσω τέκνο, αλλά το έχω ανάγκη να χτυπηθώ στο μπάπα μπούπα, που λέει και ο μπαμπάς μου.
Τι δουλειά έχει ένα τροπικό πτηνό στην Αθήνα; Ποια αποστολή ήρθε να εκπληρώσει; Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Έσω έτοιμη. Expect and respect the unexpected!
11°
