Πανελλήνιο: Μέσα στο πιο vintage parking της Αθήνας

Αν έπρεπε να κάνω εικόνα στο μυαλό μου την φράση «αστικός Ευρωπαϊκός νότος» αυτή θα περιλάμβανε το σημείο που ενώνει την Αχιλλέως με την Λεωφόρο Αθηνών, ακριβώς μπροστά από τον θρυλικό σταθμό αυτοκινήτων Πανελλήνιο. Ο υπάλληλος που στέκεται περήφανα στην είσοδο μοιάζει να ανήκει στο πλήρωμα αεροσυνοδών της Ολυμπιακής του 1970 εν ώρα φωτογράφισης. Σχεδόν απέναντι, μια γυναίκα ρομά καλύπτει κάθε μπαλκόνι του σπιτιού της με παπλώματα και κιλίμια για να αεριστούν στον ήλιο. Τα βλέμματά τους καμιά φορά διασταυρώνονται μετά τις κλεφτές ματιές που ρίχνουν αμφότεροι στο καλογυαλισμένο μωβ Singer Vogue του 1964 στην είσοδο του πάρκινγκ. Mια παλιά επιγραφή που υποδεικνύει «Μην εγγίζετε τα ξένα αυτοκίνητα», μια μελωδία από τραγούδι του Στράτου Διονυσίου που ακούγεται στο βάθος κι ένα φλιτζάνι με μισοτελειωμένο ελληνικό που έχει ξεχαστεί πάνω στον πάγκο με τα αξεσουάρ αυτοκινήτων, αναβιώνoυν στην γειτονιά του Μεταξουργείου την αισθητική της δεκαετίας του 1960.

«Ο σταθμός ξεκίνησε το 1958 ως ο πρώτος σταθμός ολοκληρωμένης εξυπηρέτησης. Διέθετε καύσιμα, πλυντήριο, πάρκινγκ καθώς και ένα καφενείο, όλα κάτω από την ίδια στέγη. Τότε ήταν η εποχή που οι πελάτες του ήταν γνωστοί με το όνομά τους, η εξυπηρέτησή τους προσωποποιημένη σύμφωνα με τις επιθυμίες τους και οι συμφωνίες κλείνονταν με το σφίξιμο των χεριών. Λειτούργησε ως οικογενειακή επιχείρηση για τρεις γενιές, άλλαξε χέρια και προστέθηκαν καινούριες υπηρεσίες και μηχανήματα που ήταν απαραίτητο να ακολουθούν τα σύγχρονα μέσα.  Προσπαθήσαμε να δώσουμε νέα πνοή στον ιστορικό σταθμό Πανελλήνιο που για εμάς είναι ορόσημο στην ιστορία της πόλης, προκειμένου όμως να μην αλλοιώσουμε την ιστορία του, οι άνθρωποι του πάρκινγκ θελήσαμε να ζωντανέψουμε μνήμες της παλιάς Αθήνας χρησιμοποιώντας vintage στοιχεία. Ο κόσμος αγκάλιασε την προσπάθειά μας με πολύ αγάπη και ενθουσιασμό.»

Θα μου πει ο Μιχάλης Ομουρτζάνης, υπεύθυνος του σταθμού που με υποδέχεται με συγκεκριμένη περιβολή, ένα κουστούμι ειδική παραγγελία με διακριτικά στο πέτο που υποδεικνύουν την ιδιότητά του. Οι στολές εργασίας όλων των σημερινών υπαλλήλων στο Πανελλήνιο αντιγράφουν πιστά τις αντίστοιχες στολές του 1960 από το χρώμα έως το στυλ. Ο Μιχάλης μου εξηγεί πως για την αντικατάσταση των κουφωμάτων και των επίπλων που χρησιμοποιήθηκαν σε όλο το σταθμό κατά την ανακαίνιση η ομάδα στηρίχτηκε στις παλιές φωτογραφίες που υπήρχαν στο αρχείο του σταθμού.

«Κατασκευάσαμε τα κουφώματα όπως ήταν εκείνη την εποχή, με μόνη διαφορά τα διπλά τζάμια για λόγους θερμομόνωσης και ηχομόνωσης. Την κατασκευή των μωσαϊκών δαπέδων που μεσουρανούσαν εκείνη την περίοδο, ανέλαβε συνεργείο με τεχνίτες που εξειδικεύεται στα μωσαϊκά δάπεδα και ακολούθησαν την ίδια ακριβώς παραδοσιακή και αξεπέραστη τεχνική. Στα WC του πάρκινγκ χρησιμοποιήσαμε πλακάκια 15 x 15 εκ., όπως γινόταν στη δεκαετία του 1960-τα προτιμήσαμε σε λευκό και μαύρο χρώμα για να αποφύγουμε διακοσμητικές διαθέσεις. Οι νιπτήρες, οι σαπουνοθήκες, οι χαρτοθήκες…όλα αγοράστηκαν από αποθήκες καταστημάτων ειδών υγιεινής, που είχαν στοκ από παλιά είδη. Τα καινούρια μας έπιπλα έγιναν σε συνεργασία με μικρό εργοστάσιο χειροποίητων επίπλων και τα σχέδια βασίστηκαν σε παλιές φωτογραφίες. Οι καρέκλες, το ψυγείο και όλα τα αντικείμενα διακόσμησης, είναι αυθεντικά παλιά και τα περισσότερα αγοράστηκαν από παλαιοπωλεία και επισκευάστηκαν, όπου αυτό ήταν απαραίτητο! Μπορεί βέβαια το Πανελλήνιο να διατηρεί όλη αυτή την ατμόσφαιρα της Παλιάς Αθήνας αλλά ταυτόχρονα κρατά και σύγχρονη ματιά. Μπάρες προηγμένης τεχνολογίας στην είσοδο, σύστημα παρακολούθησης, σταθμός φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων.»

Στην ταράτσα του σταθμού εκτίθενται 7 κλασσικά αυτοκίνητα της δεκαετίας αυτής, αντίκες που βραβεύτηκαν, σημείωσαν ρεκόρ πωλήσεων, ξεπερνώντας τα στάνταρ της εποχής και για τα οποία όλοι έχουμε ακούσει. Ανάμεσά τους ο θρυλικός σκαραβαίος Beetle, το Ford Cortina Mark I του 1965, η Mercedes Benz  W115 του 1971, η βρετανική Austin Morris 1100 του 1964 και μία Vespa Piaggio της ίδιας χρονιάς. Ο Μιχάλης με ξεναγεί ανάμεσα τους πριν με συνοδεύσει στον καφενέ του πάρκινγκ.

Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν είχα φανταστεί πως ένα πάρκινγκ θα μπορούσε να διαθέτει ένα παραδοσιακό καφενείο στο εσωτερικό του. Τραπεζάκια από μάρμαρο, ξύλινες καρέκλες, ρετρό αφίσες και δίπλα σε μια παλιά ξύλινη τηλεόραση ένα jukebox που παίζει ελληνικούς και ξένους δίσκους της δεκαετίας 1960, συμπληρώνουν το ντεκόρ. «Θες ένα καφεδάκι στη χόβολη μαζί με μαστίχα υποβρύχιο ή μήπως μια βυσσινάδα; Κρατάμε ίδιο το μενού του καφενείου εδώ και 60 χρόνια. Ουζάκι, γλυκό του κουταλιού κεράσι, κουλούρι και κανταΐφι είναι στις επιλογές.»

Aχιλλέως 65, Μεταξουργείο, τηλ 21 0522 3900.