Γιώργος Κουμεντάκης: Το «νησί» μου στην Αθήνα

H αλήθεια είναι πως δυσκολεύομαι να συγκρίνω την Αθήνα με ένα νησί. Καθώς μεγάλωσα στην Κρήτη και έχω περάσει πολλά χρόνια ως μόνιμος κάτοικος της Τήνου, δεν μπορώ καθόλου να δω στην Αθήνα τα χαρακτηριστικά ενός νησιού: τη φύση, τα τοπία, τη θάλασσα. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως δεν πηγαίνω ποτέ στις παραλίες της Αττικής για να κολυμπήσω. 

Εντούτοις, η δική μου βόλτα στην Αθήνα, αυτό που θα ονόμαζα κάπως ανορθόδοξα, το δικό μου «αθηναϊκό νησί», είναι τα μοναδικά μνημεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς στο κέντρο της πόλης. 

Η ιδανική μου βόλτα ξεκινά από το νεκροταφείο του Κεραμεικού, συνεχίζεται στην Αρχαία Αγορά και το βυζαντινό εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων Σολάκη, περνάει από τη Ρωμαϊκή Αγορά και τους Αέρηδες, πιάνει όλη τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, βγαίνει στον Ναό του Ολυμπιείου και καταλήγει στο Καλλιμάρμαρο. Ιδανικές ώρες για αυτή τη βόλτα στην ιστορία είναι οι πρωινές. Συντροφιά της διαδρομής αυτής είναι οι σκέψεις μου. Καθώς βλέπω για χιλιοστή φορά τον ναό του Ηφαίστου, το αρχαίο θέατρο του Διονύσου ή το Ωρολόγιο Ανδρονίκου Κυρρήστου συνειδητοποιώ τις αλλαγές των εποχών, των ανθρώπων, του εαυτού μου. 

Η περσινή μας συναυλία στη Ρωμαϊκή Αγορά με την Ανίτα Ρατσβελισβίλι, καθώς και το φετινό μας Γκαλά Βέρντι στο Καλλιμάρμαρο στις 10 Ιουλίου με την Άννα Νετρέμπκο, την Ανίτα Ρατσβελισβίλι, τον Γιουσίφ Εϊβάζοφ και τον Δημήτρη Πλατανιά, με την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σε μουσική διεύθυνση Φιλίπ Ωγκέν, είναι καρποί των διαδρομών αυτών, αλλά και της σταθερής μου πεποίθησης ότι τα μνημεία του παρελθόντος δεν μπορούν παρά να αποτελούν κομμάτι του ζωντανού μας καθημερινού πολιτισμού και ως εκ τούτου οφείλουμε να τα τιμούμε, να τα αξιοποιούμε και να τα ζούμε σαν μέρος της καθημερινότητάς μας και όχι μόνο ως τουριστικά αξιοθέατα. 

*Ο Γιώργος Κουμεντάκης είναι ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής