Φωτορεπορτάζ: Ο Αλέξανδρος Ριχάρδος αποτύπωσε με εικόνες πώς είναι σήμερα τα παλιά clubs της Αθήνας που φιλοξενούσαν συναυλίες και γράφει για την ιστορία τους.
Την ιδέα για το σημερινό άρθρο-ρεπορτάζ, μου την έδωσε η ανακοίνωση του συναυλιακού χώρου Piraeus Academy ότι κλείνει. Έτσι σκέφτηκα ένα φωτογραφικό άρθρο με τα clubs που στο παρελθόν φιλοξένησαν συναυλίες και δέθηκαν με τις αναμνήσεις μας. Κατ’ αρχάς να διευκρινίσω ορισμένα πράγματα, πριν αρχίσετε να διαβάζεται τις παρακάτω γραμμές. Οι χώροι στους οποίους αναφέρομαι είναι χώροι που φιλοξένησαν ξένες συναυλίες, εκτός δύο clubs που φιλοξένησαν Έλληνες καλλιτέχνες. Όλοι οι χώροι βρίσκονται στην Αθήνα και αφορούν μόνο clubs, εκτός από δύο εξαιρέσεις που θα διαβάσετε ποια είναι πιο κάτω, κι όχι ανοιχτούς ή κλειστούς συναυλιακούς χώρους. Δηλαδή η προβλήτα του ΟΛΠ που το 1996 φιλοξένησε το Rock of Gods όπως και ο περιβάλλων χώρος του Ολυμπιακού Σταδίου που το 2001 φιλοξένησε το Rockwave δεν είναι clubs ή υπόστεγα στο αεροδρόμιο. Μόνο clubs λοιπόν εκτός δύο εξαιρέσεων που θα διαβάστε αμέσως πιο κάτω.
Η βόλτα στην Αθήνα ξεκινάει από την οδό Διδότου στο κέντρο της Αθήνας και το After Dark στην σκηνή του οποίου έπαιξαν μόνο έλληνες καλλιτέχνες και συγκροτήματα. Μικρός αλλά ιστορικός χώρος με προσφορά στην ελληνική μουσική. Το ίδιο ισχύει και για το Lazy στη Λεωφόρο Πεντέλης 1 στα Βριλήσσια που για πολλά χρόνια ήταν ο χώρος για jamming αλλά και συναυλίες με τη μεγάλη κιθάρα στο πεζοδρόμιο. Από την αρχή του καλοκαιριού του 2020, ο ιδιοκτήτης του Σπύρος Δραμητινός βρίσκεται σε διαδικασία αναζήτησης αγοραστή της επιχείρησης και η μόνο συναυλία ξένου συγκροτήματος που θυμάμαι να έγινε είναι αυτή των Ιρλανδών Skid Row στις 27 Μαΐου 2015. Το After Dark και το Lazy είναι τα μόνα clubs του ρεπορτάζ που δεν φιλοξένησαν ξένες συναυλίες.
Ο κινηματογράφος από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 έως και για μια ολόκληρη δεκαετία ήταν ο πλέον συνηθισμένος χώρος συναυλιών των ελληνικών συγκροτημάτων. Μέτριες έως κακές οργανώσεις σε χώρους που δεν είχαν φτιαχτεί για τέτοιου είδους εκδηλώσεις, που όμως αποτέλεσαν φυτώρια μουσικής. Ο κινηματογράφος Άντζελα στο τέρμα της οδού Πατησίων (γωνία με την οδό Ροστάν), φιλοξένησε τον Οκτώβριο του 1990 τις συναυλίες των Sacred Reich, Sanctuary και Fates Warning, προφανώς γιατί ο διοργανωτής δεν εύρισκε άλλο χώρο εκείνες τις ημέρες και δεν θυμάμαι να έγιναν άλλες συναυλίες εκεί. Σήμερα, το ωραίο κτήριο είναι εγκαταλελειμμένο και μόνο στενοχώρια προκαλεί στους παλιούς γείτονες της περιοχής.
Ερχόμενος από το τέρμα Πατησίων προς το κέντρο της Αθήνας, συνάντησα την οδό Κοδριγκτώνος 65 το In Stage, ένα μεγάλο χώρο που φιλοξένησε συναυλίες των Tygers of Pan Tang, Sodom κ.α. Οι … αρχαιοελληνικές κολόνες που βλέπετε, τότε ήταν πιο έντονες και σήμερα η πρόσοψη μοιάζει σαν να έχει κτιστεί. Ο χώρος άλλαξε πολλές χρήσεις, bar, strip club για να καταλήξει στη Χριστιανική Εκκλησία του Θεού, με ό,τι μπορεί να είναι αυτό.
Λίγα στενά πιο κάτω, στην οδό Χέυδεν 34, λίγο πριν την οδό Αχαρνών, μια μικρή πόρτα μού θύμισε έναν από τους πιο ιστορικούς χώρους της Αθήνας, το Rodeo club που από αυτή τη μικρή πόρτα, πέρασαν οι Παύλος Σιδηρόπουλος, Διονύσης Σαββόπουλος, Nektar, Jan Akkerman (κιθαρίστας των Focus), Socrates και δεκάδες άλλοι, γράφοντας ιστορία.
Στην οδό Μάρνης βρίσκεται ο ιστορικότερος χώρος που υπήρξε στην Αθήνα και σε όλη την χώρα. Ο πρώην κινηματογράφος Ρόδον και μετέπειτα αποθήκη της Sanyo και που το Νοέμβριο του 1987 έγινε συναυλιακός χώρος και άνοιξε τις πόρτες του έως και την Κυριακή 29 Μaϊου 2005 (σ.σ σημαδιακή κακή ημέρα!)που εμφανίστηκαν οι James Taylor Quartet. Το Ρόδον Club φιλοξένησε περισσότερες από 1.500 συναυλίες κι εδώ και πολλά χρόνια, ο χώρος στεγάζει το super market AB City.
Στην οδό Καυταντζόγλου 46 στην όμορφη περιοχή των Κάτω Πατησίων βρισκόταν το Γαλάζιο που είχαν μεταφράσει το όνομά του σε Blue Stage, ένας πολυτελής πολυχώρος που είχε φτιάξει ο Βαγγέλης Κονιτόπουλος που εκτός από το club είχε και studio. Εκεί είχαν παίξει οι Jon Oliva’s Pain στις 10 Μαΐου 2008 σε μια πολύ καλή συναυλία. Δεν θυμάμαι αν είχαν γίνει άλλες συναυλίες σε αυτό τον πολύ καλό χώρο, ο οποίος έκλεισε για ένα διάστημα και τα τελευταία χρόνια επανήλθε με το όνομα Cabana όπου μέχρι πρότινος εμφανιζόντουσαν οι Αντύπας και Ζαφείρης Μελάς.
Στην ίδια περιοχή, λίγους δρόμους πιο πέρα, βρίσκεται το ιστορικό κλειστό γήπεδο μπάσκετ του Σπόρτινγκ στην οδό Ηλία Ζερβού 89 στον Άγιο Ελευθέριο στα Πατήσια, που τη δεκαετία του ’70 φιλοξένησε δεκάδες συναυλίες ελληνικών συγκροτημάτων (Poll, Socrates, Πελόμα Μποκιού, Εξαδάκτυλο, Τουρνά και τόσων άλλων). Την Κυριακή 30 Μαρτίου 1980 μπαίνει για τα καλά στην ιστορία των συναυλιών αφού φιλοξένησε τους Police στην πρώτη μεταπολιτευτική συναυλία στη χώρα μας. Έκτοτε έπαιξαν σε ιστορικές βραδιές οι Motorhead, Savatage, Bauhaus, Nick Cave και πολλούς άλλους. Σήμερα ο χώρος εξωτερικά τουλάχιστον φαίνεται εγκαταλελειμμένος κι ελπίζω να μην είναι και μέσα!
Στην Πλατεία Ακαδημίας στην οδό Γαμβέτα 5, η σιδερόφρακτη είσοδος μας θυμίζει το Underworld που στα χρόνια λειτουργίας του, έπαιξαν οι Faster Pussycat, οι Lordie σε μια warming up βραδιά πριν εμφανιστούν στην Eurovision που είχε οργανωθεί στην Αθήνα, οι Medival Steel, Lizzy Borden, oι House Of Lords και πολλοί άλλοι. Εδώ και πολλά χρόνια ο χώρος είναι κλειστός.
Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής 3 υπάρχει ένα μαγαζί που ονομάζεται σήμερα, Tres 3 και παλαιότερα Casablanca, όπου τον Δεκέμβριο του 2008 είχε φιλοξενήσει μια σειρά unplugged συναυλιών με τη χορηγία της Old Holborn. Οι Uriah Heep, o Steven Wilson, o Avin Geffen και ο Κωνσταντίνος Βήτα μας είχαν ένα πολύ καλό τριήμερο. Δεν θυμάμαι στον συγκεκριμένο χώρο να έγιναν άλλες συναυλίες και σήμερα εξακολουθεί να είναι club με ελληνικά ονόματα. Ειδικά για τις unplugged συναυλίες, το μαγαζί είχε ονομαστεί Club 22.
Κάτω από το κέντρο της Αθήνας, στο ποτάμι στη Λ.Κηφισού δίπλα στα ΚΤΕΛ, στεγαζόταν το περίφημο club Άγκάθι που φιλοξένησε το ιστορικό τριήμερο των Manowar τον Απρίλιο του 1994. Σήμερα ο χώρος είναι καλύτερος κι εξακολουθεί να είναι club με ελληνικά τραγούδια.
Ακριβώς δίπλα από το σταθμό του Μοναστηρακίου βρίσκεται η οδός Αγίας Ελεούσης όπου στο Νο 3 για λίγο διάστημα λειτούργησε το Stage Volume One της DiDi Music. Καλός ευρύχωρος χώρος όπου έπαιξαν οι Gamma Ray, Tuxedo Moon, Sepultura, Him με τη συναυλία του Silver Hoyem στις 24 Σεπτεμβρίου 2014 να είναι η τελευταία. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της DiDi Music: «ο χώρος ολοκλήρωσε τη λειτουργία του, διότι η υπεκμισθώτρια εταιρεία δεν τήρησε τις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει απέναντι στην Big Star Promotion παρότι είχαμε ανακαινίσει εξ’ ολοκλήρου το χώρο καθιστώντας τον κατάλληλο για την τέλεση συναυλιών». Μετά ο χώρος λειτούργησε σαν club κι εδώ και λίγα χρόνια είναι κλειστός.
Στην αρχή της Λεωφόρου Βουλιαγμένης, βρισκόταν το Club 22, ένας πολύ μεγάλος χώρος όπου έπαιξαν οι Uriah Heep, Uli Jon Roth, U.F.O., Barclay James Harvest και όσοι άλλοι μου διαφεύγουν. Πολύ καλός χώρος που εξακολουθεί να λειτουργεί σαν κέντρο διασκέδασης με την επωνυμία Central 22.
Στο γκάζι, στην οδό Πειραιώς 117, βρίσκεται το Piraeus Academy που το κλείσιμό του ήταν η αιτία αυτού του άρθρου. Κλασικός σύγχρονος συναυλιακός χώρος που στη σκηνή του έπαιξαν δεκάδες ονόματα όπως Megadeth, Accept, Monster Magnet, Sabaton, Udo, Marky Ramones, Planet of Zeus κ.α. Απέναντι από το Piraeus και σε λίγα λεπτά απόσταση, στην οδό Ελασιδών και Δεκελεών, βρίσκονταν το Bug που στη σκηνή του έπαιξαν πολλά metal ονόματα. Σήμερα στεγάζει το κέντρο διασκέδαση Studio 24.
Το Ark 254 στεγάστηκε πίσω από τις εγκαταστάσεις του Πολιτιστικού Κέντρου Ελληνικός Κόσμος Iδρύματος του Μείζονος Πολιτισμού. Κι αν ο τίτλος ακούγεται βαρύγδουπος, ο χώρος βρισκόταν πίσω από τη Λεωφόρο Πειραιώς Νο 254 στον Ταύρο, σε μια περιοχή που τότε στην καλύτερη περίπτωση έμοιαζε σαν βομβαρδισμένη με ακατάστατα φορτηγά παρκαρισμένα, ανύπαρκτους δρόμους και μηδενικό φωτισμό.
Σίγουρα δεν ήταν club αλλά μια μεγάλη αποθήκη που εξυπηρετούσε τις ανάγκες μιας συναυλίας, αλλά ήθελε πολύ φτιάξιμο. Οι Ten Years After με κιθαρίστα τον Joe Goosch, οι Manfred Mann’s Earth Band με support τους What’s the Buzz και οι Love του Arthur Lee ήταν μερικά από τα λίγα ονόματα που έπαιξαν εκεί, με τον εξωτερικό χώρο να φιλοξενεί τους Dio και τον Eric Sardinas με τους Blues Wire. Στη φωτό βλέπετε το πίσω μέρος της αποθήκης καθώς η πρόσβαση εκεί δεν είναι εύκολη.
Δύο clubs που τίμησαν με συναυλίες το blues/jazz ήταν το Blues Hall στη Λεωφόρο Αρδηττού 144 που λειτούργησε σχεδόν δύο χρόνια, από τον Οκτώβριο του 1997 έως και τον Μάιο του 1999 και σήμερα παραμένει κλειστό. Φιλοξένησε ονόματα όπως Eddy “The Chief” Clearwater Band, Snowy White & White Flames, Νick Gravenites & Backbone, Louisiana Red & Blues Wire, Big Time Sarah & Blues Cargo, Nine Below Zero, Alvin Lee Band, Questionmark And The Mysterians κ.α. Το δεύτερο ήταν το House Of Art στην οδό Σαχτούρη 4 και Σαρρή / Ψειρή (τώρα εκεί είναι το κουκλοθέατρο Μαριβή) που σήμερα στεγάζει το κουκλοθέατρο Μαριβή και εμφανίστηκαν οι Nick Gravenites, Nine Below Zero, Socrates Drunk The Conium, The Knights Of The British Blues Table (Zoot Money/Miller Anderson/Colin Hodgkinson/Pete York/Albie Donnelly), Dr. Feelgood, Purple Overdose κ.α. Τέλος στην οδό Λένορμαν στο Νο 151 ήταν το Woodstock που φιλοξένησε πολλές συναυλίες. Σήμερα ο χώρος στεγάζει ένα supermarket AB.
Ευχαριστώ για τη μεγάλη βοήθεια τους τον Επαμεινώντα Κολιό και τον Χρήστο Mr. Sirens Χριστοδούλου.
Το κείμενο και οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν αρχικά στο rockmachine.gr, το site που γράφει την ιστορία και τα νέα του κλασικού rock.
Τα απογεματινά ηλεκτρονικά πάρτι – θεσμός με την υπογραφή του Plissken Festival επιστρέφουν με μία σεζόν που θα μας δώσει ακόμα περισσότερα από όσα υπόσχεται.
Ανταποκρίσεις από μια πόλη που χορεύει ακόμα: Ίσως υπερβολή που περπατάω τόσο δρόμο τέτοια ώρα για να ακούσω τέκνο, αλλά το έχω ανάγκη να χτυπηθώ στο μπάπα μπούπα, που λέει και ο μπαμπάς μου.
Τι δουλειά έχει ένα τροπικό πτηνό στην Αθήνα; Ποια αποστολή ήρθε να εκπληρώσει; Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Έσω έτοιμη. Expect and respect the unexpected!
12°
