Ο Πίτερ Οικονομίδης δεν έχει ανάγκη να πάει αλλού, βρήκε τη Βούλα

Ήταν Κυριακή. Κάποια στιγμή το 2011. Ήμουν για φαγητό στο Jimmy and the Fish στο Μικρολίμανο. Χαζεύοντας στις αγγελίες, χωρίς να ψάχνω κάτι συγκεκριμένο, βρήκα μια αγγελία για ένα σπίτι στην Καστέλα, στην κορυφή του λόφου πάνω από το λιμάνι. Έμοιαζε να είναι απίστευτο σπίτι. Κάλεσα αμέσως και έκλεισα ραντεβού για να το δω αργότερα το απόγευμα. Ήταν πράγματι απίστευτο. Ένα μινιμαλιστικό κόσμημα. Ένας λευκός κύβος με τη θέα του να απλώνεται έως την Αίγινα. Το σπίτι των ονείρων μου. Το ήθελα. Θα έλειπα όλη την εβδομάδα και έτσι είπα στον ιδιοκτήτη ότι θα τον καλούσα μόλις επέστρεφα. «Μην το δώσεις σε κανέναν!» «Σύμφωνοι», είπε, «θα περιμένω να με καλέσετε». Επέστρεψα την επόμενη Παρασκευή. Μόλις προσγειώθηκα, τηλεφώνησα. Και μόλις απάντησε, ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Είχε δώσει το σπίτι σε κάποιον άλλον. Να πάρει! 

Λίγες μέρες αργότερα μια φίλη μου τηλεφώνησε. Κτηματομεσίτρια που ειδικεύεται στη Βούλα, τη Βουλιαγμένη και το Καβούρι. Ήταν ενθουσιασμένη. Βρήκε ένα σπίτι που ήξερε ότι θα μου άρεσε. Εμπιστεύτηκα την κρίση της και πήγα να το δω. Πράγματι το λάτρεψα και το έκλεισα. Επιτόπου. Εκείνο το βράδυ έλαβα ένα τηλεφώνημα. «Ο κ. Οικονομίδης; Είμαι η κυρία X. Μένω στο σπίτι που νοικιάσατε στη Βούλα. Έχω κάποιες τηλεοράσεις. Σας ενδιαφέρει να τις αφήσω στο σπίτι και να τις αγοράσετε;» «Όχι ευχαριστώ», είπα. «Έχω αρκετές τηλεοράσεις». Δεν ξέρω πώς μου ήρθε, αλλά τη ρώτησα πού θα πήγαινε τώρα που άφηνε το σπίτι στη Βούλα.

Ναι, καλά το φανταστήκατε. Μετακόμιζε στο τέλειο λευκό σπίτι στην κορυφή του λόφου στην Καστέλα.

Λατρεύω τη Βούλα. Λόγω δουλειάς, πηγαίνω αρκετά συχνά στο κέντρο της Αθήνας. Είναι πιθανώς πιο εύκολο για μένα να επιστρέψω σπίτι παίρνοντας τη Βουλιαγμένης. Αλλά πάντα πηγαίνω από Συγγρού και Ποσειδώνος. Για να έχω κάθε φορά αυτό το υπέροχο συναίσθημα του να οδηγείς τόσο κοντά στη θάλασσα, ειδικά από το Ασκληπιείο και μετά. Είναι καταπληκτικό. Είναι σαν μια τεράστια ανάσα καθαρού αέρα.

Είναι η αίσθηση του να φτάνεις σπίτι σου. Καλώς όρισες στο σπίτι σου.

Η Γλυφάδα μού θυμίζει το Μαϊάμι. Πάντα μου το θύμιζε. Λαμπερή. Αστραφτερή. Πολύβουη. Ορμητική. Οδηγήστε λίγα λεπτά μετά από εκεί και βρίσκεστε στη Βούλα. Και από εκεί, στο Καβούρι και στη Βουλιαγμένη. Στην Αθηναϊκή Ριβιέρα. Κάτι σαν την Καλιφόρνια. Cool. Χαλαρή. Ανέμελη.

Με τη διαφορά ότι η Καλιφόρνια δεν έχει αρχαία ελληνικά μνημεία. Όπως ο ναός του Απόλλωνα Ζωστήρα που θα βρείτε στην παραλία Astir. 5 λεπτά από το σπίτι μου. Και έχω τόσα πολλά... μόλις 5 λεπτά από το σπίτι. Υπέροχο φαγητό. Καταπληκτικές κάβες. Μαγικά ηλιοβασιλέματα. Και θάλασσα… Υπέροχη θάλασσα. 

Έχω ζήσει σε πολλά μέρη. Κάθε τόσο κάτι καινούριο. Πλέον, δεν έχω ανάγκη να πάω πουθενά αλλού. Βρήκα τη Βούλα.

*Ο Peter Οικονομίδης είναι brand strategist. Ζει στη Βούλα αλλά δουλεύει σε όλο τον κόσμο.