- CITY GUIDE
- PODCAST
-
37°
Urban Lines: Μοναστηράκι
Τίποτα δεν μένει αναλλοίωτο. Μια πόλη αλλάζει όπως ένας άνθρωπος, ίσως και πιο έντονα ακόμα, αλλά αργά
![eleni_helioti_1.jpg eleni_helioti_1.jpg](/images/120x120/3/jpg/sites/default/files/eleni_helioti_1.jpg)
![Urban Lines: Μοναστηράκι: Η Ελένη Χελιώτη αφηγείται urban ιστορίες από το μετρό της Αθήνας. Μετρό Μοναστηράκι](/images/1074x600/3/jpg/sites/default/files/article/2020/06/02/urban-lines-27-monastiraki-2.jpg)
Urban Lines: Μοναστηράκι: Η Ελένη Χελιώτη αφηγείται urban ιστορίες από το μετρό της Αθήνας.
Βόλτα στο κέντρο. Μια πρόταση που έχει ειπωθεί από κάθε Αθηναίο σε διάφορα στάδια της ζωής του. Η κάθε άρθρωση ερμηνεύεται διαφορετικά απ’ τον καθένα. Απ’ όποια γειτονιά της Αθήνας και αν έρχεσαι, το κέντρο θα είναι πάντα ένα σημείο αναφοράς, ό,τι κι αν εντέλει κάνεις εκεί. Στέκομαι έξω από τον σταθμό Μοναστηράκι, και κοιτάω γύρω μου τις ορδές των ανθρώπων που περνούν: βιάζονται, βαδίζουν αργά, βαριούνται, πανικοβάλλονται, γελάνε, συνοφρυώνονται. Όλοι όμως κάπως αλλιώς πια. Κι όμως, το ίδιο.
Η θέα μπροστά μου, ομολογώ, με λυπεί. Μία από τις αρχαιότερες πόλεις έβερ και ψάχνεις με το τουφέκι να βρεις ένα όμορφο κτίριο. Περπατάς στη Βαρκελώνη, στο Παρίσι, σε διάφορες αρχαίες πόλεις της Ιταλίας και νιώθεις ότι εκπέμπουν… κάτι, μια κληρονομιά που κατάφερε να ξεφύγει απ’ τα δεσμά των ιστορικών βιβλίων και ζει και αναπνέει μαζί σου. Μια ιστορική ομορφιά που σε συνοδεύει στη βόλτα σου.
«Συγγνώμη, θα μπορούσα να κάτσω λίγο εδώ; Δεν θα σας ενοχλήσω». Γυρνάω ελαφρά το κεφάλι μου και βλέπω μια γοητευτική γυναίκα, λίγο μεγαλύτερή μου, ντυμένη κομψά και λιτά με εξαίρεση τα γυαλιά ηλίου της και μια εσάρπα με έντονα χρώματα και σχέδια. «Εννοείται, καθίστε όσο θέλετε». «Σας ευχαριστώ» μου χαμογελά. Μου θυμίζει το εξώφυλλο του βιβλίου «Πού χάθηκες Μπερναντέτ;», όπως επίσης και τον κεντρικό χαρακτήρα – λίγο αλλόκοτο, αλλά απίστευτα ευφυή, και δομημένο με έναν ανορθόδοξο τρόπο. Δεν γνωρίζω πώς έβγαλα τόσα συμπεράσματα σε τόσο λίγο χρόνο, αλλά αυτή την εντύπωση μου έδωσε.
«Ωραία η Αθήνα μας, ε;» με ρωτάει, για να σπάσει τον πάγο ή γιατί με έβλεπε να παρατηρώ πριν έρθει να σταθεί δίπλα μου. «Είναι;» απαντώ, «δεν έχω αποφασίσει. Την αγαπώ όσο καμία άλλη πόλη, αλλά δεν ξέρω εάν είναι όμορφη. Δεν νομίζω ότι έχουμε κάνει αρκετά για να την χαρακτηρίσουμε έτσι. Δείξτε μου ένα όμορφο κτίριο». «Το ξέρετε ότι υπάρχουν περισσότερα από 10.000 κτίρια από το 1830 μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που στέκονται ακόμα;» «Υπερβολικός μου ακούγεται αυτός ο αριθμός. Είναι όντως τόσα; Και εάν ναι, πού είναι;» «Διασκορπισμένα σε όλη την Αθήνα, και ναι είναι όντως τόσα. Έγινε πρόσφατα καταγραφή τους».
Νομίζω το βλέμμα μου την ξένισε και έσπευσε να προσθέσει: «Το γνωρίζω προσωπικά, είμαι αρχιτέκτονας. Ίσως θα σας ενδιέφερε να ξεναγηθείτε σε κάποια από αυτά στο Open House Athens. Το γνωρίζετε;» «Φοβάμαι πως όχι. Πείτε μου τι είναι». «Ένας διεθνής θεσμός για την ανάδειξη και προώθηση της αρχιτεκτονικής. Δύο μέρες ουσιαστικά, κατά τις οποίες πραγματοποιούνται δωρεάν αρχιτεκτονικές ξεναγήσεις. Φέτος θα ήταν τον Απρίλη… αλλά δυστυχώς…» «Ναι. Δυστυχώς πολλά δεν έγιναν. Ακούγεται πάρα πολύ ενδιαφέρον, ωστόσο, σας ευχαριστώ. Ας ελπίσουμε ότι του χρόνου τίποτα δεν θα μας εμποδίσει. Ποιο κτίριο ήταν για εσάς το πιο ενδιαφέρον πέρσι;» «Δύσκολο να διαλέξω. Η μονοκατοικία Σεφέρη είχε μια ιδιαίτερη μαγεία, όπως επίσης και το μέγαρο Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός, που είναι του 1890. Ίσως μια τέτοια ξενάγηση αλλάξει την άποψή σας και τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε την πόλη». «Το εύχομαι» της λέω χαμογελώντας.
«Για εσάς που ασχολείστε ενεργά με αυτό, πώς έχει αλλάξει; Ή έχει μείνει αναλλοίωτη;» «Τίποτα δεν μένει αναλλοίωτο. Μια πόλη αλλάζει όπως ένας άνθρωπος, ίσως και πιο έντονα ακόμα, αλλά αργά». «Είναι ζωντανός οργανισμός...» της λέω θέλοντας να συμπληρώσω κάτι.
«Και βέβαια είναι, όμως και μεγάλος αποδέκτης τόσο της δυναμικής όσο και της εντροπίας της κοινωνίας στην οποία ανήκει. Το 2018 το Μουσείο Μπενάκη προσκάλεσε κατοίκους και επισκέπτες της Αθήνας να δώσουν τη δική τους οπτική, και κατά κάποιο τρόπο τον δικό τους προσδιορισμό, της πόλης μέσω ενός βίντεο μέγιστης διάρκειας 60 δευτερολέπτων που απαρτίζεται από διάφορες εικόνες. Το project ονομάστηκε “Ένα Λεπτό Αθήνα”».
Κατάπια τη γλώσσα μου. Δεν είχα ακούσει τίποτα από αυτά. Εάν μπορούσα, θα άνοιγα εκείνη τη στιγμή τη μετασύγχρονη εγκυκλοπαίδειά μας, το Google, για να δω τι ακριβώς ήταν αυτό. Ντράπηκα όμως να το κάνω ενώπιόν της. «Εσείς φτιάξατε βίντεο;» τη ρώτησα, και φάνηκε να αιφνιδιάζεται. Είδα τα φρύδια της να ξεπροβάλλουν πάνω απ’ τα γυαλιά της. «Έφτιαξα, ναι, αλλά δεν το έστειλα ποτέ». «Γιατί;» «Γιατί τελειώνοντάς το απεδείχθη ιδιαίτερα προσωπικό». «Αυτός δεν ήταν όμως ο σκοπός του project;» «Ναι, αλλά δεν μπόρεσα. Η μισή μου ζωή φαινόταν να χωράει σε αυτό το ένα λεπτό».
«Καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείτε. Ωστόσο πιστεύω ότι οι εικόνες αυτές σας “εκθέτουν” μόνο στα δικά σας μάτια. Εγώ, για παράδειγμα, που δεν γνωρίζω τίποτα για τη ζωή σας, ούτε καν το όνομά σας, θα έβλεπα μονάχα λίγες εικόνες της πόλης, οι οποίες θα είχαν σημασία για εμένα μόνο εάν προϋπήρχε κάποια, και πάλι, προσωπική σύνδεση. Εναλλακτικά, θα ήταν καθαρά θέμα αισθητικής προτίμησης». Δεν απάντησε, παρά μόνο έγειρε λίγο το κεφάλι της και συνέχισε να με κοιτάει, όπως περιεργαζόμαστε ένα έργο τέχνης σ’ ένα μουσείο που δεν μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε. «Εσείς» μου λέει ξαφνικά, «τι θα συμπεριλαμβάνεται στα 60 αυτά δευτερόλεπτα;» «Μέρη όπου έχω αφήσει κάποιο κομμάτι μου».
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
«Ο καλύτερος πρωθυπουργός θα ήταν ο κύριος Δημήτρης που έχει το Mini Market απέναντι από το σπίτι μου»
Θα δημιουργηθεί πολυλειτουργικό συγκρότημα - Εικόνες του έργου
Αθηναίες διηγούνται στην Βικτωρία Γιαννάκη προσωπικές ιστορίες με σκοπό την γυναικεία ενδυνάμωση. Σκέψεις και θέσεις που ίσως αφορούν όλες-ους μας
Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που αγαπούσαν, που αγαπούν, που θα αγαπούν, και το δείχνουν με ένα διήγημα τριών λέξεων γραμμένο σε μια σελίδα από ασβέστη
Πόσο αυξήθηκε η θερμοκρασία της Αθήνας τα τελευταία χρόνια; Ποιες είναι οι πιο θερμές περιοχές της πόλης; Πώς θα αντιμετωπιστεί ο καύσωνας;
Λατέρνες, παγκάκια, γλάστρες και κολώνες φωτισμού σε μικρογραφία, στήνονται σε διάφορα σημεία
Χάρης Δούκας: «Δημιουργούμε σύγχρονους, ασφαλείς και ελεύθερους χώρους για τα παιδιά»
Το Πάρκο Σταύρος Νιάρχος μετατρέπεται σε μοναδικό σημείο συνάντησης
Ποιος δε θα ’θελε να ξεκινήσει από εδώ να κατακτήσει τον κόσμο;
20 ερωτήσεις για να πάρεις «πράσινη κάρτα» για τα ΝουΠου
Η επένδυση των 53 εκ. ευρώ σηματοδοτεί μια νέα εποχή για την Αθηναϊκή Ριβιέρα και τον ελληνικό τουρισμό
Ο μεγαλύτερος αθηναϊκός φόβος μου είναι να μην κολλήσω στην κίνηση και πεινάω
Αθηναίες διηγούνται στην Βικτωρία Γιαννάκη προσωπικές ιστορίες με σκοπό την γυναικεία ενδυνάμωση. Σκέψεις και θέσεις που ίσως αφορούν όλες-ους μας
Ξενάγηση σε ένα από τα μεγαλύτερα ερευνητικά κέντρα της χώρας
Αναλυτικά η διαδικασία αιτήσεων και εγγραφών - Το πρόγραμμα δραστηριοτήτων
«Ένα πραγματικά συγκινητικό μουσείο το οποίο αγγίζει πολλές πτυχές της ανθρώπινης ζωής και δραστηριότητας στην αρχαιότητα»
Σε όλη την Κυψέλη τα τραπεζοκαθίσματα, σαν έρπης, εξαπλώνονται σε κάθε πεζοδρόμιο
Τι να κάνεις για να νιώσεις περισσότερο το καλοκαίρι στην πόλη ακόμα κι αν σε κυκλώνουν οι πολυκατοικίες
Εικόνες, ήχοι και δροσερά spots χωρίς εισιτήριο στην πόλη που βράζει
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.