Αθηναϊκά περίπτερα

Πρέπει να προσέξει κανείς την εικόνα του περίπτερου σε καμιά από τις παλιές ελληνικές ταινίες που παίζει η τηλεόραση, για να συνειδητοποιήσει πόσο πολύ έχει αλλάξει εκείνη η παλιά μικροεπιχείρηση. Τα σύγχρονα περίπτερα ελάχιστη σχέση έχουν με τους προκατόχους τους. Εκείνα ήτανε κάτι καχεκτικά πορτοκαλιά κουτιά, με μπουκαπόρτες στο πίσω μέρος τους, όπου ανάπηροι πολέμου ή πρόσωπα που σχετίζονταν μαζί τους πουλούσαν μια περιοριοσμένη γκάμα εμπορευμάτων, κατά κύριο λόγο τσιγάρα, εφημερίδες και προφυλακτικά.

Φωτο.: Λένα Χουρμούζη

Τα σύγχρονα περίπτερα είναι μεγάλα, φωτεινά, πολλές φορές με διαφημιστικά τσιγάρων (οπότε είναι και πολύχρωμα), με ένα ή περισσότερα όρθια ψυγεία (το περίπετρο στο σταθμό «Κεραμεικός», με πλάτη στο Γκάζι, έχει πέντε(!) και μια συλλογή ποικίλων αλκοολούχων και ημι-αλκοολούχων ποτών), με ένα ή περισσότερα οριζόντια ψυγεία παγωτών, με πλήθος εμπορευμάτων και –ιδίως– με πόρτα όπου ο περιπτεράς μπαινοβγαίνει όρθιος. Κύριο χαρακτηριστικό του περίπτερου είναι ότι προσαρμόζει ό,τι πουλάει στην τοπική ζήτηση. Στο Σύνταγμα για παράδειγμα υπάρχει πολύς δυτικός Τύπος, στην Ομόνοια πολύς ανατολικός.

Πλατεία Καρύτση, φωτο.: Λένα Χουρμούζη

Αλλά το ξεσάλωμα γίνεται στην οδό Αθηνάς. Είχα γράψει παλιότερα για το περίπτερο στη γωνία με την Κρατίνου, αριστερά του Δημαρχείου, που ζει πουλώντας μουσικά σιντί και… κασέτες (ναι, υπάρχουν ακόμα) δημοτικής μουσικής στα περιφερόμενα βλαχάκια – υπήρξε δε και έδρα δισκογραφικής εταιρείας(!). Υπάρχουν όμως και πολλά άλλα περίπτερα που έχουν ξεφύγει εντελώς από το στερεότυπο.

Φωτο.: Λένα Χουρμούζη

Όχι εφημερίδες, μερικά δεν πουλάνε καν τσιγάρα, κι ας είναι το το απόλυτο φετίχ του μέσου νεοέλληνα. Τι πουλάνε; Εργαλεία (στήνουν πάγκους), τσάντες, κασκόλ, γάντια, καπέλα, ζώνες, γυαλιά ηλίου και όρασης, ημερολόγια, καζαμίες, κεριά, λιβάνια, θρησκευτικές εικόνες, πορτοφόλια, φακούς, τράπουλες και πολλά άλλα, ανάλογα με το σημείο όπου βρίσκονται.

*Στη κεντρική φωτογραφία, το περίπτερο Αθηνάς και Λυκούργου.