Ο street artist Cacao Rocks μεταμόρφωσε το ανοιχτό γήπεδο μπάσκετ στους Αμπελόκηπους με έμπνευση τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και μιλάει στην ATHENS VOICE.
Τέσσερις street artists της Αθήνας πρωταγωνιστούν στην ανάπλαση ανοιχτών γηπέδων της πόλης, με έμπνευση τη μοναδική πορεία του Γιάννη Αντετοκούνμπο και των αδερφών του, που επιστρέφουν στην Ελλάδα και συμμετέχουν σε ένα 3x3 τουρνουά μπάσκετ στις 28 και 29 Ιουνίου, προσκαλώντας αγόρια και κορίτσια. Για να γίνουν καλύτεροι αθλητές, άνθρωποι και πολίτες.
Υποστηρίζοντας τους AntetokounBros η NIKE σε συνεργασία με τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) ανέλαβε την ανάπλαση 3 ανοιχτών γηπέδων για να πραγματοποιηθεί το τουρνουά και να υποδεχτούν τον Γιάννη και τα αδέλφια του, προσφέροντας στα παιδιά ένα όμορφο περιβάλλον για να αθλούνται και μετά το τουρνουά. Το AntetokounBros 2019 θα διεξαχθεί στα αναμορφωμένα γήπεδα μπάσκετ στη Λαμπρινή, στους Αμπελόκηπους και στην Ελληνορώσων την Παρασκευή 28 Ιουνίου, ενώ οι τελικοί θα πραγματοποιηθούν στα Σεπόλια, στο γήπεδο από το οποίο ξεκίνησε το τρελό όνειρο του Γιάννη για το μπάσκετ, το Σάββατο 29 Ιουνίου.
Οι Billy Gee, Cacao Rocks, Nique & Same84 άφησαν τη δική τους κληρονομιά στις γειτονιές της Αθήνας. Φιλοτεχνώντας το γήπεδο των Αμπελοκήπων, ο Cacao Rocks, κατά κόσμον Ιάσωνας Μέγκουλας, μας ξενάγησε στο γήπεδο που άλλαξε και μίλησε στην ATHENS VOICE για το έργο του και το παράδειγμα του Γιάννη Αντετοκούνμπο που μόλις πριν λίγες ώρες αναδείχτηκε MVP στο φετινό πρωτάθλημα του NBA.
Ζωντάνεψες την ιστορία του Γιάννη σε ένα ανοιχτό γήπεδο της πόλης στην οποία μεγάλωσε. Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση και τι θα θυμάσαι από αυτό το πρότζεκτ;
Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν ο χρόνος, που ήταν περιορισμένος. Ωστόσο μόνο και μόνο που ήξερα πως αυτό που κάνω απευθύνεται στον Γιάννη, ένιωθα ένα δέος. Ο Γιάννης είναι ένας σύγχρονος γίγαντας και παράδειγμα για όλους μας. Τα κατάφερε μόνος του, χωρίς δικαιολογίες.
Η πορεία του Γιάννη δείχνει πως η φλόγα που καίει μέσα του τον οδηγεί μέχρι και σήμερα. Τι σημαίνει επιτυχία για σένα;
Επιτυχία για εμένα είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις δίνοντας το 100% των δυνατοτήτων σου. Και να προσφέρεις στους γύρω σου με αγάπη όσα μπορείς.
Τι αναμνήσεις έχεις από το γήπεδο που μεταμόρφωσες και πώς αισθάνεσαι σήμερα που αποκτά μια νέα ζωή;
Οι φύλακες του γηπέδου μού έκαναν πολύ καλή παρέα. Ο Αλέξανδρος είναι ένας κάτοικος της περιοχής που αγαπάει πολύ το γήπεδο, με βοήθησε πάρα πολύ και τον ευχαριστώ. Ο πιτσιρικάς γείτονας, ο Νικόλας, που μου έβαζε να ακούω Light στη διαπασών ενώ ζωγράφιζα και τραγουδούσε παρέα με τους φίλους του. Ήταν όλα μια ωραία εμπειρία. Ελπίζω να το ευχαριστηθούν οι νέοι «παίχτες» και να γεννηθούν νέοι «Γιάννηδες» σε αυτό το γήπεδο.
Με το έργο σου αφήνεις τη δική σου κληρονομιά στους δρόμους της Αθήνας, πρωταγωνιστώντας στην προσπάθεια να υπάρχουν όμορφα περιβάλλοντα για να αθληθούν οι νέοι. Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που σου έδωσαν οι δρόμοι;
Οι δρόμοι μού έχουν μάθει να αγαπάω τους ανθρώπους και να σέβομαι τους πολίτες που ζουν σε αυτή την πόλη. Με ενδιαφέρει πιο πολύ να προσφέρω στην πόλη παρά να κάνω το όνομά μου μεγάλο. Η αξία και η ευχαρίστηση που παίρνω από τους περαστικούς που ευχαριστιούνται με τα έργα μου είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή, αν και δεν μπορεί πάντα να συμβαίνει αυτό. Νομίζω ότι οι νέοι αθλητές που θα προπονούνται στο γήπεδο όπου έκανα το έργο θα το ευχαριστηθούν, ελπίζω να μην τους μπερδεύουν οι γραμμές. Επίσης μετά από αυτό θέλω και εγώ να παίξω πάλι μπάσκετ, έπειτα από 15 χρόνια που το έχω αφήσει.
Τι πιστεύεις πως κάνει ξεχωριστό τον Γιάννη και πώς ήθελες να ξεχωρίζει η δημιουργία σου σε αυτό το γήπεδο;
Αυτό που κάνει τον Γιάννη να ξεχωρίζει είναι η σκληρή δουλειά. Έχει αγωνιστεί πολύ για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο και ό,τι έχει καταφέρει του αξίζει. Το έργο μου είναι ένα δείγμα της προσωπικής μου τεχνοτροπίας που συνηθίζω να κάνω σε καμβά, αλλά σε πολύ μεγάλο μέγεθος. Αντιμετώπισα τη φιλοτέχνηση του γηπέδου σαν να ήταν έργο τέχνης. Δούλεψα πολύ σκληρά για μια εβδομάδα με τους βοηθούς μου για να έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα. Σχεδόν δεν κλείσαμε μάτι. Το έργο είναι εμπνευσμένο απ’ τη λαϊκή αρχιτεκτονική των Κυκλάδων και πρόσθεσα τη σιλουέτα του Γιάννη στο χαρακτηριστικό του «κάρφωμα» αλλά και το λογότυπό του στο κέντρο του γηπέδου.
Σε ποιο επίπεδο πιστεύεις πως βρίσκεται σήμερα η street art σκηνή της πόλης;
Αν το street art ήταν ολυμπιακό άθλημα σίγουρα η ελληνική ομάδα θα κέρδιζε μετάλλια. Έχουμε πολύ δυνατούς καλλιτέχνες με διεθνή καριέρα, το επίπεδο έχει ανέβει πραγματικά και έχουμε αρχίσει να βρίσκουμε και ένα στιλ. Βέβαια πολλοί από εμάς είναι ακόμα στο «struggle», αλλά ελπίζω πως έρχονται καλύτερες μέρες.
Πώς σε κέρδισε ο κόσμος των χρωμάτων και τι έχει αλλάξει σήμερα από τα πρώτα σου χτυπήματα;
Έχουν περάσει 20 χρόνια από την πρώτη φορά που έπιασα σπρέι και έχω κι εγώ περάσει πλέον τα «-άντα». Αυτό που κάνω δεν ξέρω αν είναι street art και σίγουρα δεν το λες graffiti. Θέλω να εξελίσσομαι συνέχεια και να είμαι επαγγελματίας artist, κι όσο βαστάνε τα πόδια μου να κάνω μεγάλα έργα σαν και αυτό.
Ποιο ήταν το δικό σου όνειρο, όταν ήσουν παιδί;
Όταν ήμουν παιδί ήθελα να γίνω χορευτής του μπαλέτου. Αλλά με κορόιδευαν και το σταμάτησα. Μετά ήθελα να γίνω αρχαιολόγος, αλλά είχα δυσλεξία και ήταν δύσκολο να περάσω στο Αρχαιολογικό. Τότε οι δάσκαλοί μου έλεγαν ότι είμαι σκράπας στην ορθογραφία. Μία καθηγήτριά μου στο πανεπιστήμιο μου είπε πως έχω δυσλεξία. Μέχρι τα 20 νόμιζα κι εγώ πως απλά είμαι άχρηστος. Αλλά πέρασα στο πανεπιστήμιο κανονικά, χωρίς τα προνόμια των δυσλεκτικών. Τελικά όμως με κέρδισε η street art. Ήταν κάτι που ξεκίνησα σαν έφηβος επειδή ήταν της μόδας, και ίσως ήθελα να ξεχωρίζω, αλλά με ακολούθησε σε όλη μου την πορεία μέχρι τώρα. Δεν ήταν το όνειρό μου όταν ήμουν μικρός, γιατί τότε δεν υπήρχε κανείς στην Ελλάδα που να κάνει αυτό το επάγγελμα. Ακόμα δεν το πιστεύω ότι έχουμε καταφέρει να βιοποριζόμαστε από αυτό.
AntetokouΒros 2019: Το τουρνουά είναι ανοιχτό για αγόρια και κορίτσια ηλικίας 14-18 ετών. Όλοι οι συμμετέχοντες, ανεξάρτητα του αν φτάσουν στους τελικούς, θα κερδίσουν την επίσημη φανέλα των AntetokounBros και μια θέση στη μεγάλη γιορτή που θα πραγματοποιηθεί στις 29 Ιουνίου στο γήπεδο στα Σεπόλια, παρέα με τον Γιάννη και τα αδέλφια του. Με τη συμμετοχή τους στο τουρνουά, οι νέοι αθλητές της Αθήνας βοηθούν να συγκεντρωθούν χρήματα για ένα Πρόγραμμα Προπονητικής Μπάσκετ, αφού κάθε πόντος που θα σημειώνεται ισοδυναμεί με 1 ευρώ, το οποίο η ΝΙΚΕ θα επενδύσει σε κοινότητες.
Τα απογεματινά ηλεκτρονικά πάρτι – θεσμός με την υπογραφή του Plissken Festival επιστρέφουν με μία σεζόν που θα μας δώσει ακόμα περισσότερα από όσα υπόσχεται.
Ανταποκρίσεις από μια πόλη που χορεύει ακόμα: Ίσως υπερβολή που περπατάω τόσο δρόμο τέτοια ώρα για να ακούσω τέκνο, αλλά το έχω ανάγκη να χτυπηθώ στο μπάπα μπούπα, που λέει και ο μπαμπάς μου.
Τι δουλειά έχει ένα τροπικό πτηνό στην Αθήνα; Ποια αποστολή ήρθε να εκπληρώσει; Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Έσω έτοιμη. Expect and respect the unexpected!
11°
