Η Αριάδνη Λουκάκου είναι ο άνθρωπός σου στην Αθήνα

Διαδρομές γευσιγνωσίας, οι δρόμοι του κρασιού, η Αθήνα για παιδιά, τα μυστήρια της Ελευσίνας, η μυστική Αθήνα, το Σούνιο και ο Μαραθώνας. Προτάσεις για εκδρομές, περιπάτους και ξεναγήσεις αλλά και διαδρομές που οργανώνονται ανάλογα με τις επιθυμίες του επισκέπτη. In και Out Athens. Δείτε περισσότερα στο www.athensvoiceguides.com

Η Αριάδνη Λουκάκου είναι η φίλη που παίρνεις τηλέφωνο μια άσχετη στιγμή και τη ρωτάς πού θα βρεις παγωτό με γεύση πιπέρι και σε δυο δευτερόλεπτα θα σου πει «Ααα για παγωτό πιπέρι θα πας εκεί, αν όμως θες παγωτό ροζ πιπέρι τότε θα πας εκεί κι εκεί!»

«Για κάποιο λόγο συγκρατώ όλες αυτές τις πληροφορίες» θα μου πει. Πρόσφατα η Αριάδνη αποφάσισε να κάνει επαγγελματικά κάτι που την ευχαριστεί και κάτι που ούτως ή άλλως έκανε εδώ και χρόνια σε φιλικές περιστάσεις. Personal tours aka ξεναγήσεις κυρίως στο κέντρο της Αθήνας σε μικρές ομάδες ή και σε έναν μόνο άνθρωπο, επικεντρωμένες στις κρυφές ομορφιές της πόλης που μόνο ένας ντόπιος μπορεί να ξέρει. Από το μικρό συνοικιακό καφενείο μέχρι λιγότερο γνωστά αρχαιολογικά μνημεία και από την καλύτερη μακαρονάδα της Αθήνας στην πιο ψαγμένη ζεστή σοκολάτα και όχι μόνο αυτά.

Μαζί με τον φωτογράφο Θανάση Καρατζά ακολουθήσαμε το personal tour της και σκέφτομαι πόσο τυχεροί είναι οι τουρίστες που θα έχουν την ίδια εμπειρία με εμάς.

Πες μου για αυτό το νέο είδος ξενάγησης που δεν γίνεται από κάποιον ξεναγό και δεν περιορίζεται μέσα σε ένα μουσείο ή κάποιο αρχαιολογικό χώρο.
Δεν θα το έλεγα ακριβώς νέο είδος ξενάγησης αλλά περισσότερο μία νέα τάση στον τουρισμό, σαν απάντηση στη διάθεση που δείχνουν οι άνθρωποι που ταξιδεύουν παντού στον κόσμο να ζήσουν έστω και για λίγο τη ζωή των ντόπιων από όσο πιο κοντά γίνεται, από μέσα ας πούμε. Για να γίνει κάτι τέτοιο δεν αρκεί να επισκεφτείς τα τοπικά μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους. Οι τουρίστες σήμερα δεν θέλουν να αισθάνονται τουρίστες, αλλά επισκέπτες, φιλοξενούμενοι, ακόμα και ντόπιοι.

Γυρνάμε ξανά στη νοοτροπία του ταξιδιώτη που θέλει να ζήσει το ταξίδι σαν συνολική εμπειρία και φεύγουμε ευτυχώς από τη νοοτροπία του μαζικού τουρισμού.

Θέλουν λοιπόν να ζήσουν σε ένα βαθμό τη ζωή που ζουν οι κάτοικοι των τόπων που επισκέπτονται, να μάθουν καινούργια πράγματα ή να δοκιμάσουν να ασχοληθούν με διάφορες δραστηριότητες ανάλογα με τα ενδιαφέροντά τους. Όταν έρχονται για παράδειγμα στην Αθήνα θέλουν να φάνε στο αυθεντικό ταβερνάκι που θα τους συστήσει κάποιος Αθηναίος, χαίρονται πολύ όταν συζητούν με Έλληνες και γενικά θέλουν να μάθουν όσο πιο πολλά γίνεται για τη ζωή στα μέρη που επισκέπτονται. Επειδή το ταξίδι αυτό αντιπροσωπεύει για πολλούς το όνειρο ακόμα και μιας ζωής έχουν κατά κανόνα πολύ θετική διάθεση και θέλουν να χαρούν την εμπειρία τους αυτή όσο πιο ολοκληρωμένα γίνεται. Έχει πολύ μεγάλη διαφορά αυτό αν το σκεφτείς, είναι ένας τρόπος να ταξιδεύεις που ξύνει την επιφάνεια και τα κλισέ – όσο κι αν δύσκολα ζούμε χωρίς αυτά.

Φυσικά όποιος έρθει στην Αθήνα θα επισκεφθεί την Ακρόπολη. Εμείς όμως θέλουμε να δείξουμε όλα τα πρόσωπα της πόλης μας και αυτό που μας κινεί είναι εξαρχής η δική μας προσωπική, ατέλειωτη περιέργεια και η αγάπη μας για την Αθήνα.

Εδώ θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι στις ξεναγήσεις που περιλαμβάνονται αρχαιολογικοί χώροι, οι ξεναγήσεις θα γίνονται πάντοτε από συνεργάτες μας διπλωματούχους ξεναγούς.

Στη διάρκεια της βόλτας μας ανέφερες πόσο σου αρέσει αυτού του είδους η ξενάγηση. Τι είναι ακριβώς αυτό που σου αρέσει;
Εντελώς συμπτωματικά, αυτή η δουλειά, την οποία ξεκίνησα να κάνω πρόσφατα μόνο ως πάρεργο για να πληρώνονται κάποιοι λογαριασμοί, ήρθε ως μάννα εξ ουρανού, έτσι το βλέπω κάπως, γιατί ξαφνικά όλα κούμπωσαν. Αμέσως μετά το πρώτο τουρ που έκανα με μια συμπαθέστατη παρέα από τον Καναδά κατάλαβα ότι αυτό που είχα μόλις ζήσει ήταν κάτι μοναδικό. Νομίζω τελικά πως είμαι αυτό που οι Αμερικάνοι λένε people person – ο κόσμος συνήθως με συμπαθεί. Και αυτό είναι το κλειδί σε μια τέτοιου είδους ξενάγηση, η επικοινωνία που θα χτίσεις μέσα σε λίγες ώρες με μια παρέα άγνωστων σε σένα ανθρώπων από οπουδήποτε στον κόσμο, το να κερδίσεις την εμπιστοσύνη τους καθώς τους παρασύρεις στη «δική» σου Αθήνα. Για να το κάνεις αυτό πρέπει να τους δώσεις κι εσύ όλη σου την προσοχή, να είσαι ευαίσθητος στις ανάγκες τους – κάποιες φορές κάνει πολλή ζέστη, κάποια παιδάκια κουράζονται ή βαριούνται, κάποιοι μπορεί να έχουν ελαφρά κινητικά προβλήματα ή να είναι πολύ ηλικιωμένοι – τα πάντα μπορεί να προκύψουν. Για το διάστημα που έχουν νοικιάσει τις υπηρεσίες μου εγώ είμαι η «αρχηγός της αγέλης», έτσι το βλέπω, και οι άνθρωποι αυτοί είναι υπό την προστασία μου, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

Αυτό λοιπόν το στοιχείο, η ας το πούμε «τυχαία» επαφή με ανθρώπους από όλο τον κόσμο, έχει για μένα μια ιδιαίτερη γοητεία, το βλέπω πάντα σαν ένα στοίχημα, που πρέπει να κερδίσω.

Αλλά πέραν αυτού, με ενδιέφερε πάρα πολύ από μικρή η ιστορία και μάλιστα στο σχολείο έκανα φανατικά φροντιστήριο για να σπουδάσω αρχαιολογία. Τελικά τελευταία στιγμή άλλαξα γνώμη και έφυγα στη Γαλλία για να σπουδάσω κοινωνιολογία και μετά στην Αμερική κινηματογράφο. Πάντα όμως μ’ ενδιέφερε η έρευνα και όλο το φάσμα των ανθρωπιστικών επιστημών. Έτσι, αυτή η δουλειά με υποχρεώνει να είμαι όσο πιο «διαβασμένη» και έτοιμη γίνεται για να απαντήσω σε κάθε είδους ερωτήσεις –από το πού θα φάμε και θα πιούμε (πολύ σημαντικό) μέχρι απίστευτες λεπτομέρειες για την πολιτική κατάσταση στη χώρα ή τις σχέσεις μας με την Τουρκία για παράδειγμα–, οπότε εδώ και δύο χρόνια περίπου το έχω ρίξει ξανά στη μελέτη, πράγμα ιδιαίτερα ευχάριστο και αναζωογονητικό για μένα. Αισθάνομαι ότι ανακαλύπτοντας σε βάθος την πόλη μου κάνω μια κατάβαση, μια ενδοσκόπηση που με βοηθάει κι εμένα πολύ σε προσωπικό επίπεδο.

Τέλος, όσο κι αν πολλές φορές αυτή η δουλειά σε καταπονεί σωματικά –γιατί είσαι έρμαιο του καιρού, γιατί περπατάς και μιλάς με τις ώρες–, για μένα αυτού του είδους η σωματική κούραση είναι πολύ πιο ευχάριστη όταν είσαι έξω στους δρόμους και τριγυρνάς στον ήλιο, δείχνοντας την πόλη σου στους ξένους, ανακαλύπτοντας οτιδήποτε καινούργιο και γνωρίζοντας κατά κανόνα ενδιαφέροντες και ευγενικούς ανθρώπους, από τα χρόνια που πέρασα δουλεύοντας εξίσου σκληρά κλεισμένη μέσα σ’ ένα γραφείο.

Υπάρχει η δυνατότητα μια παρέα να ζητήσει night tour, να πάει σε ένα πολύ καλό εστιατόριο ή να τους δείξεις κάποια ενημερωμένα μπαρ, εκθέσεις κτλ;
Ακριβώς αυτή την υπηρεσία παρέχεις: μια παρέα μπορεί να ζητήσει ό,τι θέλει κι εμείς θα βρούμε έναν τρόπο να το κάνουμε πράξη. Επειδή έχω δουλέψει αρκετό καιρό στο θέατρο και στην τηλεόραση, την οργάνωση ενός τουρ τη βλέπω σαν «παραγωγή». Τι θέλουν, πόσο κάνει, πώς θα γίνει. Απλό στη βάση του. Αλλά θέλει φαντασία και μια διάθεση να προσφέρεις κάτι διαφορετικό, αυτό που «θέλουν αλλά δεν το ξέρουν ακόμα», κάτι πέρα από τα κλισέ. Αλλά ακόμα και τα «κλισέ», αυτό το φολκλόρ της δεκαετίας του ’60, ο τουρισμός του Ζορμπά αν θες, για μένα έχει την αξία του, όσο κι αν ανήκει στο παρελθόν. Η Πλάκα ας πούμε είναι τουριστική «for a reason» όπως λέω κάθε φορά καμαρώνοντας σα γύφτικο σκεπάρνι στους ξένους φίλους μου. Είναι μια πανέμορφη γειτονιά, ίσως η αρχαιότερη του κόσμου, με διάσπαρτα μνημεία παντού από όλους τους περασμένους αιώνες και υπέροχη αρχιτεκτονική.Δε γίνεται λοιπόν να μη δεις την Πλάκα, δεν γίνεται να ζεις στην Αθήνα και να μην έχεις επίγνωση της ιστορικής σπουδαιότητας αυτής της τόσο συναρπαστικής πόλης.

Όμως η ιστορία κρύβεται παντού, απέναντι από την Πύλη του Αδριανού δείχνεις τη σημαδεμένη από τα πυρά των Δεκεμβριανών μοντέρνα πολυκατοικία του ’30 και λες «εδώ ξεκίνησε ο Εμφύλιος». Πηγαίνεις συνεχώς μπρος πίσω στο χρόνο, νομίζω σε καμία άλλη πόλη δεν το βλέπεις αυτό με αυτή την ένταση.

Από εκεί και πέρα μου έχουν ήδη ζητήσει τα πιο περίεργα πράγματα: για παράδειγμα, ένας ηλικιωμένος μαύρος πάστορας από τον Νότο των ΗΠΑ που θα ερχόταν με τη γυναίκα του για να γιορτάσουν την επέτειο των γάμων τους, μου ζήτησε ένα τουρ των χριστιανικών μνημείων της πόλης. Τι να κάνω κι εγώ, τα έψαξα, τα βρήκα, τα έμαθα, τους πήγα και περάσαμε καταπληκτικά, γίναμε πρώτοι φίλοι – ειδικά με τη γυναίκα του, που ήταν αξιολάτρευτη, αυθόρμητη και με τρελό χιούμορ. Μια παρέα από το Ισραήλ ενδιαφερόταν να μάθει τα πάντα για τα escape rooms της Αθήνας και πήγαν τελικά σε 5-6. Μια Αμερικάνα διάσημη σχεδιάστρια κοσμημάτων ήθελε πριν απ’ όλα να πάει στο Μουσείο του Λαλαούνη (εξαιρετικό).

Κάτι που μας ενδιαφέρει πολύ επίσης είναι να έχουμε τουρ προσβάσιμα σε ανθρώπους με κινητικά προβλήματα ή άλλες αναπηρίες –και όπως όλοι ξέρουμε η Αθήνα ως πόλη πάσχει εγκληματικά σ’ αυτόν τον τομέα–, όπως επίσης μέσα στα άμεσα πλάνα μας είναι η συνεργασία μας με εξειδικευμένους παιδαγωγούς, μουσειολόγους και ψυχολόγους για ξεναγήσεις σε παιδιά και ενήλικες που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού. 

Φιλοδοξούμε μέσα από το σάιτ μας να παρέχουμε και μια πιο συνολική υποστήριξη του ταξιδιώτη

Εκτός όμως από τα εξειδικευμένα τουρ –με τους κατάλληλους πάντα συνεργάτες ανάλογα με το αντικείμενο– φιλοδοξούμε μέσα από το σάιτ μας να παρέχουμε και μια πιο συνολική υποστήριξη του ταξιδιώτη. Θα υπάρχει τρόπος να κάνει διαφόρων ειδών κρατήσεις, αλλά θα απαντάμε και σε τυχόν ερωτήσεις και θα παρέχουμε συμβουλές και λύσεις σε όποια προβλήματα μπορεί να προκύψουν.

Μπορεί να συνδυαστεί κάποιος αρχαιολογικός χώρος με μια «μη τουριστική» βόλτα;
Ναι, αυτή είναι η ιδέα. Δηλαδή οι επισκέπτες μπορούν να συνδυάσουν σε μια ημερήσια εκδρομή π.χ. στην Ελευσίνα (μια από τις «βόλτες» που προτείνουμε) – την επίσκεψη σε έναν σημαντικότατο αρχαιολογικό χώρο με εντυπωσιακά ευρήματα και ένα εξαιρετικό μικρό μουσείο με φαγητό στα γραφικά ουζάδικα στο λιμάνι. Ένα υπέροχο απόγευμα πλάι στη θάλασσα. Δεν θέλει πολλά ο άνθρωπος για να νιώσει χαρούμενος κι εμείς αυτό θέλουμε να κάνουμε. Να τους βοηθήσουμε να περάσουν καλά και να τους δείξουμε αυτά που δε θα βρουν εύκολα μόνοι τους. Όπως θέλει ο καθένας μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων μας.

Οι τουρίστες που επισκέπτονται την Αθήνα είναι ως επί το πλείστον αυτοί που θέλουν Ακρόπολη, σουβλάκι στην Πλάκα και βόλτα στο Μοναστηράκι;
Όχι πια. Αλλά αν θέλουν σουβλάκι, εμείς θα τους βρούμε το καλύτερο.