Life in Athens

Χριστούγεννα στο Άσυλο Ανιάτων

Bazaar γεμάτο μουσική, τραγούδια, δώρα και εκπλήξεις το Σάββατο 15 και την Κυριακή 16 Δεκεμβρίου

125052-280643.jpg
Έλενα Ντάκουλα
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Άσυλο Ανιάτων

«Δεν γνωρίζω ποιο θα είναι το μέλλον του κόσμου, γνωρίζω μόνο ένα πράγμα: οι μόνοι που θα είναι αληθινά ευτυχισμένοι θα είναι όσοι αναζητήσουν και βρουν τον τρόπο να προσφέρουν» είχε γράψει ο Αλβέρτος Σβάϊτσερ και «η αγάπη είναι το μόνο πράγμα που όσο το προσφέρεις, τόσο περισσότερο έχεις» είχε πει ο Γ. Τσόρτσιλ.

Αγάπη και προσφορά. Δύο μικρές λέξεις με τεράστια όμως σημασία, οι οποίες κατακλύζουν με ανείπωτη χαρά όποιον τις βιώνει, είτε δίνοντας είτε εισπράττοντάς τες.

Και τα τελευταία τρία χρόνια, ο καθένας που πηγαίνει στη χριστουγεννιάτικη γιορτή του Ασυλου Ανιάτων αισθάνεται να κυριαρχεί παντού αυτή η χαρά της προσφοράς και της αγάπης για τον συνάνθρωπο, για αυτόν που έχει ανάγκη να ξεφύγει από την πολύ δύσκολη, μουντή καθημερινότητά του και να μεταφερθεί, έστω και για λίγο, στο χαρούμενο κλίμα των Χριστουγέννων, το γεμάτο μουσική, τραγούδια, δώρα και εκπλήξεις. 

foto-9.jpg

Έτσι και φέτος το Άσυλο Ανιάτων, το οποίο γιορτάζει τα 125 του χρόνια, ανοίγει διάπλατα τις πόρτες του το Σάββατο 15 και Κυριακή 16 Δεκεμβρίου και σας καλεί όλους, στην χριστουγεννιάτικη γιορτή, η οποία έχει γίνει πλέον θεσμός και όλοι την περιμένουν με μεγάλη ανυπομονησία, ιδιαίτερα οι περιθαλπόμενοι οι οποίοι συμμετέχουν με τα πολύ όμορφα χειροτεχνήματα που έχουν φτιάξει και τα οποία θα διατίθενται μαζί με άλλα αντικείμενα & λιχουδιές στο Bazaar.

foto-8.jpg

Καλλιτέχνες, συγγραφείς, δημοσιογράφοι και εθελοντές, κάτω από τον συντονισμό της Ίριδας Κρητικού και της Διεύθυνσης του Ασύλου, βάζουν τα δυνατά τους για να προσφέρουν στιγμές χαράς και ξεγνοιασιάς στους ανθρώπους που ζουν μέσα στο Άσυλο και η ζωή τούς έχει δείξει το σκληρό της πρόσωπο, αλλά δεν τους έχει πάρει το χαμόγελο από τα χείλη.

Άσυλο Ανιάτων
Ο κύριος Γιάννης, ο πιο παλιός ασθενής του Ασύλου, κεντάει ένα σχέδιο για μία τσάντα

Με την ευγενική συμμετοχή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, η μουσική θα είναι η μεγάλη πρωταγωνίστρια της γιορτής.

Eίναι πολύ συγκινητικό να βλέπει κάποιος το πόσο «μιλάει» η μουσική στις καρδιές των ασθενών, το πώς αυτοί συμμετέχουν και πόσο έντονα εκφράζουν τον ενθουσιασμό αλλά και την ευγνωμοσύνη τους ακούγοντας την. Οι Μονωδοί της Λυρικής δεν θα μπορούσαν να τους στερήσουν αυτή τη χαρά και έτσι το Σάββατο το πρωί θα ερμηνεύσουν στο εντευκτήριο του Ασύλου κομμάτια από όπερες και ελληνικές οπερέτες καθώς και ελληνικά τραγούδια, παρασύροντας το κοινό σε ένα όμορφο και απολαυστικό μουσικό ταξίδι.

Άσυλο Ανιάτων

Ο γνωστός δημοσιογράφος, συγγραφέας και αθηναιογράφος κος Νίκος Βατόπουλος με αφορμή με εξαιρετικό βιβλίο του «Περπατώντας στην Αθήνα», θα «περπατήσει» μαζί με το ακροατήριό του στην Κυψέλη και θα του διηγηθεί ιστορίες από αυτή την ιδιαίτερη γειτονιά η οποία από το 1902 φιλοξενεί το Άσυλο Ανιάτων.

Οι εκδηλώσεις θα ολοκληρωθούν με ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι που θα πλαισιωθεί μουσικά από τις μαθήτριες της Γιώτας Αθανασούλια καθώς και ένα χορευτικό δρώμενο από την ομάδα «Δρυάδες» της Σάντρα Βούλγαρη.

foto-12.jpg

Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να δουν τη μόνη έκθεση-εικαστική παρέμβαση, επιμέλειας Ίριδας Κρητικού, που φιλοξενείται στους τοίχους των φωτεινών και πεντακάθαρων διαδρόμων του Ασύλου, αφιλοκερδή προσφορά γνωστών καλλιτεχνών, η οποία έχει δώσει χαρά και χρώμα στη ζωή των περιθαλπομένων. 

Κάθε χρόνο μετά τη λήξη του γιορταστικού αυτού διημέρου, αυτό που μένει πίσω είναι η μεγάλη ικανοποίηση για τη χαρά και την ευχαρίστηση που αισθάνθηκαν οι ασθενείς, οι οποίοι το δείχνουν με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας. H ζωή τούς έχει αναγκάσει να εκτιμήσουν τι πραγματικά έχει αξία και όποιος βρίσκεται κοντά τους παίρνει ένα πολύ μεγάλο μάθημα ζωής.


Και λίγα λόγια για το Άσυλο Ανιάτων τα οποίο στα 125 χρόνια λειτουργίας του έχει φιλοξενήσει 8.300 άτομα, τα οποία έχουν μείνει σε αυτό το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους.

Το Άσυλο Ανιάτων είναι ένα από τα πιο παλιά κοινωφελή μη κερδοσκοπικά φιλανθρωπικά σωματεία (1893). Από το 1902 στεγάζεται σε ιδιόκτητο κτίριο στην Κυψέλη, γνωστό ως η Έπαυλη Μάλκομ η οποία οικοδομήθηκε το 1831 από τον φιλέλληνα βρετανό ναύαρχο Sir Pulteney Malcom, με αρχιτέκτονες τον Στ. Κλεάνθη και τον Ε. Σάουμπερτ.

Φιλοξενεί περίπου 180 άτομα τα οποία πάσχουν από ανίατη ασθένεια (τετραπληγία, παραπληγία, εγκεφαλοπάθεια, σκλήρυνση κατά πλάκας κ.ά.), η οποία τα εμποδίζει να αυτοεξυπηρετηθούν. Στο Άσυλο τους παρέχεται στέγη, φαγητό, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και, το κυριότερο, θαλπωρή, φροντίδα και αγάπη τόσο από το έμπειρο προσωπικό, όσο και τους εθελοντές. Εθελοντές, χορηγοί και Εκκλησία στηρίζουν το έργο του Ασύλου, αλλά αυτό δεν αρκεί.

Οι εγκαταστάσεις του Ασύλου θα επέτρεπαν την περίθαλψη 400 ατόμων, πράγμα όμως που είναι αδύνατο λόγω των τεράστιων οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ειδικά με την απάνθρωπη φορολογία του ΕΝΦΙΑ (συνολικού ύψους 962.941 ευρώ μόνο για το 2018), για τα ακίνητα που διαθέτει, τα οποία έχουν καταντήσει βραχνάς λόγω των φόρων. Η πώλησή τους δεν μπορεί να ολοκληρωθεί μια και δεν τους παρέχεται φορολογική ενημερότητα, εξαιτίας οφειλών στον ΕΝΦΙΑ. Παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο.

Το Άσυλο βγάζει και πάλι κραυγή αγωνίας, ζητώντας μία κατάλληλη συνθήκη προκειμένου να συνεχιστεί η συμπαράσταση στον χρονίως πάσχοντα συνάνθρωπο.

Ας ευχηθούμε ότι θα υπάρξουν αυτιά που θα ακούσουν και θα γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες ώστε να μην οδηγηθεί σε οικονομικό αφανισμό ένα από τα παλαιότερα κοινωφελή ιδρύματα της χώρας μας, με τεράστιο έργο στο ενεργητικό του.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

clubbing
Εμείς ήρθαμε για τα τέκνο. Γιατί χορεύουμε Ρουσλάνα;

Ανταποκρίσεις από μια πόλη που χορεύει ακόμα: Ίσως υπερβολή που περπατάω τόσο δρόμο τέτοια ώρα για να ακούσω τέκνο, αλλά το έχω ανάγκη να χτυπηθώ στο μπάπα μπούπα, που λέει και ο μπαμπάς μου.

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.