«Είναι ακριβώς σαν τη Σαβάννα!» λέει φίλη Καναδέζα κοιτάζοντας φωτογραφίες της Κηφισιάς. Σαβάννα είναι η ιστορική πόλη της Αμερικής, με τις τεράστιες επαύλεις του 19oυ αιώνα, τις παρατημένες φυτείες και τους ευγενικούς παλιομοδίτικους τζέντλεμεν-του-Νότου (Τζόρτζια). Η Κηφισιά, όταν την βλέπεις με ξένο μάτι, είναι «η πατρίδα του ευπατρίδη» – αν εξαιρέσουμε τις φυτείες, που δεν έχει, κατά τα άλλα θυμίζει πράγματι Σαβάννα: πέρυσι ο Δήμος οργάνωσε ένα Open House Athens πάρα πολύ ωραίο, με επισκέψεις σε υπέροχα παλιά σπίτια της Κηφισιάς τα οποία, μάλιστα, θα μπορούσαν να είχανε ξεκολλήσει, ως σκηνικά, από το «Όσα παίρνει ο Άνεμος», ή από τη Σαβάννα την ίδια.
Εδώ βρίσκεται το εξοχικό του Άγγελου Σικελιανού, η Βίλλα Δροσίνη, η έπαυλις Χρήστου Αποστολίδη κι ένα σωρό άλλα παλατο-ειδή σπίτια που μακάρι να ξαναγίνει περιήγηση και να πάτε όλοι να τα δείτε, δυστυχώς μου έχουν μείνει ως σέπια επιμορφωτική ανάμνηση χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Το 1960 ένα σωρό αιγυπτιώτες Έλληνες ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην Κηφισιά, με τα βαμβακερά τους προικιά, τα καλύτερα του κόσμου, τα ασημικά και χρυσαφικά, με τις ανοιχτές ιδέες τους για τον κόσμο και τις τρεις-τέσσερις γλώσσες τους, με τις γαλλίδες νταντάδες και τις αγγλίδες γκουβερνάντες... ή μπορεί να τα φαντάζομαι όλα αυτά επειδή έχω διαβάσει πολλή Πηνελόπη Δέλτα. Πάντως οι Αιγυπτιώτες αναβάθμισαν την ήδη εξοχική και όμορφη Κηφισιά κάνοντάς την ακόμα ομορφότερη. Το Άλσος υπήρχε από το 1885, και από το 1937 κάθε Μάιο οργανώνεται με πολύ σουξέ η Ανθοκομική Έκθεση.
Άρχισα να πηγαίνω στην Κηφισιά, όταν μπήκε εκεί η γιαγιά μου σε έναν ωραίο οίκο ευγηρίας – λέω «ωραίο» γιατί ήταν σούπερ σε σχέση με τον προηγούμενο οίκο, σε άλλο, όχι-τόσο-σένιο κομμάτι της Αθήνας. Έβγαινα από τον Ηλεκτρικό και σκυλο-χανόμουν μέχρι να βρω τον καταπράσινο δρόμο που έψαχνα, και μετά επειδή ήμουν ντάουν (οι οίκοι ευγηρίας δεν είναι ακριβώς τσίρκο Μεντράνο…) μετά πήγαινα βόλτα στην Κασσαβέτη, στην αγορά, ή στη γραφική «Πλάκα της Κηφισιάς» στον λόφο Αγίου Δημητρίου, στους μεγάλους δρόμους (Πεσματζόγλου, Μπενάκη, Τσαλδάρη, Ραγκαβή κ.λπ.) και όπου αλλού θα πήγαινε ο Κοντορεβιθούλης. Αν τον έβγαζε ο δρόμος του στην Κηφισιά, που γιατί θα τον έβγαζε, θεός κι η ψυχή του.
Γιατί όχι, όμως; Στα Νάιντις η Κηφισιά ήταν ένα τεχνικολόρ καταπληκτικό μέρος που μοσχοβολούσε Αρμάνι και κανελωμένο ριζόγαλο. Το περίεργο είναι ότι δεν έχει αλλάξει και πολύ: άρχισα να πηγαίνω σε μια τέλεια σχολή συγγραφής από πέρυσι, με το (καταραμένο πλην όμως χρησιμούλι) λεωφορείο 550, και είναι ακόμα σχεδόν έτσι. Τα μαγαζιά έχουν λαμπερές βιτρίνες, και κόσμο. Οι ταμίες στον «Θανόπουλο» θα μπορούσαν να κάνουνε πασαρέλα. Οι πωλήτριες στα μαγαζιά, επίσης. Τα αγόρια στα καφέ έχουνε μούσκουλα, τα κορίτσια μακριά ξανθά μαλλιά, και για κάποιο λόγο μου έρχεται η λέξη «λουστρίνι» συνέχεια, έστω κι αν δεν ισχύει. Όλα τα παπούτσια είναι διακριτικά πανάκριβα, και όχι απαραίτητα λουστρίνια, δεν ξέρω γιατί μου κόλλησε αυτό, ειδικά μετά τον ακόμα πιο άσχετο Κοντορεβυθούλη.
Φυσικά όλα όσα τρως και πίνεις στην Κηφισιά είναι λίγο ως πολύ ακριβότερα από ό,τι στην υπόλοιπη Αθήνα – είναι πρώτης ποιότητας, καταρχήν, και δεύτερον, τα τρως και τα πίνεις σε ένα ανθισμένο, ασφαλές περιβάλλον, χωρίς τίποτε άσχημο να σπάει την εικόνα. Υπομονετικοί υπάλληλοι σού εξηγούν γιατί η τρούφα είναι λεπτή και το χοντρό πιπέρι μυρωδάτο και το παστράμι αριστούργημα και αν θέλεις κεχριμπαρένιο αυγοτάραχο θα το βρεις στο τάδε ράφι, και τα εγγλέζικα μπισκότα με βιολογικό βούτυρο χωρίς γλουτένη είναι δίπλα στα καπκέικ χωρίς ζάχαρη. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία είναι ευγενέστατοι, όπως (υποθέτω) οι τζέντλεμεν στη Σαβάννα της Τζόρτζια. Η οποία ιδρύθηκε το 1733, ενώ η Κηφισιά υπάρχει από την εποχή του Κλεισθένη (6ος π.Χ. αιώνας!) Στους σύγχρονους χρόνους, άρχισε να ξεπετιέται από το 1882, που συνδέθηκε με την Αθήνα με το «Θηρίο», το πρώτο ατμοκίνητο τρένο. Τότε ακόμα, είχε αμπέλια, κερασιές και μποστάνια στα 26.000 στρέμματά της… τα οποία σήμερα κατοικούνται από 50.000 ανθρώπους.
Έχω συμπεριλάβει τις απαραίτητες πληροφορίες για την Κηφισιά αλλά κάτι λείπει: η ατμόσφαιρα, ασφάλειας και σχετικής ευημερίας, η καθαριότητα, τα φροντισμένα τα-πάντα-όλα, και κάτι ακόμα, η ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΤΗΤΑ, μια αίσθηση που δεν συναντάς πια στις περιοχές της Αθήνας όπου η φθορά σου κλείνει το μάτι, ή και τα δύο μάτια μαζί. Η Κηφισιά, με όλα τα ωραία παλιά σπίτια της και την Ιστορία και τη γειτνίασή της με τη Σαβάννα, μοσχοβολάει ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ. Ιδέαν δεν έχω τι. Αναφέρομαι στη δροσιά, φρεσκάδα, γυαλάδα και ομορφιά που αναδίδει κάτι το οποίο δεν έχει κοπανηθεί στο μίξερ του Χρόνου και της Ταλαιπωρίας – όπως, καλή ώρα, η Κηφισιά...
Dos Hermanos Tο πιο αυθεντικό μεξικάνικο της πόλης
Κάπου σε αυτή την πόλη υπάρχει μια γυάλινη πόρτα. Αν την ανοίξεις θα σε πάει σε μια χώρα πολύ μακρινή από τη δικιά μας, που τη λένε Μεξικό. Το Dos Hermanos, το πρώτο μεξικάνικο της Αθήνας, δεν είναι απλά ένα εστιατόριο. Περισσότερο μοιάζει με μια τυπική γειτονιά του Μεξικού. Εδώ οι άνθρωποι γελάνε, χορεύουν και απολαμβάνουν ένα μυστικό της ευτυχίας: το νόστιμο φαγητό. Με φόντο το βλέμμα της Φρίντας Κάλο, κάτσε στην πολύχρωμη σάλα και ανακάλυψε όλη τη μαγεία της αυθεντικής μεξικάνικης κουζίνας. Άρχισε με ό,τι δεν πρέπει ποτέ να λείπει από ένα μεξικάνικο γεύμα: Fajitas! Μαριναρισμένα σε chili μοσχαρίσια φιλετάκια, ψημένα στη σχάρα με τρίχρωμες πιπεριές, σερβίρονται σε καυτό μαντεμένιο σκεύος μαζί με μαλακές tortillas και πολλά μυστικά. Αν σου αρέσουν οι φλογερές γεύσεις, όμως, διάλεξε τις ζουμερές enchiladas με γέμιση από πικάντικο κιμά και ψημένες στον φούρνο. Και μετά; Τι θα έλεγες για ένα κοτόπουλο με σοκολάτα και chili; Το Mole de Poblano είναι ένα παραδοσιακό μεξικάνικο πιάτο, σωστή υπερπαραγωγή! Ταιριάζει υπέροχα με μια (ή και δυο!) από τις καλύτερες Margaritas της πόλης. Αλλά, αν θες ένα cocktail που δεν μοιάζει με κανένα, πιες το “Los Muertos" με παλαιωμένη tequila ή την πατροπαράδοτη Paloma. Tip: Η ψυχή του Dos Hermanos είναι τα live salsa parties του. Και, πραγματικά, δεν θες να τα χάσεις.
Το βραβευμένο και ανακαινισμένο all day organic bistro - restaurant της Κηφισιάς, αδελφάκι του Nice n Easy του Κολωνακίου, αποτελεί ένα γευστικό θαύμα για όσους θέλουν να τρώνε υγιεινά και νόστιμα. Ακολουθώντας πιστά τη farm-to-table φιλοσοφία που εφαρμόζει σε όλα του τα εστιατόρια ο Όμιλος nice n easy, η κουζίνα θα σας προτείνει κλασικές μεσογειακές συνταγές με μια σύγχρονη ματιά αλλά και γευστικές comfort food προτάσεις, φτιαγμένες αποκλειστικά με οργανικές πρώτες ύλες και προϊόντα εποχής. Θα ανακαλύψετε απολαυστικά signature dishes, healthy πρωινό και brunch, vetegerian επιλογές, πιάτα με συστατικά χωρίς γλουτένη αλλά και super foods, με πληροφορίες για κάθε πιάτο, για την προέλευση των υλικών, τις θερμίδες και τη διατροφική του αξία. Μαζί με όλα αυτά τα ωραία, detox ροφήµατα, χυμοί, καφέδες, τσάι, smoothies αλλά και μία πλήρης λίστα κρασιών, βιολογικά αλλά και δυσεύρετα ελληνικά κρασιά, καθώς και δημιουργικά κοκτέιλ ολοκληρώνουν τις γευστικές σας επιλογές. Σε έναν μοντέρνο, φιλόξενο και ζεστό χώρο.
Δεν είναι πολλοί οι φούρνοι της Αθήνας όπου το ψωμί θυμίζει εκείνη τη γεύση μιας αγνότερης, νοστιμότερης εποχής. Τα Αλώνια όμως είναι σίγουρα ένας από αυτούς. Χτισμένος ολόκληρος από πέτρα το 1932 είναι ο πιο παλιός φούρνος της Κηφισιάς και το όνομά του δεν είναι τυχαίο. «Αλώνια» λέγανε οι παλιοί την περιοχή όπου βρίσκεται ο φούρνος και που άλλοτε βρίσκονταν τα αλώνια της Κηφισιάς. Εδώ γινόταν η διαλογή του σιταριού πριν αλεστεί στους μύλους. Κουβαλάει μια ιστορία λοιπόν αυτός ο φούρνος, μια όμορφη ιστορία που θα την καταλάβεις μόλις γευτείς το υπέροχο ψωμί τους, φτιαγμένο με αλεύρι από τον αρχαίο σπόρο Ζέας, μόλις κόψεις μια μπουκιά από το γερμανικό ή μόλις αλείψεις βούτυρο σε μια φέτα από το ζυμωτό ψωμί, με προζύμι που φτιάχνεται εδώ με τον παραδοσιακό τρόπο. Κι επειδή, μόλις μπαίνεις στον φούρνο η μυρωδιά αυτή του φρέσκου ψωμιού σου ανοίγει πέρα για πέρα την όρεξη, θα σου πούμε ακόμα ότι εδώ θα βρεις επίσης πίτες με χειροποίητο φύλλο (άπαιχτη η πρασόπιτα!), αλλά και απίθανα σπιτικά γλυκά (αδύνατον να αντισταθείς στη μυρωδάτη πορτοκαλόπιτα και τη ζουμερή σοκολατόπιτα). Για το δρόμο πάρε και μερικά κουλουράκια χωρίς ζάχαρη, για τα πρωινά ένα πολίτικο τσουρέκι με μαχλέπι.
● Αγίου Τρύφωνος 24, Κηφισιά, 2106230020 και Αισώπου 21 & Μ. Αλεξάνδρου, Περιστέρι, 2105729377
TGI Friday's Tο απόλυτο σημείο συνάντησης στην Κηφισιά
Τι κι αν ήρθε ο χειμώνας, στην Κηφισιά όλα είναι τόσο όμορφα κάθε εποχή του χρόνου. Βόλτες με τις φίλες για window shopping και σκανάρισμα στα νέα trends που θα φορέσουμε φέτος και στη συνέχεια ραντεβού στο πιο αγαπημένο μας σημείο συνάντησης. Το TGI Fridays έχει την αυθεντική αμερικάνικη ατμόσφαιρα που μας φτιάχνει τη διάθεση και το κεφάτο προσωπικό είναι εδώ με σκοπό να την απογειώσει! Κι εδώ ανακαλύπτουμε τα νέα trends, αυτή τη φορά δοκιμάζοντας τις νέες προτάσεις από τον ανανεωμένο τους κατάλογο. Όλες τους δίνουν έμφαση στις πρώτες ύλες, κάθε τόσο υπάρχει και κάποιος καινούργιος γευστικός συνδυασμός, ενώ δεν λείπουν ποτέ οι εναλλακτικές προτάσεις με την υψηλή διατροφική αξία και την εξίσου λαχταριστή γεύση. Οι νέες αφίξεις καλύπτουν όλα τα γούστα και τις επιθυμίες: δροσερές σαλάτες όπως η Orange&Walnut Salad και η Quinoa Super Salad. Για όσους λατρεύουμε τις μεξικάνικες γεύσεις υπάρχουν η Chicken Quesadilla με πικάντικο κοτόπουλο, πολύχρωμες πιπεριές, φρέσκο αβοκάντο και λιωμένα τυριά Colby και Monterey Jack, αλλά και τη γευστική Veggie Fajitas με σοταρισμένες πιπεριές, κρεμμύδια, τριλογία μανιταριών, κόκκινα φασόλια και καλαμπόκι που συνοδεύεται με φρέσκο guacamole – πρόταση για vegetarian και όχι μόνο. Οι πιο γκουρμέ θα ενθουσιαστούν με το Goat Cheese&Truffle Burger με τον μοναδικό γαστρονομικό συνδυασμό από μανιτάρια σοτέ, balsamic grilled onions και κατσικίσιο τυρί πανέ, σερβισμένα σε 100% φρέσκο μοσχαρίσιο μπιφτέκι, με φρεσκοψημένο burger bun και μαγιονέζα αρωματισμένη με λάδι τρούφας. Όλοι θα υποκύψουμε στα Loaded Buffalo Fries, με πικάντικο κοτόπουλο, Blue Cheese και λιωμένο τυρί Colby που περιχύνονται πάνω από τραγανές τηγανιτές πατάτες! Τα νέα cocktails Banoffee Margarita και Blood Orange Margarita απλά χαρίζουν νέα διάσταση στη θρυλική Margarita, ενώ το Cucumber Mule, Forest Gin N’Tonic ή το φρουτώδες Brumble είναι τα new entries στην κατηγορία των funky cocktails. Αυτό είναι το κηφισιώτικο TGI Fridays, μια απογειωτική αμερικάνικη εμπειρία, μια αυθεντική μεξικάνικη βραδιά, μια τυχαία καθημερινή που –πώς τα καταφέρνουν– μεταμορφώνεται πάντα σε γιορτινή Παρασκευή!
● Κολοκοτρώνη 35, Κηφισιά, 2106233947
Σαλματάνης Το ιστορικό εστιατόριο της Κηφισιάς πάει την ελληνική κουζίνα σε άλλα επίπεδα
Το ιστορικό εστιατόριο του Σαλματάνη κλείνει 100 χρόνια ιστορίας, την οποία συνεχίζει η τέταρτη γενιά της οικογένειας, πάντα με σεβασμό στο καλό φαγητό και όλους εμάς που το επισκεπτόμαστε. Η απολαυστική ελληνική κουζίνα πάντα με ποιοτικές και εποχιακές πρώτες ύλες είναι το σήμα κατατεθέν του εστιατορίου, οι άνθρωποι του οποίου ψάχνουν, βρίσκουν και φέρνουν στο τραπέζι μας προϊόντα που δύσκολα θα βρείτε αλλού: φρέσκα άγρια μανιτάρια (βασιλομανίταρα, καισαρικά, τρούφα κ.λπ.), κυνήγι (μπεκάτσες, φάσες κ.ά.), εκλεκτά κρέατα σε διάφορες κοπές (δοκιμάστε τη φανταστική βοδινή σπαλομπριζόλα) και άλλα πολλά. Όλα αυτά μπορείτε να τα συνοδεύσετε με κάποιο ελληνικό κρασί από την καλά ενημερωμένη κάβα ή με το εξαιρετικό χύμα κρασί του φημισμένου Μίγα και κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ, καθώς και την Κυριακή το μεσημέρι κάποιες από τις εντυπώσεις της κουζίνας καταφέρνει να κλέψει η ζωντανή μουσική με μπουζούκι, κιθάρα και τραγούδι. Κι αν πάλι προτιμάτε να απολαύσετε το φαγητό σας χωρίς μουσική, το πλήρως ανακαινισμένο εστιατόριο διαθέτει και ένα καταπληκτικό αίθριο ακριβώς για εσάς. Με δωρεάν θέσεις στάθμευσης για τους πελάτες του.
Daquiries, mojitos, Tiki cocktails, texmex γεύσεις. Το Escoba είναι το πιο αυθεντικό στέκι των βορείων προαστίων. Κάθε Παρασκευή έχει live rock music και κάθε Κυριακή latin party που ξεσηκώνει τον κόσμο. Αυθεντικό, διαχρονικό, είναι ο απόλυτος προορισμός διασκέδασης στα Βόρεια Προάστια.
H συνιδρύτρια του Lean In. org, οργανισμού υποστήριξης, εκπαίδευσης κι αλληλεγγύης των γυναικών στους χώρους εργασίας, μιλάει για τα ευρήματα της νέας έρευνας «Γυναίκες στον Χώρο Εργασίας 2024
13°
