Ξανά και πάντα οι τζακαράντες της Αθήνας

Σα συνεννοημένοι/ες, στείλατε πεντέξι μέιλ κι ερωτήσεις στο messenger με το ίδιο αντικείμενο: ποιο είναι αυτό το δέντρο με τα υπέροχα μοβ λουλούδια. Λοιπόν, είναι η τζακαράντα, για την οποία είχα γράψει και παλιότερα, αλλά προτίμησα, αντί παραπέμψω στην παλιά μου στήλη, να το γράψω εξαρχής, κι αντί να παραπέμψω στην παλιά μου φωτό, να τραβήξω μια καινούργια. H τζακαράντα, όπως την είχαμε μάθει απ΄ το Σεφέρη, ή γιακαράντα ή ιακαράνδη, τροπικό αμερικάνικο φυτό που εγκλιματίστηκε μια χαρά και στην Αθήνα, ομορφαίνοντας τώρα το Ζάππειο, την Αθηνάς, την Πανόρμου στο ξεκίνημά της, την Αγ. Ζώνης και τόσα άλλα μέρη της πόλης μας- κι ανθίζει πάντα το Μάη, αμέσως μόλις έχουνε πέσει τα λιλά άνθη της κουτσουπιάς. Τράβηξα τη φωτογραφία στην είσοδο του Πεδίου του Άρεως μια μέρα που, καθώς το βλέπετε, τα λουλούδια του δέντρου ταιριάζανε «γάντι» με τον ουρανό της πόλης μας. 

Το σπέσιαλ ποδηλατάδικο του Λουκά
Ένα χρόνο και κάτι τώρα που έχω γίνει ποδηλάτης -με την εμμονή μάλιστα όχι του νεοφώτιστου, μα του επανακάμψαντος μετά από δεκαετίες- για ό,τι χρειαστώ πάω στο Λουκά,  στη γειτονιά μου, ο οποίος έχει ανοίξει ποδηλατάδικο εκεί όπου, κατά σύμπτωση, υπήρχε πολύ παλιά το ανάλογο μαγαζί του Φέλερη (έχουν μεσολαβήσει μανάβικο, πετ σοπ και πολλά άλλα).  Καλός  γνώστης του αντικειμένου, ο Λουκάς είναι κι ο ίδιος ποδηλάτης, και μ΄ εξυπηρετεί αποτελεσματικά με πολύ φιλικές τιμές ή και τζάμπα. «Κοίτα», μου λέει, «εμείς εδώ κάνουμε βασικά ανακατασκευές και αναπαλαιώσεις ποδηλάτων. Επίσης δημιουργούμε ποδήλατα για ΑΜΕΑ, κάνουμε ειδικές κατασκευές, επισκευάζουμε πλαίσια κι όλα τα σχετικά. Έχουμε πελάτες απ΄ όλη την Αθήνα, την Αττική, την Ελλάδα». ΑΜΕΑ και ο ίδιος, ο Λουκάς κάνει καταπληκτική δουλειά χρησιμοποιώντας ένα χέρι σα να ήταν δύο. «Velodrome», Ηρακλείου 50, Κυπριάδη / Άνω Πατήσια, τηλ. 2110197200, 6945252902. Περισσότερα εδώ.

Γιατί το λένε «Παναθήναια»  
Η στάση αυτή των λεωφορείων και τρόλεϊ, πάνω στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, στο ύψος της μακρόστενης πλατείας Αργεντινής Δημοκρατίας, απασχόλησε την αναγνώστρια Ειρήνη Φ., που μου έγραψε: «Το σινεμά ‘Παναθήναια’ είναι μακριά, είναι και πολύ μικρό. Πώς εξηγείται το όνομα της στάσης». Η απάντηση είναι ότι το θερινό σινεμά «Παναθήναια», Μαυρομιχάλη,  είναι όντως πολύ μικρό σήμερα, αλλά αποτελεί υπόλειμμα πολύ μεγαλύτερου χώρου θεαμάτων. Εκείνο το πολύ μεγαλύτερο, τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα ήταν ξακουστό θέατρο και ισχυρό τοπόσημο, που «βάφτισε» όλη την περιοχή, κι αργότερα έγινε ομώνυμο σινεμά. Όταν το οικόπεδο κολοβώθηκε, μερικές δεκαετίες πριν, απόμεινε το σημερινό καλοκαιρινό σινεμαδάκι. Αλλά η στάση, καθώς γίνεται πολλές φορές, διατήρησε την παλιά μνήμη και αίγλη.  

«Ο Γιάννης» στο Χατζηκυριάκειο
Στα πέριξ της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων του Πειραιά, πάνω και γύρω από τις δυο λεωφόρους  Χατζηκυριακού (Γιάννη και Μαρίας), εκεί που τα χρόνια του ’70 θυμόμουνα μονάχα την περίφημη «Μαργαρώ» (κολλητά στη Σχολή), έχουν από καιρό ανοίξει πολλά, ίσως δεκάδες ψαρομάγαζα, έτσι που η περιοχή έχει γίνει λαϊκό ψαρο-στέκι. Έτσι, βρεθήκαμε πριν λίγες μέρες μια μικρή παρέα στο «Γιάννη» κι ευχαριστηθήκαμε περιβάλλον δίχως δηθενιές, επαρκή εξυπηρέτηση, καλό φαγητό και εξαιρετικές τιμές. Δώστε βάση: μισό κιλό κουτσομούρες φρέσκα, φάβα, πατάτες τηγανιτές, μια καλή σαλάτα λαχανικών, ένα μπουκαλάκι ούζο, ¾ κρασί και ψωμί, 40 ευρώ. Τα μισά ήταν για τα ψάρια (που ικανοποίησαν ακόμα και μένα, που δε μ΄ αρέσουνε τα τηγανιτά), τ΄ άλλα μισά για όλα τ΄ άλλα. Η φάβα πάνω απ΄ όλα μ΄ ενθουσίασε, ίσως η καλύτερη που έχω φάει ποτέ, αλλά όλα ήτανε φρέσκα.  Μας κεράσανε και γλυκά, ένα κανονικό γλυκό το άτομο, όχι μπουκίτσα, μας δώσανε και ζεστές υγρές πετσέτες για τα χέρια, όπως κάθε ψαρομάγαζο που σέβεται τον εαυτό του. «Ο Γιάννης», Χατζηκυριακού 107, Πειραιάς, τηλ. 2104180160. Για το ζεύγος Χατζηκυριακού (ο τόνος στη λήγουσα, παρακαλώ) και το σχετικό Ίδρυμα που ονομάτισε την κάποτε παράμερη αυτή περιοχή της Πειραϊκής, ανατρέξτε εδώ.

d.fyssas@gmail.com