Δεν είναι πάντα ευχάριστο να μετατρέπεσαι σε αξιοθέατο αλλά μας χρειάζεται ο τουρισμός. Πόσο στερεοτυπικά βλέπουν τα διεθνή μέσα την Αθήνα και ό,τι συμβαίνει σε αυτή; Κάτω από τον ανοιξιάτικο ήλιο και με ανθρώπους να ζωντανεύουν την κάθε της γωνιά, η πιο «ανήσυχη» γειτονιά της Αθήνας δεν θυμίζει σε τίποτα «κέντρο της αναρχίας», αναφέρει πρόσφατο δημοσίευμα του βρετανικού Independent.
Η φήμη των Εξαρχείων φαίνεται πως ξεπερνά τα σύνορα της χώρας και ο Independent χαρακτηρίζει την περιοχή ως ένα από τα πιο must «πολιτιστικά αξιοθέατα» της ελληνικής πρωτεύουσας.
Νεοκλασικά κτήρια με μικρά μπαλκόνια φιλοξενούν συχνά περίτεχνα γκράφιτι αλλά και κακότεχνα street art σχέδια που κρατούν ζωντανό τον «ανυπότακτο» χαρακτήρα της περιοχής. Την ίδια στιγμή που αρκετοί εξακολουθούν να αποφεύγουν τα Εξάρχεια, λόγω των συχνών επεισοδίων, κάτοικοι και φανατικοί επισκέπτες μιλούν για μια περιοχή με ιδιαίτερο χαρακτήρα, που ακοκτά νέα πνοή χάρη σε μια νέα γενιά δημιουργών.
Έχοντας μια εντελώς διαφορετική αύρα από κάθε άλλο σημείο της πόλης, τα Εξάρχεια διατηρούν αυθεντικότητα και γοητεία, ενώ παράλληλα καλωσορίζουν νέα καλλιτεχνικά πλήθη, αναφέρει το δημοσίευμα. Χώροι πολιτισμού, όπως το Galleries Hot Wheels και το CHEAPART φιλοξενούν περιοδικές εκθέσεις με τη συμμετοχή ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών. Μάλιστα, νέοι καλλιτέχνες επιλέγουν τη γειτονιά λόγω των χαμηλών ενοικίων και των διαθέσιμων χώρων που μπορούν να μετατραπούν σε studio. Ατελιέ ανοίγουν το ένα μετά το άλλο και μεταμορφώνουν τα Εξάρχεια σε κέντρο εκρηκτικής underground καλλιτεχνικής σκηνής.
«Υπάρχουν άδεια μαγαζιά και εγκαταλελειμμένα κτήρια», λέει ο καλλιτέχνης David Robert Fenwick, ο οποίος έφυγε από Λονδίνο προκειμένου να ανοίξει το ατελιέ του στην Αθήνα. «Τα Εξάρχεια βρίσκονται σε μια σπουδαία ευρωπαϊκή πόλη, αλλά δίνουν περισσότερο την αίσθηση μιας απομακρυσμένης δημοκρατίας ανταρτών».
Το δημοσίευμα αναφέρεται στα Εξάρχεια ως περιοχή που διαχρονικά αποτελεί σύμβολο εναντίωσης στο καθεστώς και σημειώνει: «Ήταν σε εκείνη τη γειτονιά που το 1973 εκδηλώθηκε η κατάληψη του Πολυτεχνείου, ενώ οι φοιτητές που διαμαρτύρονταν εναντίον του δικτατορικού καθεστώτος ήρθαν αντιμέτωποι με ένα τανκ, το οποίο σκότωσε αρκετούς από αυτούς». Πιο πρόσφατα, το 2008, «με αφορμή τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από πυροβολισμό αστυνομικού, ξέσπασαν επεισόδια βίας και βανδαλισμών, με τους διαδηλωτές να καίνε μεταξύ άλλων περιπολικά», θυμίζει ο Independent.
Σήμερα, οι ξεναγήσεις στα γκράφιτι της περιοχής προσφέρουν μια εναλλακτική ματιά στην οικονομική και πολιτική κατάσταση της Αθήνας, ενώ παράλληλα τα γεμάτα ζωντάνια καφέ και μεζεδοπωλεία της περιοχής περιμένουν εκείνους που θέλουν να αναμειχθούν με τον σύγχρονο καλλιτεχνικό κόσμο που δραστηριοποιείται και δημιουργεί στα Εξάρχεια.
WD
Η κουλτούρα του καφέ είναι ευρέως διαδεδομένη, ενώ σε κάθε γωνία ξεπροβάλλει κι ένα καφενείο. Περπατώντας απόγευμα καθημερινής στην Κωλέττη θα δεις εικοσάρηδες να γεμίζουν το Cusco και τον Καραγκιόζη, να κάθονται για ώρες και να συζητούν κάτω από την πυκνή σκιά που προσφέρουν οι ανθισμένες πορτοκαλιές. Οι καφετέριες εδώ δεν είναι μέρη «αποστειρωμένα», όπου μπορείς να δουλεύεις για ώρες στο laptop, ούτε στέκια ηλικιωμένων σε αδράνεια.
Στους Χάρτες, η old school jazz ξεχειλίζει από τις ανοικτές πόρτες και φτάνει στους δρόμους όπου οι νέοι καπνίζουν, πίνουν καφέ και παίζουν τάβλι όπως έκαναν οι παππούδες τους 70 χρόνια πριν. Την ίδια ώρα ο «Μαύρος Γάτος» στην Κωλέττη, ένα από τα πιο δημοφιλή στέκια της περιοχής, αποτελεί ιδανική επιλογή για απογευματινό καφέ και cocktails, σύμφωνα με το δημοσίευμα. Οι προτάσεις περιλαμβάνουν επίσης το μικροσκοπικό Intriga Bar με τα φτηνά ποτά και την κλασική ροκ, λίγο μετά την πλατεία Εξαρχείων, με τη σημείωση «αν αντέχεις τη μυρωδιά του τσιγάρου». Το «Άμα Λάχει», μια από τις πιο ιστορικές ταβέρνες επί της Καλλιδρομίου, προτείνεται για τις αυθεντικές ελληνικές γεύσεις του όπως τα παραδοσιακά κεφτεδάκια με σάλτσα δυόσμου, ούζου και ντομάτας και το γαλακτομπούρεκο για επιδόρπιο.
Ειδική αναφορά γίνεται στην πολύβουη λαϊκή του Σαββάτου στην Καλλιδρομίου: «μια πολυπολιτισμική περατζάδα, από όπου οικογένειες, νεαροί καλλιτέχνες, πρόσφυγες, συνταξιούχοι και αναρχικοί προμηθεύονται φρέσκα φρούτα και λαχανικά εποχής».
Το λίγο φολκλόρ δημοσίευμα κλείνει με τον Λόφο του Στρέφη. «Καθώς βραδιάζει, λίγο πιο πάνω από την υπαίθρια αγορά της Καλλιδρομίου, στο Λόφο Στρέφη, θα δεις μία από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες της ζωής των Εξαρχείων. Ετερόκλητες συντροφιές χαζεύουν τη φωτισμένη Αθήνα με μια φθηνή μπύρα περιπτέρου στο χέρι», καταλήγει ο Independent που μετέφερε στο διεθνές κοινό την ξεχωριστή αύρα της διαχρονικής αξίας των Εξαρχείων.
Τα απογεματινά ηλεκτρονικά πάρτι – θεσμός με την υπογραφή του Plissken Festival επιστρέφουν με μία σεζόν που θα μας δώσει ακόμα περισσότερα από όσα υπόσχεται.
Ανταποκρίσεις από μια πόλη που χορεύει ακόμα: Ίσως υπερβολή που περπατάω τόσο δρόμο τέτοια ώρα για να ακούσω τέκνο, αλλά το έχω ανάγκη να χτυπηθώ στο μπάπα μπούπα, που λέει και ο μπαμπάς μου.
Τι δουλειά έχει ένα τροπικό πτηνό στην Αθήνα; Ποια αποστολή ήρθε να εκπληρώσει; Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Έσω έτοιμη. Expect and respect the unexpected!
17°
