Η μέρα που έπεσαν οι μπάρες στο μετρό

Την Κυριακή που μας πέρασε, με ιστορική ημερομηνία 4/3/2018, έκλεισαν τα λεγόμενα τουρνικέ, ή, κατά κόσμο, μπάρες του μετρό. Από το 2000, που λειτούργησε για πρώτη φορά το σύγχρονο και βολικότατο μετρό, μπάρες ελέγχου δεν υπήρχαν. Την Κυριακή το αυτονόητο πραγματοποιήθηκε. Η προσαρμογή είναι μια δύσκολη διαδικασία, και το κομφούζιο ήταν δεδομένο. Από περιέργεια πήγα στον σταθμό του Συντάγματος.

Πολύς ο κόσμος πάνω από τα μηχανήματα. Ο ήχος της σειρήνας, όταν κάτι δεν πάει καλά, δεν σταμάτησε ποτέ. Όλοι σχεδόν μπερδεμένοι, προσπαθούσαν να μπουν, να βγουν, να χτυπήσουν εισιτήριο, να εξηγήσουν γιατί δεν έχουν, να γκρινίαξουν, να φωνάξουν, να πούνε «μια χαρά, επιτέλους», ή μπράβο, και γενικά να περάσουν με όποιον τρόπο από τις μπάρες, σαν να ’ταν σύνορα χώρας.

Οι νεότεροι ήταν με διαφορά πιο επιδέξιοι. Δεν ρωτούσαν εύκολα, το πάλευαν. Οι υπάλληλοι του μετρό, από την άλλη, ήταν ευγενέστατοι, υπομονετικοί, εξυπηρετικοί, προετοιμασμένοι για όλα, αλλά και κουρασμένοι. Άξιοι συγχαρητηρίων.

Περισσότερες φωτογραφίες στο προσωπικό μου instagram εδώ