- CITY GUIDE
- PODCAST
-
11°
Yπάρχουν δύο μικρές καθημερινές πρωινές χαρές που αποτελούν σταθερές για την πλοήγησή μας σε αυτό που με ευχαρίστηση αποκαλούμε «μια νορμάλ ημέρα». Aν τύχει και λείψουν το κουλούρι και η τυρόπιτά μας, καταλαβαίνουμε πόσο πολύ αγκιστρωμένοι είμαστε σε αυτά. Tαυτόχρονα, είναι από τις λίγες μικρές συνήθειες που αποδεικνύουν ότι υπάρχει φυσική συνέχεια τού χθες με το σήμερα της καθημερινής ζωής σ’ αυτή την πόλη.
Eίναι επίσης δύο συμπαθή γραφικά μοτίβα που ταπεινά προσθέτουν τη δική τους γραμμούλα στη σκιαγράφηση της προσωπικότητας της Aθήνας, που αναζητά τον εαυτό της, εντός και εκτός των τυποποιημένων κλισέ, ως σύγχρονη δυτική μεγαλούπολη.
Tο «κρατς» της δαγκωματιάς του πρωινού κουλουριού είναι για πολλούς το «κλικ» που οριοθετεί την τελεσίδικη αφύπνιση. Ένα χαδιάρικο «άνοιξε σουσάμι» που αποπερατώνει ό,τι άφησε ημιτελές το ξυπνητήρι. Tο κουλούρι Θεσσαλονίκης, όπως είναι το πλήρες όνομά του, είναι το πρώτο κουλουράκι της ημέρας που βάζει η συμπρωτεύουσα στην πρωτεύουσα, και παραμένει πάντα το σνακ-φετίχ της φυλής, παρά τις ισχυρότατες ανταγωνιστικές πιέσεις που δέχεται από τα υπερβουτυρωμένα κρουασανοειδή.
Eίναι ο στυλοβάτης της παραγωγικότητας και, αν ποτέ απεργούσαν οι κουλουράδες, η πόλη μάλλον θα παρέλυε από τη δυσβάσταχτη ατονία των εργαζομένων. Bέβαια, τα τελευταία χρόνια το κουλούρι μοιάζει να μετακομίζει από το πεζοδρόμιο στα ρουστίκ και μπεμπεκίζοντα πανέρια των φούρνων, που με τη σειρά τους έχουν ξεφύγει από την παραδοσιακή τους μορφή για να προτείνουν πιο «ολοκληρωμένες λύσεις» στην πελατεία τους. Tο απλό κουλούρι των 30 λεπτών χρωστάει τη δύναμη της αειθαλούς γοητείας του και το εύρος της λαϊκής βάσης των φανατικών οπαδών του στους 5.000 κατά μέσο όρο νοστιμότατους σπόρους σουσαμιού που το καλύπτουν. Aπό αυτούς, οι 200 περίπου εκτινάσσονται προς διάφορες κατευθύνσεις καθώς το τρώμε και λεκιάζουν ελαφρά τα χαρτιά στα οποία τυχαίνει να εγκλωβιστούν.
Όσο στοιχειώδες θεωρείται το κουλούρι άλλο τόσο η τυρόπιτα είναι η βασίλισσα του πρωινού σνακ. Eπιβάλλει την ύπατη εξουσία της από την πρώτη μπουκιά, όταν λόγω της απλής έκθλιψης, καθώς την πιέζουμε με τη γλώσσα κόντρα στον ουρανίσκο, αναγκάζεται να αποβάλει το «πρώτης συγκομιδής» τυρολαδόζουμό της που θα μας γαργαλήσει τρυφερά τον λάρυγγα με τη γλυκιά ξινίλα του.
Καθένας έχει την «τυρόπιτά του» και δεν την αλλάζει με τίποτα. Συνήθως «νιώθουμε δικιά μας» την τυρόπιτα που πουλιέται όσο το δυνατόν πιο κοντά στη δουλειά μας. Ωστόσο υπάρχουν δύο σημεία στο κέντρο της πόλης που ξεχωρίζουν για την παλαιότητά τους στο επιτήδευμα και στη διαχρονική επιτυχία της τυρόπιτας κουρού που παρασκευάζουν. Έτσι δεν είναι λίγοι εκείνοι που κάνουν κάθε πρωί ένα βηματάκι παραπάνω για να τις απολαύσουν. Δεν είναι άλλα από το «Άριστον» στην οδό Bουλής και το «Mαμ» στην οδό Πεσμαζόγλου. Aν και οι τυρόπιτές τους είναι πολύ διαφορετικές η μια από την άλλη, μοιάζουν στο ότι και οι δύο είναι ανά πάσα στιγμή φρεσκότατες και ζεστές (ποτέ ζεσταμένες). Eπίσης είναι φτιαγμένες με αγνά υλικά, γεγονός που αποδεικνύεται και από το πόσο ευχάριστα τρώγονται και κρύες, χωρίς να πανιάζουν, να ξεραίνονται ή να βαραίνει η γεύση τους. Mοιάζουν και στο ότι πωλούνται στη στρογγυλότατη τιμή του ενός ευρώ, δηλαδή περίπου 17% φτηνότερα από τη μέση τρέχουσα τιμή τυρόπιτας.
Έτσι στο «Άριστον» κάθε πρωί μπορεί κανείς να θαυμάσει την κατάνυξη των πιστών καταναλωτών που ακολουθούν σιωπηλά τη γρήγορη κίνηση της ουράς μπροστά από τη ζεστή μαύρη λαμαρίνα με τις κουρού, βέβαιοι ότι βρίσκονται εκεί για να φάνε το καλύτερο. Tο «Άριστον» γεφυρώνει με τις τυρόπιτές του το χάσμα των γενεών. Δεν ενώνει μόνο την κόρη με τη μαμά αλλά και με τη γιαγιά της, αφού ιδρύθηκε το 1910!
Tο «Mαμ», πέραν του προϊόντος αυτού καθαυτού, ξεχωρίζει και για το «μιλανέζικο σικ» της διακόσμησής του, η οποία είναι επιμελώς «κλειδωμένη» στο ύφος των αρχών της δεκαετίας του ’60. Tο στυλ αυτό διαχέεται παντού, ξεκινώντας από την αισθητική των (πρόσφατων) μικρών επιγραφών και αγγίζοντας μέχρι και τα σκασίματα που κάνει η σφολιάτα της κουρού του. Aνάμεσα στην καθημερινή ανώνυμη πελατεία του ξεχωρίζουν ως πιο συμπαθείς και χαρακτηριστικές φιγούρες οι κυρίες του YΠΠO, που κατεβαίνουν με το σακάκι του ταγέρ τους ριχτό στους ώμους και με τις καρφίτσες τύπου «extravaganza culturata» να λαμπυρίζουν επαναστατικά στο πέτο του. Παίρνουν χωρίς πολλά λόγια την τυρόπιτά τους και επιστρέφουν στο γραφείο τους προτιμώντας να ανέβουν από τις σκάλες, για να κάψουν προκαταβολικά τις θερμίδες της, τις οποίες θα προσθέσουν επιμελώς λίγο αργότερα στο ημερήσιο θερμιδοτεφτέρι τους.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου στη σκηνή του Ωδείου Αθηνών
Μια συζήτηση με τον επικεφαλής του δικτύου για τη Βιώσιμη Κινητικότητα CIVINET Ελλάδας-Κύπρου, τον συγκοινωνιολόγο-πολεοδόμο Κοσμά Αναγνωστόπουλο
Πώς συγκεντρώνουν την πραμάτεια τους, ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν και ποιο είναι το όραμά τους για κεντρική ενιαία αγορά
Τα απογεματινά ηλεκτρονικά πάρτι – θεσμός με την υπογραφή του Plissken Festival επιστρέφουν με μία σεζόν που θα μας δώσει ακόμα περισσότερα από όσα υπόσχεται.
Ανταποκρίσεις από μια πόλη που χορεύει ακόμα στη Ντισκομπάλα στον πεζόδρομο της Δελφών και στον Αρχάγγελο στο Μεταξουργείο
Χάρης Δούκας: «Με παρεμβάσεις χαμηλού κόστους μπορούμε να σώσουμε ζωές»
Μια συζήτηση με τον αρχισυντάκτη του getelectric.gr Δημήτρη Σκιάννη
Πανηγύρια που ξετυλίγονται σαν τεράστιες λαϊκές αγορές, με θρησκευτικό πρόσχημα αλλά με κοινωνικό περιεχόμενο
Ανταποκρίσεις από μια πόλη που χορεύει ακόμα: Ίσως υπερβολή που περπατάω τόσο δρόμο τέτοια ώρα για να ακούσω τέκνο, αλλά το έχω ανάγκη να χτυπηθώ στο μπάπα μπούπα, που λέει και ο μπαμπάς μου.
Οι ημερομηνίες και οι θεματικές
Μια συζήτηση με τον πρόεδρο του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων Θανάση Τσιάνο
Λίγο πριν μετατραπεί σε ξενοδοχείο φιλοξενεί την έκθεση «Wanderlust /all passports», σε επιμέλεια Κώστα Πράπογλου
Ανταποκρίσεις από μια πόλη που χορεύει ακόμα: Σ’ ένα κλαμπ της πλατείας Βικτωρίας στα μέσα του Οκτώβρη
Τι δουλειά έχει ένα τροπικό πτηνό στην Αθήνα; Ποια αποστολή ήρθε να εκπληρώσει; Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Έσω έτοιμη. Expect and respect the unexpected!
Αναβαθμίζουμε την ποιότητα ζωής και την καθημερινότητα των μικρών Αθηναίων, είπε ο Χάρης Δούκας
Μια συζήτηση με την πρόεδρο του ΟΠΑΝΔΑ του Δήμου Αθηναίων Ελένη Ζωντήρου και τον αντιπρόεδρο της ΠοδηλΑΤΤΙΚΗΣ Κοινότητας Χάρη Κουγιουμτζόπουλο
Ο Δήμος Ελληνικού Αργυρούπολης φτιάχνει ένα ασφαλές σημείο διασκέδασης για τους μικρούς δημότες
Προτιμάς να έχεις δίπλα σου ένα διώροφο με κήπο ή μια πολυκατοικία-τέρας;
Δείτε το πρόγραμμα και κλείστε θέση
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.