Γιώργος Βενιέρης

Δύο λόγοι που σας έκαναν να διαλέξετε αυτή τη γειτονιά;

Έχει το κέντρο τη μαγεία του. Όντας μεγαλωμένος στα βόρεια προάστια, η κάθοδός μου στο Κολωνάκι έχει έναν ιδιότυπο διεθνισμό, είναι σαν είσαι σε μια γρήγορη ευρωπαϊκή πόλη με τα καλά της και τα κακά της! Έχει καθημερινές καρικατούρες και γραφικούς που λιάζονται και αγνοούν το σήμερα, κρυμμένους στο δήθεν και στο κρυφοχίπστερ, έχει μεταμφιεσμένους χειμωνιάτικους Μυκονιάτες που απολαμβάνουν την ψευτοχλιδή των brands… έχει όμως και αγαπημένους εναλλακτικούς της παλιάς Αθήνας, έχει τους πρώτους εσπρέσο και όμορφες ψηλοτάκουνες αυθεντικές κυρίες που γεννήθηκαν για να σκοντάφτουν στα πεζοδρόμια και τις ανηφοριές, έχει και πράσινο εκεί ψηλά στον Λυκαβηττό. 

Τι αγαπάτε πιο πολύ στο δρόμο που μένετε και γιατί;

Είναι σουρεαλιστικά ασφαλές να μένεις κοντά στην πρεσβεία, να έχεις το μετρό μια γουλιά δρόμο και να μη βρίσκεις να παρκάρεις όταν παίζει ο βάζελος. Έχω ξενυχτήσει ώρες μαζί με την ομάδα ΔΙΑΣ  έξω από το παράθυρό μου, είναι σαν έχω προστασία από τον αόρατο εχθρό της εξέλιξης!

Μια «κρυφή γωνιά» στο Κολωνάκι;

Ωραία ζαμπονοτυρόπιτα στα παιδιά που έχουν το ζαχαροπλαστείο ψηλά στη Μαρασλή και το σουηδικό στιλάτο υπόγειο καφέ στον πεζόδρομο στη Χάρητος.

Τι δεν βρίσκετε στο Κολωνάκι;

Δεν βρίσκω να παρκάρω, να φάω σε μια ταβέρνα και να μαζέψω λίγο ήλιο περικυκλωμένος από πρασινάδα!

Αν το Κολωνάκι ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν;

«Κρύβω αλητεία», Πάολα… χεχε όπα!