Μάριος Βουτσινάς

Δύο λόγοι που σας έκαναν να διαλέξετε αυτή τη γειτονιά;

Αρχικά να διευκρινίσω ότι το Κολωνάκι ήταν και είναι η επαγγελματική μου γειτονιά. Ξεκίνησα εκεί το 1974 και έκτοτε με ελάχιστα διαλείμματα είμαι πάντα εκεί. Το Κολωνάκι είχε μια αρχοντιά και μια αριστοκρατική ομορφιά, απομεινάρια των οποίων μπορεί να διακρίνει κάποιος ακόμα και σήμερα. Η τοποθεσία του στους πρόποδες του Λυκαβηττού, αυτό το κέντρο απόκεντρο, μου ασκεί μια ξεχωριστή γοητεία.

Τι αγαπάτε πιο πολύ στο δρόμο που μένετε και γιατί;

Άλλαξα αρκετές διευθύνσεις στο Κολωνάκι. Ξεχωριστά μέσα στην καρδιά μου θα έχω πάντα τα σκαλάκια με τις μονοκατοικίες και τα διάφορα καφέ και εστιατόρια που οδηγούν στον Λυκαβηττό και τους πεζόδρομους που τα τέμνουν.

Μια «κρυφή γωνιά» στο Κολωνάκι;

Το μονοπάτι μέσα στο πάρκο, ανάμεσα στα πελώρια δέντρα, στο τέρμα της οδού Σουηδίας, στο πλάι του Νίμιτς, που διασχίζω για να βγω προς Βασιλίσσης Σοφίας. Κάθε εποχή μαγικό.

Τι δεν βρίσκετε στο Κολωνάκι;

Ένα καλό συνοικιακό ψαράδικο και κρεοπωλείο.

Αν το Κολωνάκι ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν;

«Diamonds Are Forever» by John Barry feat. Shirley Bassey.