Περνούσα τελευταία απ’ το πλήρως αναπαλαιωμένο μέγαρο Δεληγιώργη που επί χρόνια φιλοξενούσε την «Ταινιοθήκη της Ελλάδας» (η οποία τώρα έχει στεγαστεί στην παλιά «Λαΐδα», γωνία Ιεράς Οδού και Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά σε ολόκληρο πλέον το ανακαινισμένο κτίριο). Θυμήθηκα τις προβολές δεκαετίες πριν, σε συνθήκες από «σπαρτιάτικες» και πέρα. Άνοιξα το www.eie.gr, «Αρχαιολογία της πόλεως των Αθηνών», και βρήκα τα εξής: «1890, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ernst Ziller (1837-1923)… Εκλεκτικιστικού ρυθμού, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους, αρκετά πρωτοποριακούς για την εποχή, τοξωτούς θόλους (που θεωρούνται στοιχείο Art Nouveau) στα ανοίγματα του πρώτου ορόφου και στο υπερυψωμένο πρόπυλο της κυρίας εισόδου, προς την οδό Κανάρη, σε αντίθεση με τα απλούστερα νεοκλασικά υπέρθυρα με παραστάδες, που πλαισιώνουν τα ανοίγματα του δευτέρου ορόφου». Αλλά με τριβέλιζε και κάτι άλλο, το ’ψαξα λοιπόν στη βιβλιοθήκη μου και το βρήκα. Στο βιβλίο της «Η Ελλάδα που γνώρισα» (Καστανιώτης 2006), η Ελένη Χέλμη - Μαρκεζίνη, κόρη του παλιού πολιτικού, γράφει ότι το κτίριο αυτό «στέγαζε τις Εγγλέζες νταντάδες της Αθήνας... Η έξοδός τους ήταν κάθε Πέμπτη. Μαζεύονταν εκεί για να πούνε τα δικά τους, να κουτσομπολέψουν τα αφεντικά τους και να απολαύσουν το πατροπαράδοτο “φάιβ ο’ κλοκ τι”, σερβιρισμένο από κομψές γκαρσόνες... Την Κυριακή το πρωί, οι περισσότερες εκκλησιάζονταν στην αγγλικανική εκκλησία επί της οδού Φιλελλήνων, τα δε καλοκαίρια επέστρεφαν συνήθως για διακοπές στην πατρίδα τους». Και έχοντας βέβαια συνείδηση του σπάνιου φαινομένου που είχε ευεργετήσει και την ίδια, η συγγραφέας σημειώνει: «Προνομιούχα παιδιά μεγάλων αστικών οικογενειών ανατράφηκαν κατά το πρότυπο μιας βικτοριανής Αγγλίας υπό την αυστηρή, δίκαιη όμως και τρυφερή, φροντίδα της γκουβερνάντας». Αυτά τ’ απρόσμενα στην Αθήνα του ’50, σε μια προηγούμενη ηλικία του κτιρίου (φωτογραφία από το φίλο μου Θανάση Καρατζά).
Προς την κ. Δούρου και τον κ. Καμίνη
«Το δασάκι της πρώην Σχολής Ευελπίδων μέχρι το 2010 ανήκε στο Δήμο Αθηναίων. Με απόφαση του ΣτΕ πήγε στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής. Δηλαδή τα 84 στρέμματα μέσα στο Κέντρο της Αθήνας έγιναν εθνικός δρυμός. Αποτέλεσμα: διακοπή της ηλεκτροδότησης και υδροδότησης… Τώρα είναι ένας σκουπιδότοπος έτοιμος για ανάφλεξη από ξερά και κατεστραμμένα δέντρα… Έχει γίνει κέντρο επικίνδυνων στοιχείων… Ουσιαστικά απαγορευμένος χώρος για τους περίοικους και τα παιδιά» (Γ.Μ.). Τι θα κάνετε, κυρία και κύριε;
Το πράσινο ημερολόγιο
Αν ενδιαφέρεστε για τον αθλητισμό (έστω και αν δεν υποστηρίζετε τον Παναθηναϊκό), σας προτείνω το διαχρονικής αξίας «Πράσινο ημερολόγιο», που έγραψε ο Άγγελος Σκλαβουνάκης και κυκλοφορούν οι εκδόσεις «Κάπα εκδοτική». Η ατζέντα έχει τίτλο «Κάθε μέρα σ’ αγαπώ πιο πολύ» (εννοεί το τριφύλλι του καλαίσθητου εξωφύλλου), μα η ουσία κρύβεται στον υπότιτλο: «Ένα μοναδικό Παναθηναϊκό σαν σήμερα». Και είναι πραγματικά αυτό που λέει: Γεγονότα που αφορούν τα διάφορα αθλήματα (από στίβο μέχρι ξιφασκία κι από ποδόσφαιρο μέχρι σκάκι) που καλλιέργησε και καλλιεργεί το «αρχαίο» αθηναϊκό σωματείο, από την ίδρυσή του (1908) μέχρι σήμερα. Η κυρίως ύλη είναι διαιρεμένη σε 366 σελίδες (ναι, καλύπτεται και η 29η Φεβρουαρίου) και κάθε σελίδα καταγράφει ποικίλα αθλητικά γεγονότα, αντρικά και γυναικεία, με πολλή επιμέλεια και φροντίδα. Προσοχή: δεν πρόκειται για ετήσια ατζέντα, δεν είναι ημερολόγιο έτους, δεν αφορά επομένως τη φετινή ή άλλη χρονιά κι άρα δεν υπόκειται σε χρονολογικό ξεπέρασμα.
Μένοντας για λίγο στο πεδίο των εντύπων, σημειώνουμε ότι ο καλός αθηναϊκός εκδοτικός οίκος «Γκοβόστης» έκλεισε τα 90 του χρόνια (1926 - 2006). Ανήκοντας τώρα στην τρίτη γενιά της ίδιας οικογένειας, ο «Γκοβόστης», γνωστός κύρια από τις εκδόσεις κλασικών συγγραφέων (μεγάλοι Ρώσοι, μεγάλοι Γάλλοι κ.λπ.), αλλά όχι μόνο, γιορτάζει την επέτειό του με μια τριπλή έκδοση: ατζέντα του 2017 αφιερωμένη στη «ρώσικη πρωτοπορία» των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα, κάρτες από τα εξώφυλλα σημαντικών βιβλίων του και πανομοιότυπη επανέκδοση του δεύτερου βιβλίου που είχε εκδώσει το 1926: «Ο αναγνώστης» του Μαξίμ Γκόρκη (sic), που, για όσο υπάρχει, δίνεται δώρο. Τρέχοντα δεδομένα: Ζωοδόχου Πηγής 73, 2103815433, www.govostis.gr
Προς αναγνώστες/στριες
Ευχαριστώ: την άγνωστη δότρια για τα βιβλία – δώρα στην παρουσίαση του «Εμένα μού λες», στη «Free Thinking Zone», το ζεύγος Καλκάνη (Μαίρη και Άγγελος) για όλα και την κ. Μοίρα Γαβριελάτου επίσης για όλα.
Τα απογεματινά ηλεκτρονικά πάρτι – θεσμός με την υπογραφή του Plissken Festival επιστρέφουν με μία σεζόν που θα μας δώσει ακόμα περισσότερα από όσα υπόσχεται.
Ανταποκρίσεις από μια πόλη που χορεύει ακόμα: Ίσως υπερβολή που περπατάω τόσο δρόμο τέτοια ώρα για να ακούσω τέκνο, αλλά το έχω ανάγκη να χτυπηθώ στο μπάπα μπούπα, που λέει και ο μπαμπάς μου.
Τι δουλειά έχει ένα τροπικό πτηνό στην Αθήνα; Ποια αποστολή ήρθε να εκπληρώσει; Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Έσω έτοιμη. Expect and respect the unexpected!
19°
