Στη φωτογραφία βλέπετε το σταθμό του τρένου στο Μαρκόπουλο Μεσογείων, ένα πολύ όμορφο διατηρητέο κτίριο από τα τέλη του 19ου ή τις αρχές του 20ού αιώνα.
Στη φωτογραφία βλέπετε το σταθμό του τρένου στο Μαρκόπουλο Μεσογείων, ένα πολύ όμορφο διατηρητέο κτίριο από τα τέλη του 19ου ή τις αρχές του 20ού αιώνα. Το τρένο της Αττικής (πλατεία Λαυρίου, Λαύριο) έχει βεβαίως πάψει να λειτουργεί από το 1958. Πολλοί από τους σταθμούς του έχουν ενσωματωθεί στο δίκτυο του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου, άλλοι έχουν χαθεί, μερικοί όμως σώζονται, όπως αυτός εδώ. Έβγαλα τη φωτογραφία το Σάββατο που μας πέρασε, μια βροχερή μέρα.
Η πλατεία του Μαρκόπουλου
Μια και βρέθηκα στο Μαρκόπουλο, είπα να περάσω κι από την κεντρική πλατεία. Λοιπόν, την αναμορφώνουν για πολλοστή φορά τις τελευταίες δεκαετίες – πολύ τσιμέντο, ρε παιδί μου. Ευτυχώς, το υπέροχο ηρώο παραμένει στη θέση του – θα σας γράψω την επόμενη φορά για τα στοιχεία που το κάνουν να ξεχωρίζει. Πέρασα κι από μερικά παλιά μαγαζιά της πλατείας. Έφαγα πιτομπίφτεκο στο σουβλατζίδικο του Μάμαλη (που τώρα το δουλεύει η κόρη του), πάνω στη στάση των ΚΤΕΛ. Στο φούρνο του Σπανού (που έχει μεγεθύνει και κρεμάσει σε κοινή θέα την άδεια ιδρύσεως, από τη δεκαετία του ’50), πήρα ψωμί με σουσάμι. Στο τυράδικο του Κωσταρέλου (πάνω από τον οποίο υπάρχουν τώρα μερικοί όροφοι, αλλά το παλιό πετρόχτιστο διατηρείται ανανεωμένο στο ισόγειο, με ελαφρά προεξοχή), πήρα φέτα, γραβιέρα και ρυζόγαλο. Και στο φούρνο του Δαρεμά βρήκα την παλιά ποικιλία κι αγόρασα τα ξακουστά του παξιμάδια. Λοιπόν, σ’ όλο το κουαρτέτο, και στα τέσσερα μαγαζιά, η ποιότητά τους είναι σα να μην πέρασε μια μέρα – όλα ίδια και καλύτερα απ’ ό,τι τα θυμόμουνα. Σουβλατζίδικο του Μάμαλη 22990 22308, τυράδικο του Κωσταρέλου 22990 25569, φούρνος του Δαρεμά 22990 25744, φούρνος του Σπανού 22990 25265
Γιατί τo λένε Μερέντα
Μένοντας ακόμα λίγο στον ίδιο χώρο, θυμίζω ότι Μερέντα, εκτός από το γνωστό φουντουκο-σοκολατέ άλλειμμα, λέγεται το βουνό του Μαρκόπουλου. Μερέντα, στα ιταλικά, θα πει δειλινό. Αλλά, παρά τα ψαξίματά μου, δεν έχω βγάλει άκρη πώς βρέθηκε ιταλικό τοπωνύμιο ανάμεσα στα τόσα αρβανίτικα – άσε που το βουνό δεν είναι καν προς τη δύση, ώστε να δικαιολογείται το δειλινό. Άρα; Πάσα ιδέα δεκτή, αγαπητές αναγνώστριες και αναγνώστες.
Η Πολωνία, χώρα με σπουδαία κινηματογραφική παράδοση και μεγάλους σκηνοθέτες, παράγει επίσης εξαίρετα κινούμενα σχέδια – κι όποιοι θυμόσαστε τους τηλεοπτικούς «Μπόλεκ και Λόλεκ» ξέρετε ότι δεν υπερβάλλω. Τώρα στην Ταινιοθήκη, από την Πέμπτη 13 μέχρι την Τετάρτη 19 Οκτωβρίου, φορείς που εγγυώνται για την ποιότητα του θεάματος (Ευρωπαϊκό Κέντρο Κινούμενων Σχεδίων, Polish Film Institute και Ταινιοθήκη της Βαρσοβίας, με επιμέλεια του Krzysztof Stanislawski, κριτικού κινηματογράφου και υπό την αιγίδα της πολωνικής πρεσβείας) οργανώνουν αφιέρωμα στα καρτούν της φίλης χώρας. Θα προβληθούν 43 επιλεγμένες ταινίες που καλύπτουν το διάστημα 1959 - 2011. Ώρες προβολών 6, 8 και 10 μ.μ., γενική είσοδος για κάθε προβολή: 5 ευρώ, κάρτα για 4 μέρες 15 ευρώ. Ταινιοθήκη της Ελλάδος, σινεμά «Λαΐς», Ιερά Οδός 48 & Μεγάλου Αλεξάνδρου, μετρό «Κεραμεικός». Λεπτομερές πρόγραμμα: www.animationcenter.gr/modules/news/article.php?storyid=563
Διόρθωση ημαρτημένων
1) Στο ψαροφαγείο «Άργουρα», στις Tζιτζιφιές, το τηλ. είναι 217 7173.200.
2) Μεγάλου Αλεξάνδρου & Κολοκυνθούς, όπως εξάλλου επισήμαναν και οι αναγνώστες κ. Λωνίδας Νετσόπουλος και κ. Γιάννης Ηλίδης, ήταν το σινεμά «Λαού» και όχι η «Λαΐς». Η «Λαΐς», το είδατε παραπάνω, είναι αλλού, ανέζησε και φιλοξενεί πολωνικά καρτούν. Ο City Lover ζητάει συγνώμη για τα λάθη του.
Τα απογεματινά ηλεκτρονικά πάρτι – θεσμός με την υπογραφή του Plissken Festival επιστρέφουν με μία σεζόν που θα μας δώσει ακόμα περισσότερα από όσα υπόσχεται.
Ανταποκρίσεις από μια πόλη που χορεύει ακόμα: Ίσως υπερβολή που περπατάω τόσο δρόμο τέτοια ώρα για να ακούσω τέκνο, αλλά το έχω ανάγκη να χτυπηθώ στο μπάπα μπούπα, που λέει και ο μπαμπάς μου.
Τι δουλειά έχει ένα τροπικό πτηνό στην Αθήνα; Ποια αποστολή ήρθε να εκπληρώσει; Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Έσω έτοιμη. Expect and respect the unexpected!
11°
