Life in Athens

Πνευστό περίπτερο

Δημήτρης Φύσσας
ΤΕΥΧΟΣ 282
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Προχτές, καθώς ξεκουραζόμουνα σε μια πλατειούλα, άκουσα πεντακάθαρα ένα ζωντανό κλαρίνο. Αναρωτήθηκα για την πηγή του ήχου, έψαξα και την εντόπισα: ήταν το περίπτερο της πλατείας.

Στάθηκα πιο πέρα, ακούγοντας και παρατηρώντας. Ο ήχος ήταν εξαιρετικός. Ο περιπτεράς έπαιζε κρατώντας το κλαρίνο χαμηλά, λόγω περιορισμένου χώρου. Σταματούσε να πουλήσει κανένα τσιγάρο ή εφημερίδα, κρατώντας πάντα τ’ όργανο πλάι δεξιά, κι αμέσως μετά συνέχιζε. Άλλοτε πάλι το πνευστό διέκοπτε, όποτε ο μουσικός έπιανε κουβέντα με τους πελάτες. Γύρω απ’ το περίπτερο κινιόταν μια νέα γυναίκα, με τόση άνεση, που μόνο γυναίκα του θα μπορούσε να ήταν. Πλησίασα την ώρα που ο παίκτης βρισκόταν στο «άντε καραγκού-γκούνα, καραγκούνα» και, επιστρατεύοντας ράκη παιδικών αναμνήσεων, τον συνόδεψα τραγουδώντας. Χάρηκε, μιλήσαμε. «Με λένε Λεωνίδα, είμαι Ηπειρώτης κι αγαπάω πολύ το κλαρίνο μου» μου είπε. «Δεν είμαι 100% ερασιτέχνης.

Παίζω και σε πανηγύρια, σε διάφορες εκδηλώσεις, σε σπίτια όταν με φωνάζουνε. Μακάρι να μπορούσα να ’μαι μόνο μουσικός, μα έχω ανάγκη και το περίπτερο». «Να γράψω για σένα, να σε φωτογραφίσω;» τον ρωτάω. «Μπορεί να σε φωνάξει κανείς να παίξεις, να ’ρθει κόσμος στο περίπτερο». «Άλλο που δεν θέλω» απαντάει. Να τος λοιπόν (φωτογραφία) με το κλαρίνο στο χέρι, πίσω από την πραμάτεια του, στο ελάχιστο «παράθυρο» που αφήνουνε οι σοκολάτες και οι τσίχλες. Περίπτερο του Λεωνίδα, πλατεία Επαμεινώνδα Κυπριάδη, Ηρακλείου, Λασκαράτου & Γαβριηλίδου, πίσω από τον «Βασιλόπουλο», Άνω Πατήσια, 697 6703111

Με καλό σκοπό

Η Ελίνα  Στρατηγάκη είναι μια νέα ζωγράφος που εκθέτει τους πίνακές της 2-7 Δεκεμβρίου. Αυτό που διαφοροποιεί το ζήτημα είναι ο χώρος και ο σκοπός. Χώρος είναι η «Πορφύρα» (Χαλκιδικής 37, Κεραμεικός, 210 3476.550 & 210 3417.160-3). Σκοπός είναι, από την πώληση των πινάκων να ενισχυθεί ο Συνεταιρισμός «Κλίμαξ plus» (εδρεύει σε ορόφους στο ίδιο κτίριο). Είναι μια μονάδα ψυχικής υγείας που, μέσω της κοινωνικής οικονομίας, υποστηρίζει τα άτομα με ψυχικά προβλήματα στην προσπάθειά τους να (επαν)ενταχτούν στην παραγωγική διαδικασία. Η «Κλίμαξ» αναπτύσσει ποικίλες δραστηριότητες, από ραδιοφωνικό σταθμό (www.e-radio.gr) μέχρι εστιατόριο (γιατί να μη φας εδώ, καθημερινά μετά τις 2 μ.μ.;) κι από εργαστήρια κατασκευής επίπλων μέχρι οργάνωση εκδηλώσεων (γιατί να μη στεγάσεις εδώ τη βραδιά του αγαπημένου σου προσώπου;). Περισσότερα: www.koispe.org, koispe@klimaka.org.gr 

Γιατί τη λένε «Ντάλια»;

Η λεωφορειακή αυτή στάση, που βρίσκεται στους Αγίους Αναργύρους, συντηρεί την ανάμνηση του φερώνυμου κινηματογράφου που λειτουργούσε ακριβώς εδώ. Παρόμοιες περιπτώσεις στάσεων από ονομασίες καταργημένων σινεμά: «Κολοσσαίο» (Κυψέλη), «Βενετία» (Αγία Βαρβάρα του Αιγάλεω),  «Άνοιξη» και «Άλεξ» (Ζωγράφου), «Λίτσα» (Περιστέρι), «Λαού» (Μεταξουργείο), «Ηρώδειο» (Νέα Φιλαδέλφεια,) «Αΐντα», «Κανάρια» και «Νόρμα» (Ηλιούπολη), «Άννα-Μαρία Καλουτά» (Πατησίων) και πολλές άλλες, με κορυφαία τη στάση «Σινεμά» στη Νίκαια, όπου βεβαίως ήταν το σινεμά… «Νίκαια». Φυσικά, υπάρχουν κι άλλες σινεμαδο-στάσεις σε κινηματογράφους, π.χ. «Αθήναιον» και «Γαλαξίας» (Αμπελόκηποι), «Λαΐς» (Μεταξουργείο, ξανάνοιξε πρόσφατα ως στέγη της Ταινιοθήκης της Ελλάδας), «Νανά» (Δάφνη), «Αβάνα» (Χαλάνδρι), «Ρεξ» (ναι, το νυχτερινό κέντρο στην Πανεπιστημίου ήταν σινεμά), «Περοκέ» (Μεταξουργείο, έχει γίνει θέατρο) κ.λπ. ●